بروسلوز يكي از بيماري هاي شايع مشترك انسان و دام و بدليل ماهيت ازمان , تمايل به عود و عوارض بالقوه ناتوان كننده آن از مسايل مهم بهداشتي جهان ميباشد. سالانه بيش از نيم ميليون نفر در دنيا به اين بيماري مبتلا مي شوند . اين تب پر افت و خيز كه در منطقه مديترانه از زمان بقراط ،در 450 سال قبل از ميلاد مسيح شناخته گرديده، توسط رومي ها نيز در بيش از 2000 سال قبل توصيف شده است. بروسلوز , در كشور ما اندميك است. موارد اين بيماري در ايران ازسال 1368) 170 مورد در يكصد هزار) تا 1380) 25 مورد در يكصد هزار) كاهش داشته و پس از آن تا سال 1384) 39 در يكصد هزار) افزايش نشان ميدهد و در استانهايي مانند همدان ,مركزي ,آذربايجان شرقي و زنجان در حدود 98 تا 130 در يكصد هزار گزارش شده است . اين بيماري توسط ارگانيسمي متعلق به جنس بروسلا ايجاد مي شود. بروسلا يك باكتري گرم منفي داخل سلولي، هوازي اختياري و غير متحرك است كه اسپور توليد نمي كند. اين جنس بر اساس تفاوتهاي آنتي ژني و ميزبان اوليه شامل هفت گونه مي باشد: بروسلا مليتنسيس (گوسفند و بز)، ب. آبورتوس (گاو)، ب. سوئيس (خوك)، ب. اويس (گوسفند)، ب. كنيس ( سگ)، ب. نئوتومي (موشهاي صحرايي) و ب. ماريس (پستانداران دريايي). بروسلوز بيماري تبداري است كه بدليل تظاهرات سيستميك گوناگون و غيراختصاصي ,در تشخيص افتراقي بسياري از بيماريها قرار ميگيرد. بيماري استخوان و مفاصل كه شامل آرتريت، اسپونديليت و استئوميليت ميگردد، شايعترين عارضه بروسلوز محسوب ميگرد] ١٥ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) د رگيري اسكلتال بروسلوز ابتداء در سال 1904 يعني تقريباً 20 سال پس از كشف باكتري تب مالت توسط Bruce David Sir، و از آن تاريخ تاكنون گزارشات متعدد ديگري از كشورهاي مختلف منتشر شده است . با (1 (بوسيله Kennedy گزارش داده شد اينحال در مورد ميزان شيوع و شكل غالب درگيري آن خصوصا در گروه سني كودكان آمار جامعي وجود ندارد. هدف از اين مطالعه بررسي و جمع بندي گزارشات موجود از درگيري سيستم اسكلتال در بيماري بروسلوز ، در كودكان است. متدولوژي مطالعات مورد استفاده از نوع مشاهده اي ( Observational ، (منحصرا در گروه سني كودكان ، يا مقايسه اي بين گروه كودكان و بالغين بود. تشخيص بروسلوز ميبايست بر اساس وجود علايم باليني مرتبط با بروسلوز در همراهي با كشت خون يا مغز استخوان مثبت و يا سرولوژي (تست Wright حداقل 160/1 ( صورت گرفته باشد. با وجوديكه عوارض اسكلتال بيماري براي هر چهار گونه اصلي بروسلا تعريف گرديده ، ولي بنظر ميرسد اين دسته از عوارض بعلت پاتوژنيستي بيشتر melitensis. B ،در بيماري نــاشي از اين گونه شــايعتر باشد. از طرف ديگر با عنايت بــه اينكه مـــوارد بيماري در كشور ما نيز عمدتا ناشي از melitensis. B ميباشد، در مرور مقالات فقط از گزارشاتي استفاده گرديد كه عامل اصلي بروسلوز در آن، melitensis. B باشد. 

