آنفلوانزای پرندگان، یك بیماری ویروسی می باشد که دستگاههای تنفس، گوارش یا عصبی بسیاری از انواع طیور و سایر پرندگان را مبتلا می سازد. شدیدترین نوع بیماری به صورت حاد و عمومی می باشد که در طیور با یك دوره کوتاه و مرگ و میر بسیار بالا مشخص می گردد. آنفلوانزای پرندگان می تواند در بیشتر گونه های پرندگان بروز نماید. درایالات متحده بیشتر موارد شیوع بیماری، در بوقلمونها و
اردکها بوده است. معدودی از واگیری ها نیز در ماکیان دیده شده است. یکی از این موارد که در سال 9190 تا 9191 اتفاق افتاد به اجرای یك برنامه ریشه کنی ایالتی انجامید که مستلزم از بین بردن 91 میلیون پرنده بود. پرندگان در تمام گروه های سنی، حساس قلمداد می شوند. واگیریهای آنفلوانزای پرندگان، در سراسر جهان اتفاق افتاده است. ویروسهای آنفلوانزا جزو ارتومیکزو ویروسها طبقه بندی شده اند که دارای سروتیپ های A,B,C می باشند. تیپ های B,C تنهادرانسان شناسایی شده اند. تمام ویروسهای آنفلوانزای پرندگان دارای آنتی ژن تیپ A هستند. این آنتی ژن در آزمایش ژل دیفوزیون برای تشخیص آنتی بادی علیه ویروسهای تیپ A مورد استفاده قرار می گیرد. ویروسهای آنفلوانزا دارای دو آنتی ژن سطحی مهم به نامهای هماگلوتینین و نورامینیداز هستند که در تشخیص ویروسهای خاص مفید می باشند. حداقل 90 هماگلوتینین و 1 نورامینیداز وجود دارند که تعداد زیادی از تحت تیپ های ویروس را به وجود آورده اند. بین این تحت تیپ ها حفاظت متقاطع وجود ندارد. ویروسهای آنفلوانزا از نظر بیماری زایی و قابلیت انتشار در بین پرندگان، با یکدیگر بسیار متفاوتند. در حالی که تیپ های 5 و 1 هماگلوتینین در شکل بسیار بیماری زای AI دخالت دارند، این تیپ ها همچنین در عفونت های خفیف تر یا بدون نشانه در پرندگان نیز موثر می باشند . پرندگان آبزی ) اعم از وحشی و اهلی( مخازن عمده طبیعی برای ویروسهای آنفلوانزا می باشند. گاهی پرندگان آبزی وحشی که معمولاً نشانه های بیماری رابروز نمی دهند و ممکن است ویروس رابه مدت طولانی دفع نمایند.

نیوکاسل نوعی بیماری ویروسی است که درگونه های مختلف پرندگان اعم از اهلی و وحشی دیده می شود. ازخصوصیات آن، وجود تنوع در: میزان واگیری، مرگ و میر، نشانه ها و جراحات بیماری می باشد. نشانه های بیماری نیوکاسل ناشی از سویه های بیماری زای ضعیف ) لنتوژن( که در ماکیان ممکن است خفیف یا بدون علامت باشد و موجب مرگ و میر اندکی شود یا بدون مرگ و میر باشد .
بیماری نیوکاسل ناشی از سویه های بیماری زای متوسط )مزوژن( در جوجه های جوان عوارض تنفسی و در پی آن یا بطور همزمان عوارض عصبی و نیز مرگ و میر ایجاد می نماید. بروز این بیماری در مرغهای تخمگذار با کاهش چشمگیر و ناگهانی تولید تخم مرغ همراه با نشانه های خفیف یا بدون نشانه، مرگ و میر کم یا بدون مرگ و میر مشخص می گردد. سویه های بیماری زای حاد )ولوژن( نیوکاسل در مرغها معمولاً موجب بیماری با دوره کوتاه و نشانه های مشخص تنفسی، اسهال، فلجی می شوند و در انتها اغلب پرنده های مبتلا می میرند. بیماری در اغلب پرندگان وحشی و زینتی به طور واضح دیده نمی شود. نشانه ها در صورت ظهور، متفاوت بوده ولی اغلب شامل تنفس با دهان باز، اسهال و متعاقب آن عوارض عصبی می باشد. اغلب اوقات مرگ ناگهانی از اولین نشانه های بیماری نیوکاسل
محسوب می گردد. عامل بیماری نیوکاسل یك پارامیکسوویروس است. قدرت بیماریزایی سویه های متعدد وشناخته شده این ویروس، بسیار متفاوت است. ترشحات حاوی ویروس که از پرندگان مبتلا دفع می شوند، موجب آلوده شدن غذا، آب، کف کفش، لباس، وسایل، لوازم و محیط می شود. در صورتی که پرندگان حساس در معرض هریك از منابع فوق قرار گیرند، بیماری به آنها منتقل می گردد.ممکن است تخم مرغهای حاصل از مرغهای مبتلا، حاوی ویروس باشند .ویروس واکسنهای زنده ممکن است به عنوان یك منبع ویروس نیوکاسل عمل نمایند