مقدمه بروسلوزبيماري عفوني مشترك وقابل انتقا ل بـين انسـان ودام مـي باشـد،كه يكـي ازمواردپيشـگيري ازايـن بيمـاري واكسيناسـون فراگيرومستمربرعليه بيماري درجمعيت دامي ميباشدكه درقالب يـك برنامـه زمانبنـدي ومشـخص جهـت كنتـرل وكـاهش بيمـاري درجمعيت دامي دركشور بايدبه اجراءدرآيد. روش كار در اين طرح رخداد هاي ميزان شيوع مواردابتلابه تب مالت طي سه سال بـا در صـد پوشـش واكسيناسـون دامـي درسـطح اسـتان مقايسه و موردارزيابي قرار گرفت و تاثير روند واكسيناسيون دامي بر ميزان شيوع بيماري تب مالت درانسان بررسي ومقايسه گرديد. يافته ها ونحوه ارزيابي درطي سه سال(84-86 (مايه كوبي فراگيروشناسائي دامها به روش تكه برداري گوش انجام گرفت و براساس دسـتورالعمل سـازمان دردامهاي بالغ نيزبرخلاف سالهاي قبل كه ازواكسن D.F دردامهاي نابالغ استفاده ميگرديددرسالهاي اخيرواكسن D.Rدردامهاي بالغ مورداستفاده قرارگرفت وهرساله نيزاين عمليات تكرارگرديدكه بااين روش هـم تعـدادقابل تـوجهي دام تحـت پوشـش مايـه كـوبي قرارگرفت وهم ايمنيت نسبتاًپايداردردام ايجادگرديدازطرفي درمدت سه سال آمارمبتلايان به بروسلوزازمركزبهداشت(به روشSPSS( اخذگرديد و مقايسه نسبي انجام گرفت. نتيجه گيري باتوجه به ايمن بودن اكثريت دامهاوازطرفي براساس گزارش مركزبهداشت استان تعدادمبتلايان به تب مالت نسـبت بـه سالهاي قبل كاهش معنادارنشان ميدهد،بطوريكه تعدادمبتلايان از1037مورددرسال84به402مورد(39%كاهش)درسال86رسيد.

اهداف هدف از اين بررسي نشان دادن استان هاي با ريسك بالا و توجه بيشتر به انجام اقدامات كنترلي در اين استان ها مي باشد. روش كار با توجه به گزارش موارد مبتلا به بروسلوز از استان هاي مختلف كشور به مر كز مديريت بيماري ها مقايسه اي بين روند ميزان بروز و موارد بيماري در طي سال هاي 1389 و 1390 در استان هايي كه اين شاخص ها بالاتر از ساير استان ها بوده است صورت گرفته است. نتايج بر اساس مقايسه به عمل آمده مشخص گرديده است كه تعداد موارد بيماري بطور قابل توجه اي در استان هاي با شيوع بالاتر نسبت به ساير استان هاي كشور افزايش يافته است. بحث با توجه به بررسي بعمل آمده مشخص شده است كه موارد بيماري در طي 7 ماهه اول سال جاري در مقايسه با مدت مشابه در سال 89 افزايش دارد اين افزايش بخصوص در استان هاي فارس، كردستان مركزي همدان، اصفهان ، چهار محال و بختياري، خراسان شمالي قابل توجه بوده است البته در بسياري از استان هاي ديگر نيز افزايش وجود داشته است. دليل عمده اين افزايش موارد كاهش ميزان واكسيناسيون دامي در چند سال اخير بوده است.نتيجه گيري با توجه به گستردگي دامداري در سطح كشور و بخصوص كاهش موارد واكسيناسيون دامي افزايش موارد بروسلوز در جامعه اجتناب ناپذير است لذا لازم است ضمن حمايت سازمان دامپزشكي پيگيري هاي لازم در خصوص افزايش فعاليت اين سازمان در جهت گسترش واكسيناسيون دامي بعمل آيد. همچنين تا زماني كه اين بيماري در كشور اندميك است اقدامات اساسي در مورد استفاده از روش هاي مختلف آموزشي براي گروه هاي در معرض خطرشامل دامداران، كارگران كشتارگاه، روستائيان، دانش آموزان ، مدرسين مدارس؛ اعضاء شوراهاي روستايي و همچنين جامعه با تاكيد بر اقدامات پيشگيري در كشور جدي گرفته شود. 

قدمه بروسلوز يكي از شايعترين بيماريهاي مشترك انسان و حيوان در ايران مي باشد. بروسلوز انساني در تمام نقاط كشور بصورت آندميك است و راه انتقال آن اغلب با مصرف محصولات لبني غير پاستوريزه و گوشت خام است . اين بيماري بيشتر يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات آلوده تماس دارند بيشتر مشاهده مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي الگوي اپيدميولوژيك بيماري به منظور كنترل عوامل خطر مي باشد. روش اجرا اين مطالعه بصورت توصيفي انجام شد كه در آن جمعيت 241000 نفري شهرستان شاهرود كه شامل شهر شاهرود و 5 شهر ميامي ، بيارجمند ،كلاته خيج، بسطام و مجن و مناطق روستايي مي باشد ، از نظر بروسلوز مورد بررسي قرار گرفت ابزار جمع آوري اطلاعات ، فرم بررسي اپيدميولوژيك بيماري و موارد ثبت شده در دفتر پيگيري بيماريها مي باشد آناليز اطلاعات با اسنفاده از نرم افزار spss انجام شده است بحث در شهرستان شاهرود در سال 89 ، تعداد موارد 57 مورد با ميزان بروز 23 در صد هزار نفر بدست آمد . از لحاظ گروه سني بيشترين موارد در گروه سني 29-20 سال (11 در صد هزار ) ، از لحاظ جنسي ، مردان( 68( %و از لحاظ شغلي 19 مورد (33 ( %در دامداران مي باشد و از لحاظ منطقه ، زمان آباد 15 مورد و كالپوش 11 مورد گزارش و ثبت شده است. از نظر محصولات لبني ، شير با 1.77 %بيشترين محصول لبني آلوده را به خود اختصاص داده است. نتيجه گيري با توجه به اين بررسي مشخص مي گردد بروز بيماري تب مالت در شهرسان شاهرود در مقايسه با سال 1388 ( 36 درصد هزار )كاهش يافته است كه با توجه به گزارش سريع به دامپزشكي و مشاركت سازمان مذكور در امر واكسيناسيون دام ها نقش بسزايي دركاهش موارد داشته است

اهميت اپيدميولوژيك كانون هاي بروسلوز ، تحت تاثير گونه هاي بروسلائي است كه به وسيله حيوانات هر منطقه، حمل مي گردد . به طوري كه كانون بروسلوز گوسفند و بز، خطرناكترين مخازن بيماري انسان را تشكيل ميدهد، زيرا بيماريزاترين تايپ هاي بروسلا مليتنسيس، نزد اين حيوانات، در چرخش و انتقال ميباشد . هدف هدف از انجام اين مطالعه بررسي ميزان اثربخشي واكسن FdRev1 در جمعيت گوسفند و بز استان سمنان مي باشد.روش كار اين مطالعه از نوع ميداني بوده كه در آن تاثير واكسن دردامها impact Vaccine بر روي 500 راس دام بره و بزغاله در سطح استان سمنان بررسي شده است. نمونه گيري بصورت رندوم از 10 گله در هر شهرستان و از هر گله 10 نمونه خون جهت انجام آزمايش رزبنگال اخذ گرديده است. نتيجه كنترل بروسلوز در دام ها از طريق واكسيناسيون فراگير، بدون مطالعه و اطلاع از تاثير واكسن در جمعيت هدف ممكن است با نتايج خوبي همراه نبوده و منجر به شكست برنامه هاي كنترلي گردد.

قدمه و هدف بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان بخش بزرگي از بيماريهاي موجود در جامعه انساني و دامي كشور ، استان و شهرستان است و بخش وسيعي از انرژي عوامل اجرايي ، بهداشتي درماني و آزمايشگاهي صرف پيشگيري ، درمان و تشخيص اين بيماري مي شود ، بيماري تب مالت ( بروسلوز) كه بوسيله باكتري هاي متعلق به جنس بروسلا ايجاد مي شود ، جزء اولويتهاي اول اين دسته از بيماريها مي باشد وبا توجه به خسارات سنگيني كه اين بيماري چه از لحاظ انساني وچه از لحاظ دامي در پي دارد و از سويي با توجه به طولاني بودن سير بيماري و درمان آن و عوارض ناشي از آن و همچنين خسارات سنگين اقتصادي كه بر سيستم اقتصادي به جاي مي گذارد و همچنين از كارافتادگي انساني آن نياز به توجه خاص دارد . بروسلوز يك بيماري مشترك بين انسان و دام است كه از حيوانات آلوده به انسان منتقل ميشود و خصوصيات باليني آن براي بيماران اختصاصي نيست. بروسلوز نامهاي مترادف بسياري دارد كه برگرفته از مناطق جغرافيايي است كه بيماري در آن رخ مي دهد . ( تب مديترانهاي، تب مالت، تب جبل الطارق، تب قبرس)؛ يا از ماهيت بالا و پايين آورنده تب آن مشتق ميشود مثل تب مواج، يا ناشي از تشابه آن با مالاريا و تيفوئيد است مثل تب تيفومالاريايي و تيفوئيد متناوب. علت نامگذاري بروسلوز و عوامل مولد آن به ديويد بروس برمي- گردد، وي يك پزشك اسكاتلندي بود كه در طي اقامت خود در مالت، در سال 1887 عامل بيماري را كشف نمود . هدف از اين مطالعه بررسي اپيدميولوژي بروسلوز در شهرستان تويسركان در سال 1386 -1383 ميباشد .