عوامل مختلفی مي توانند باعث انسداد روده ای شوندکه می توان به موراد زير اشاره نمود:
1 آترزی يا تنگی روده:اين عارضه در نوزادان ديده مي شود و علائم آنعبارت است از عدم وجود مدفوع و اتساع محوطه شکمی2 پيچ خوردگی روده کوچک و بزرگ حول ريشهمزانتريک:اين عارضه در همه نشخوارکنندگان و مخصوصا درنوزادان ديده مي شود و علائم آن عبارت است از دل درد،اتساع سريع محوطه شکمی، کلاپس و شوک3توهم رفتگی روده:اين عارضه در همه نشخوارکنندگان و در روده کوچک وبزرگ نوزادان و روده کوچک بالغين ديد ه م ي شود . علائمآن عبارت است از دل درد، از دست دادن آب بدن، موکوسبه همراه خون در مدفوع قرمز رنگ، اتساع کند محوطهشکمی، کاهش مقدار دفع مدفوع، لمس توده توهم رفته ولمس رودههای متسع از طريق توشه رکتال.4 اتساع و پيچ خوردگی سکوم:اين عارضه بيشتر در گاوهای بالغ شيری و در اوايلآن بروز مي نمايد. علائم آن عبارت است از دل درد ملايمتا شديد، اتساع شکم خصوصا ناحيه فوقانی راست، صدایزنگی در ناحيه تهيگاه سمت راست و لمس سکوم متسع ازطريق توشه رکتال.5 تومورهای رودهای:اين عارضه بيشتر در گوسفندان و کمتر در گاوان رخمي دهد.6 نکروز چربی مزانتريک:اين عارضه در گاو بروز مي نمايد. علائم عبارت اساز لمس توده های نکروز چربی، کاهش پيشرونده وزن، کاهشيا فقدان مدفوع و لمس اتساع روده از طريق توشه رکتال7 فلجی روده يا شبه انسداد يا ايلئوس:اين عارضه در همه نشخوارکن ندگان رخ مي دهد و علائمعبارتند از کاهش يا فقدان مدفوع، صدای زنگی طرفراست محوطه شکمی، مايعات قابل تموج در ناحيه راست کهغالباً با آماس صفاق همراه است.

عامل این بیماری یک باکتری هوازی است بنام باسیلوس آنتراسیس آه نشخوارکنندگان بویژه گاو و گوسفند و بز فوق العاده به این بیماری حساس هستند. انسان نسبت به عامل بیماری شاربن حساس است و در اثر تماس با حیوانهای آلوده به این بیماری مبتلا میشود. وقتی هاگ باکتری همراه با علوفه توسط حیوان بلعیده میشود، بزودی به فرم رشتهای تبدیل میگردد و بوسیله کپسولی محافظت میشود که این فرم رشتهای در مخاط حلق و یا روده ایجاد خیز کرده و سپس به عقدههای لنفاوی رفته و در آنجا تکثیر مییابد وبه خون و طحال میرود.

راه انتقال :
این بیماری از طریق گوارشی تنفسی و جراحات پوستی منتقل میشود. میکروب شاربن به طور مستقیم از حیوان آلوده به حیوان سالم منتقل نمیشود. این میکروب در بافتهای حیوان مبتلا وجود دارد و کمی قبل از مرگ از راه ترشحات مختلف به خارج دفع میشود. همچنین لاشه حیوانات تلف شده اگر کالبدشکافی شود و یا در دسترس پرندگان و حیوانات شکاری مثل سگ قرار گیرد، به طور وسیعی میکروب را در خاک پراکنده میکند. همچنین این باکتری میتواند بوسیله جریان آب، حشرات و یا مدفوع دامها مبتلا انتقال یابد