مواد و روشها اين مطالعه يك مطالعه پژوهشي – توصيفي مي باشد كه اطلاعات مربوط ، به روش آزمايشگاهي و با جمع آوري داده ها و آمار اين بيماري از آزمايشگاههاي خصوصي و دولتي در سطح شهرستان و حذف موارد تكراري به تفكيك ماه در سالهاي 83 لغايت 86 گردآوري شده است . همچنين از كتب و مقالات خارجي ، اينترنت ، مطالعه كتابخانهاي، دستورالعملهاي وزارتخانه و استاني و ... نيز استفاده شده است . بحث ونتيجه گيري عوامل اتيولوژيك بروسلوز در انسان مي تواند به علت يكي از چهار گونه زير ناشي شود : 1 -بروسلا مليتنسيس، شايعترين و مهاجم ترين علت بروسلوز در سراسر جهان مي باشد كه عمدتا از بز، گوسفند و شتر ناشي مي- شود . 2 -بروسلا ابورتوس كه از گاو سرايت ميكند. 3 -بروسلا سوئيس كه از خوك منتقل ميشود. 4 -بروسلا كانيس كه از سگ انتقال مييابد . اين باسيل كوچك، گرم منفي، هوازي، انگل اختياري داخل سلولي، بدون هاگ، غير متحرك و بدون كپسول است كه باعث عفونت مادام العمر در حيوانات ميشود . بروسلا با جوشاندن، پاستوريزه كردن شير و فرآوردههاي لبني از بين ميرود . اين باكتري در پنير نرم سفيد و غير پاستوريزه حاصل از شير بز تا 8 هفته زنده ميماند و با يخ زدن از بين نميرود . اين ارگانيسم به مدت 40 روز در خاك خشك آلوده به ادرار، مدفوع، ترشحات واژينال و محصولات خانگي حيوانات عفوني زنده ميماند و حتي به مدت طولاني تر در خاك مرطوب زنده باقي ميماند

مقدمه بروسلوز يكي از بيماريهاي شايع قابل انتقال بين انسان و حيوان است كه ازطريق تماس مستقيم با خون جفت و جنين و ترشحات رحمي حيوانات آلوده و از طريق مصرف فرآورده هاي دام آلوده حيواني بطور غير مستقيم به انسان منتقل مي شود بروسلوز باعث خسارات اقتصادي فراوان ارطريق خسارت بر جمعيت دامي به علت سقط جنين ، كاهش منايع غذايي ، از كارافتادگي و هزينه هاي درمان بيماران را سبب مي شود كنترل و پيشگيري بيماري تب مالت به علت چند بخش بودن ومخازن دامي با مشكلات عديد ه اي همراه ميباشد وكنترل آن مشاركت ساير سازمانها راميطلبد. اهداف هدف از اجراي اين بررسي شناخت و ضعيت اپيدميولوژي و سيربروسلوز در جمعيت شهرستان در چند سال اخير مي باشد و برسي گروهاي در معرض ابتلا ميباشد روش تحقيق اين بررسي يك تحقيق گذشته نگر بوده كه براساس اطلاعاتو مدارك موجود و پرونده بيماران شناسايي شده درطول سال 1387 - 1389 كه درمحل مراكز بهداشتي درماني نگهداري مي شود انجام شده است . يافته هاي پژوهش از مطالعــه 188 مــورد بيمــاري بروســلوز نشــان داد كــه از كــل مــوارد بيمــار بروســلوزيس 57مورددرســال 1387و40مــورد در سـال1388و91مـوددر سـال1389 ميباشـند كـه بـروز بيمـاري تـب مالـت در سـه سـال اخيـر بـه ترتيـب48و33و81 در صـدهزاربـود همچنـين 89%مـوارد سـاكن روسـتا و11 %سـاكن شـهر بـوده انـد74%مـواردر نيمـه اول 26 %مـوارد در نيمـه دوم سـال تشـخيص داده شـده اسـت از كـل مـوارد ابـتلاا در شهرسـتان 93 % تمـاس بـا دام و98 %از فـراورده هـاي دامـي اسـتفاده كـرده انــد از نظــر شــغلي خانــه دار 35 %دامــداران 26 %محصــلين 16 %كشــاورزين 10 %كودكــان 4 % و شــغلهاي راننــدگي ، كارمندان ، كارگر، سرباز 1 %را شامل مي شد نتيجه گيري بروز بيماري در جمعيت در حال افزايش ميباشد و درجمعيت روستايي ودامداران بيشتر درمعرض ابتلا ميباشند همچنين بروز بيماري در فصول زايش دامها افزايش مييابدلذا جلب مشاركت وهمكاري دامپزشكي در افزايش پوشش واكسيناسيون دامها وآموزش روستائيان در خصوص راههاي پيشگري از بيماري ميتواند در كاهش بروز بيماري موثر باشد 

مقدمه و اهداف بيماري تب مالت يكي از شايع ترين بيماريهاي عفوني مشترك انسان و دام مي باشد و در بسياري از نقاط ايران به صورت آندميك وجود دارد. اين بيماري به وسيله تماس با بافت، خون، ادرار و ترشحات بدن حيوانات آلوده يا خوردن شير خام و فراورده هاي آن منتقل مي شود. بروسلوز صرف نظر از مشكلاتي كه در دام ايجاد مي كند، از نظر اقتصادي مي تواند صدمات زيادي را به جامعه وارد نمايد. اين مطالعه به منظور شناخت وضعيت اپيدميولوژيكي اين بيماري در شهرستان رفسنجان انجام گرديده است. روش و يافته هاي تحقيق اين بررسي توصيفي و در محيط نرم افزاري Excel انجام گرديد. نتايج حاصل از آناليز داده ها نشان مي دهد كه از 32 بيمار مبتلا در سال هاي 1388 و 1389 ،5/40 %زن و 5/59 %مرد بودند. همچنين 54 %از زنان مبتلا روستايي و 46 %شهري ميباشند، در حاليكه اين نسبت در بين مردان مبتلا 63 %روستايي و 37 %شهري ارزيابي شد. از نظر گروه سني 28 %زير 15 سال، 25 %در گروه سني 29-16 سال، 5/37 %در گروه سني 49-30 سال و 3 %بالاي 50 سال مي باشند.از نظر فاكتور شغل 28 %خانه دار، 28 % محصل، 16 %كشاورز – دامدار، 6 %كارگر، 3 %قصاب، 3 %كودك و 16 %ساير مشاغل را داشته اند. در بين مبتلايان به تب مالت 81 %سابقه تماس با دام داشته اند، در حاليكه تنها 19 %از آنها با دام تماس نداشته اند و ميزان استفاده از لبنيات غير پاستوريزه در بين مبتلايان 72 %محاسبه شده است. همچنين ميزان ابتلا در نيمه اول سال 78 %و در نيمه دوم 22 %بوده و ماه خرداد نيز بيشترين ميزان را در بين ماه هاي ديگر به خود اختصاص داده است. اين مطلب ارتباط بيشتر انسان با دام در فصول زايش و لزوم پيگيري بيشتر دنتيجه گيري مقايسه آمار نشان دهنده اين مطلب است كه بروسلوز در شهرستان رفسنجان همانند ساير نقاط كشور در روستا ها بيشتر از مناطق شهري وجود دارد. همچنين از آنجايي كه زنان علاوه بر خانه داري در فعاليت هاي دامداري نيز شركت دارند، لذا بروسلوز در بين زنان نيز همانند مردان شايع مي باشد. استفاده از لبنيات غير پاستوريزه و تماس با دام ها نيز ميزان بالايي داشته كه با توجه به اين مسئله، مي توان لزوم بالا بردن سطح آگاهي عمومي با آموزش رعايت بهداشت فردي شامل استفاده از دستكش، ماسك، توجه ويژه به واكسيناسيون دام ها را از اولويت هاي برنامه كنترل بيماري بروسلوز بيان نمود. همچنين مي توان اين آموزش ها را با اولويت آموزش در بين محصلين و همچنين گروه سني 49-30 سال كه بيشترين شيوع بيماري را به خود اختصاص داده اند، قرار داد. بر اين فصول را بيان مي نمايد

مقدمه و هدف بيماري بروسلوز، يك مشكل بهداشتي عمده در سراسر دنيا و خصوصا ايران است و به عنوان مشكل اساسي بهداشت دام و بهداشت همگاني در بسياري از نقاط جهان محسوب مي شود. پيش گيري، آگاهي بخشي و شناخت گروه هاي در معرض خطر نيازمند در اختيار داشتن آمار و اطلاعات اپيدميولوژيك هر منطقه مي باشد كه در اين مطالعه صورت پذيرفته است. مواد و روشها اين مطالعه به صورت مقطعي از نوع data Existing) متكي بر داده هاي موجود) در شهرستان سمنان صورت پذيرفته است. نمونه ها را بيماران مشكوك به بروسلوز تشكيل مي دادند كه براي انجام تست رايت در بازه زماني فروردين تا شهريور 90 به آزمايشگاه ارجاع داده شده بودند. سرم بيماران مشكوك به بيماري با روش آگلوتيناسيون لوله اي استاندارد (STA (مورد ارزيابي قرار گرفته و تيتر 160/1 >/= براي بروسلوز مثبت قلمداد شد. نتايج : از تعداد 435 مورد مشكوك ارجاع داده شده براي بررسي تست رايت (تا پايان شهريور 90 ، (197 نفر (46 (%مذكر و 238 نفر (54 (%مونث بودند. در مجموع 31 مورد داراي تيتر مثبت از 20/1 تا 1280/1 و 15 نفر (4/3 (%داراي تيترهاي160/1 >/= بوده اند كه از اين تعداد 40 %داراي تيتر 160/1 ،33 %تيتر 320/1 ، 20 %تيتر 640/1 و 7 %تيتر 1280/1 دارا بودند. از لحاظ جنسيتي نسبت مذكر به