اکتری میلھ ای شکل گرم منفی با طول متفاوت کھ اغلب گونھ ھای آن بھ استثنای بھ وسیلھ تاژکھای اطرافی متحرک ھستند. بھ ٢ و سالمونلا گالیناروم ١ سالمونلا پلوروم سھولت در محیط ھای کشت ساده رشد می کنند . ولی تقریبا ھیچ وقت قادر بھ تخمیر لاکتوز وساکارز نیستند. گلوکز و مانوز را تخمیر کرده، تولید اسید و گاھی گاز می نمایند . معمولا تولید گاز سولفید ھیدروژن نموده و در حالتھای انجماد مدتھای طولانی حیات خود را حفظ می کنند. گونھ ھای مختلف سالمونلا مسئول بیماریھایی در انسان و حیوان می باشند. میزان عادت کردن میکروب بھ میزبان خاص متفاوت بوده و در بیماریزایی آن بھ انسان بھ سھ طریق نقش دارد : ، سالمونلا ٣ ١ :سروتیپھایی کھ بھ میزبان انسان عادت کرده اند مانند سالمونلا تایفی کھ معمولا بیماری خطرناکی ایجاد نموده و ھمراه با ٥ و سالمونلا سندایی ٤ پاراتایفیA سندرم عفونت خونی تب روده می باشند. این سروتیپھا معمولا در حیوان بیماریزایی ندارند. ٢ :سروتیپ ھای ھمھ جائی مانند سالمونلا تایفی موریم کھ ھر دو نوع میزبان انسان و با حدت متفاوت ٦ حیوانات مختلف را تحت تاثیر قرار داده و تولید عفونت گاستروآنتریت مي كنند. حدت بیماري زایي این سروتیپ ھا معمولا کم حدت تر از تب روده است. علاوه بر مسمومیت غذایی کلاسیک ، این سرو تیپھا در ایجاد اسھال اطفال و اسھال مسافرین دخالت دارن .د ٣ :سروتیپھایی کھ بھ شدت بھ میزبان حیوان عادت کرده اند، عبارتند از سالمونلا ٢ آبورتویس در گوسفند و سالمونلا گالیناروم در طیور کھ در این حیوانات بیماریزا بوده و معمولا در انسان بیماري زایي ندارند و یا عامل بیماری خیلی خفیفی در انسان می باشند. سالمونلا کلراسویس کھ سروتیپ مخصوص خوک است. این گونھ اخیر استثنائا در انسان نیز سبب بیماری عفوني حادي بعلت باكتریمي را مي شود . سالھاست كھ گونھ ھای سالمونلا بعنوان عامل بیماری روده ای شناختھ شده اند و بعنوان مھمترین عامل مسمومیت غذایی قابل گزارش مطرح می باشند. در سالھای اخیر وقوع اپیدمی مسمومیت ناشی از این باکتری از طریق انتقال عفونت از طیور كھ منبع آلودگی مي باشد و از طریق یكي از موادغذایي پرمصرف حاصل از طیور یعنی تخم مرغ مشاھده شده است.

مایکوتوکسیکوزیس پس ازبلع توکسینها به وجودا مده از علائم آن تغییرات پاتولوژیکی که شامل مرگ درعرض 24 ساعت ویا بزرگ شدن کبد کوفتگی کاهش تولید وکاهش میزان رشد و تضعیف سیستم ایمن  استاحساسیت در پرندگان جوان بسیار بیشتر از پرندگان مسن گزارش شده است

ماهی تیلاپیا یکی از مهمترین گونه هاي پرورشی آبزیان در جهان بوده و نقش مهمی در اقتصاد شیلاتی بسیاري از کشورها دارد. بهدلیل وجود خصوصیات ویژه اي از جمله امکان سازگاري با محیط جدید، تولید مثل سریع و رشد مناسب در بیش از 100 کشور جهان بهعنوان ماهی پرورشی پذیرفته شده است. در این میان وجود بیماريهاي مختلف عفونی از جمله بیماريهاي باکتریائی و ویروسی بهدلیل بروز تلفات گسترده و ایجاد خسارات اقتصادي قابل توجه، یکی از چالش هاي اساسی در روند توسعه آبزي پروري این گونه مهم محسوب میگردند. مطالعات محققین مطرح بر روي بیماريهاي ماهی تیلاپیا ثابت کرده 1هفته) پس از معرفی بچه ماهیان به استخرها، احتمال آلودگی به انواع باکتريها و انگلها - استکه در زمان کوتاهی ( 2 (منوژنها و تک یاختهها) افزایش مییابد، همچنین آلودگی به ایریدو ویروسها موجب تلفات سنگین ماهیان در ابتداي دوره پرورش میشود. بیشترین خطر تلفات ماهیان در اواسط و اواخر دوره پرورش ناشی از وجود باکتريهاي بیماريزا نظیر گونههاي ،Streptococcus استرپتوکوك ها ،Aeromonads و به ویژه آئروموناس ها Flavobacteriums فلاووباکتریومهامیباشدکه در صورت عدم رعایت نکات ایمنی و اصول بهداشتی میتوانند (S.agalactiae) و (S.iniae) ،(S.dysgalacti) موجب سپتی سمی، مننگوآنسفالیت، کاهش اشتها، لاغري، بی حالی، خونریزيهاي منتشره جلدي واندامهاي داخلی، اگزوفتالمی،شناي مارپیچی و زمینه ابتلا به بیماريهاي توام با مرگ و میر را ایجاد نمایند. بیماريهاي ویروسی ماهیان تیلاپیاي پرورشی از اهمیت بیشتري برخوردار بوده و میزان ابتلا و مرگ و میر به سن، درجه حرارت آب و دیگر شرایط پرورشی بستگی دارد؛ از در دوره لاروي، همچنین بیماري ایریدو ویروسی Herpes-like virus جمله درکشورهاي پیشرو، برخی هرپس ویروسها
این صنعت را با (VNN) یا Viral Nervous Necrosis و بیماري نکروز عصبی ویروسی Iridoviral disease (IVD) تهدیدهاي جدي در دنیا مواجه نمودهاند.