مونث (2 به 1 (و ميانگين سني افراد مبتلا 6/34 سال محاسبه گرديده است. بحث STA ،شايعترين آزمون سرولوژيك مورد استفاده در اثبات بروسلوز است. در اين روش شناسايي تغيير سرمي يا تيترهاي بالا(160/1 (>/= همراه با علائم باليني، به عنوان تشخيص بروسلوز در نظر گرفته مي شود. در اين مطالعه بيماراني كه با شك باليني به بروسلوز براي بررسي تست رايت ارجاع داده شده اند داراي تنها 4/3 %سرولوژي مثبت بودند كه در مقايسه با مطالعات مشابه در ايران بطور قابل توجهي پايين است. به طور مثال تعداد موارد مثبت رايت در بيماران با شك باليني بروسلوز در اپيدميولوژي بروسلوز انساني در اصفهان 19/31 ، %در بيمارستان بهشتي كاشان طي سالهاي (75 تا 82 (3/63 ، %در مازندران] ٨٣ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) 6/14 %و در زنجان 2/21 %ذكر شده است. درخواست بيش از اندازه تست توسط پزشكان و عدم توجه كافي به علائم بروسلوز و همچنين احتمال خطاي آزمايشگاهي مي توانند از علل اين تفاوت به حساب آيند. نتيجهگيري آموزش بيشتر پزشكان در مورد بيماري بروسلوز ، توجه به گروه هاي در معرض و كنترل كيفي سرولوژي در بررسي بيماري بروسلوز توصيه مي شود

مقدمه و هدف تب مالت در تمام كشورهاي دنيا بخصوص در كشورهاي اطراف مديترانه(اروپاي جنوبي،شمال و شرق آفريقا) خاورميانه، هندوستان و آسياي مركزي مشاهده مي شود. منطقه مديترانه شرقي كه كشور ما نيز جزء آن محسوب مي شود از نواحي پرخطر براي اين بيماري در دنياست. هدف از انجام اين مطالعه بررسي سيماي اپيدميولوژيك بيماري بروسلوز در موارد انساني در بخش بزرگي از استان تهران در محدوه تحت پوشش دانشگاه شهيد بهشتي است. مواد و روش ها در اين مطالعه 288 بيمار مبتلا به بروسلوز كه با حداقل يكي از روشهاي آزمايشگاهي از جمله كشت، تست تيترآگلوتيناسيون بروسلا =< 80/1 ،40/1>= 2ME و آزمايش كومبس رايت با فاصله 3 رقت بالاتر از رايت ، به روش توصيفي مقطعي مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي اين مطالعه از داده هاي ثبت شده در سيستم نظام مراقبت كشوري اين بيماري در طي سال 88 الي 6 ماهه اول سال 90 استخراج گرديد. متغيرهاي مورد بررسي شامل گروه سني ، جنس، شغل، مليت، محل سكونت، سابقه تماس با دام، سابقه مصرف فرآورده هاي لبني غير پاستوريزه، پوشش واكسيناسيون دام ها و تعداد كانونهاي آلوده دامي مي باشد. نتايج از 509 فرد بيماري كه در طي مدت زمان مطالعه از مجاري مختلف سيستم گزارش دهي نظام مراقبت گزارش شد به 288 مورد دسترسي پيدا كرديم (76 نفر در سال 88 ، 128 مورد در سال 89 ،84 مورد در 6 ماهه اول سال 90 . (ميزان بروز موارد بروسلوز انساني 7/0 درصد ، 26/1 درصد و 8/0 درصد به ازاي هر 100000 نفر جمعيت به ترتيب از سال 88 تا 6 ماهه اول سال 90 گزارش شده است . رنج سني افراد مبتلا از 3 تا 86 سال متغير مي باشد. ميانگين سني افراد مبتلا 33/35 سال با انحراف معيار 71/17 سال مي باشد. 36 درصد زن و 64 درصد مرد . 30 درصد موارد خانه دار و 24 درصد دامدار و كشاورز مي باشند. 47 درصد روستايي و 53 درصد شهري مي باشند. 5/82 درصد از مبتلايان سابقه مصرف مواد لبني غير پاستوريزه داشتند. 19 در صد موارد غير ايراني (اتباع پاكستاني و افغاني) مي باشند. 52 درصد موارد سابقه تماس با دام داشتند . اين در حالي است كه ميزان پوشش واكسيناسيون در دامهاي واجد شرايط در منطقه در سال 88 ، 63/93 درصد و در سال 89 و 6 ماهه اول سال 90به بالاي 100 درصد افزايش يافته است . تعداد كانونهاي آلوده دامي از 48 مورد در سال 88 به 22 كانون در سال 89 و 15 كانون در 6 ماهه اول سال 90 كاهش يافته است. بحث و نتيجه گيري پوشش بالاي 100 درصد واكسيناسيون در دامهاي واجد شرايط دامداري هاي صنعتي و نيمه صنعتي و از طرفي روند افزايشي موارد بروسلوز انساني و كاهش كانونهاي دامي آلوده مي تواند ناشي از فعال شدن سيستم نظام مراقبت بيماري در بخش بهداشت و درمان باشد. 

مقدمه بروسلوز بيماري مشترك بين انسان و حيوان و يك مشكل مهم و عمده براي بهداشت و سلامتي جوامع در بسياري از نقاط بويژه در بعضي از كشورهاي مديترانه شرقي نظير ايران محسوب مي گردد و مي تواند باعث زيانهاي اقتصادي و بهداشتي فراواني در سطوح انساني و دامي شود. از آنجائيكه بروسلوز يكي از بيماريهاي مشمول مراقبت در كشور ما مي باشد مانند هر بيماري واگير موثرترين شيوه مبارزه با آن اقدامات پيشگيري كننده است و آموزش بهداشت اساسي ترين راهكار در فعاليتهاي بهداشتي درماني مي باشد. اين پژوهش با هدف بررسي اپيدميولوژيك بيماري به منظور استفاده از نتايج آن در برنامه ريزي و كنترل، در شبكه بهداشت شهرستان گناوه انجام گرفت. روش كار مطالعه به روش توصيفي گذشته نگر بر روي همه بيماراني كه طي سالهاي 1385 تا1389 به مراكز بهداشتي درماني شبكه بهداشت و درمان شهرستان گناوه مراجعه كرده و ابتلاي آنها با استفاده از روشهاي آزمايشگاهي تاييد گرديده بود از طريق مطالعه فرمهاي ويژه "" بررسي اپيدميو لوژيك بروسلوز "" انجام گرفته است. نتايج در اين پژوهش ،41 بيمار مبتلا مورد بررسي قرار گرفتند كه 6/37 %در سال1385 ، 5/31 %در سال 1386 ، 5/19 % در سال 1387 ، 3/7 % در سال 1388 و 5 %در سال 1389 بودند.73 %مراجعه كنندگان را مرد و 27 %را زنان تشكيل مي دادند.71% در گروه سني5 – 20 سال بودند . كمترين و بيشترين سن ابتلا 7 و 79 بود. 43 %مراجعين در بهار،24 %در تابستان ، 17 %در پاييز و 16 %در زمستان بودند.در 85 %موارد تماس مستقيم با دام به عنوان منبع احتمالي بيماري بوده است .شغل مبتلايان :39 %دامدار ، 27 %خانه دار ، 10 %بيكار ، 7 %محصل ،5 % كشاورز ، 5 %شغل آزاد ، 3 %معلم و 3 %كارگر بود.93 %مبتلايان به بيماري ساكن مناطق روستايي و 7 % ساكن مناطق شهري بودند. بيشترين تيتر مثبت رايت به ترتيب در 40 %افراد مورد مطالعه و 24 %افراد مورد مطالعه ثبت گرديده بود. بحث و نتيجه و نتيجه گيري نتايج بدست آمده در اين پژوهش نشان مي دهد كه بيشترين درصد ابتلا مربوط به : فصل بهار، مناطق روستايي ، مردان و دامداران بوده است . همچنين ابتلا به بروسلوز از سال 1385 به 1389 روند رو به كاهش چشمگيري داشته است . جلب مشاركت مردم بلاخص در مناطق روستايي در جهت واكسيناسيون دامها و مهار كردن بيماري دامها و انجام آموزشهاي همگاني پيشگيري به عنوان بهترين استراتژي كنترل بيماري مور تاكيد اين پژوهش مي باشد.

مقدمه و هدف: بروسلوز بيماري مشترك بين انسان ودام بوده كه ابتلا به آن درتمام نقاط دنياديده مي شودولي شيوع در مناطق مختلف متفاوت مي باشد. بديهي است شناسايي گروه هاي سني و شغلي نقش به سزايي در برنامه ريزي آموزشي و اجرايي در كاهش ميزان بيماري خواهند داشت. مطالعه به منظور ارزيابي وضعيت اپيدميولوژيك بروسلوز طي سال هاي(89-85 (در شهرستان تربت حيدريه انجام شد. روش پژوهش: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بوده كه طي آن كليه بيماراني كه با تشخيص بروسلوز در بيمارستانهاي وابسته به دانشكده علوم پزشكي شهرستان تربت حيدريه بستري و تحت درمان بودند مورد ارزيابي قرارگرفتند. جامعه پژوهش شامل85 بيمار زن ومرد بوده كه اطلاعات مورد نياز با توجه به اهداف پژوهش به كمك پرسشنامه ازپرونده پزشكي آنها جمع آوري شده، داده ها با استفاده از آزمونهاي آماري موردتجزيه وتحليل قرارگرفته است. نتايج پژوهش: ميزان بروز بروسلوز طي 5 سال (85مورد) كه درمقايسه با ساير دانشگاههاي علوم پزشكي شيوع كمتري داشته (ميانگين كشوري 11/24 %در يكصد هزار نفر در سال 79 و حداكثر شيوع 2 /39 %در سال 83 /( بيشترين گروه مبتلا مددجويان رده سني زير20سال بوده به ميزان6/49%و كمترين ميزان شيوع60سال به بالا با ميزان 8/11، %43 نفر مددجويان مذكر و 42 نفر مونث، بيشترين افراد در معرض خطر ابتلا، جمعيت روستايي، و از نظر علايم باليني تب در 9/52 %بيماران گزارش شده بود.درد مفاصل و آرتريت در 9/52 %از مددجويان گزارش شده بود. كمردرد در 4/22 %از مددجويان وجود داشت، تعريق در14 %از مددجويان گزارش شده بود. بيشترين مورد بروزآرتريت درگروه سني زير20 سال و در جنس مذكروجود داشت. 9/73 %از بيماران مورد ارزيابي تيتر رايت در رقتهاي 320/1 تا 1280/1و در 2/87 از بيماران تيتر2ME در رقتهاي 80/1 تا 640/1 مثبت گزارش شده بود. بحث و نتيجه گيري: باتوجه به جمعيت در معرض خطر از نظر آلودگي لزوم آموزش درزمينه مراقبت از خود خصوصا در اين رده سني توصيه گرديده، با توجه به شيوع بيماري در فصول بهار و تابستان كنترل و پيشگيري از ابتلا در اين ماهها ضروري به نظر مي رسد. آموزش درجمعيت روستايي كه شيوع بيشتر بيماري گزارش شده است يك نياز بوده تا بابرنامه ريزي مناسب و فراگير ريسك ابتلا و آلودگي رابه حداقل كاهش دهيم. 

مقدمه و هدف بيماري تب مالت يا بروسلوزيكي از مهمترين بيماريهاي مسري و شايع مشترك بين انسان و حيوان محسوب ميگردد. كشورهاي اطراف مديترانه ، شمال افريقا، آمريكاي جنوبي، شرق آسيا ، خاورميانه و بويژه مناطق وسيعي از كشور ايران جزو مناطق پر خطر از لحاظ شيوع تب مالت به شمار مي آيند، در ايران تب مالت از سال ها پيش به صورت بومي وجود داشته است، هر چند كه با انجام واكسيناسيون دامي بيماري در كشور به صورت كنترل شده قرار دارد، اما هنوز در بسياري از دانشگاهها از جمله در در حوزه دانشگاه علوم پزشكي زاهدان به عنوان يك اولويت مهم بهداشتي مطرح مي باشد. روش كار اين بررسي يك مطالعه توصيفي مقطعي بوده كه بر روي بيماران گزارش شده از سال 1387 لغايت 6 ماهه اول سال 1390 انجام گرديد. كليه موارد باليني گزارش شده از مطب هاي خصوصي ، بيمارستانها ، آزمايشگاههاي خصوصي و دولتي ومراكز بهداشتي و درماني كه با تيتر رايت مثبت مورد تاييد قرار گرفته بودند به صورت هفتگي توسط كارشناس مربوطه به واحد بيماري هاي مركز بهداشت شهرستان گزارش شده و سپس توسط تيم بهداشتي بررسي گرديد. فرم هاي بررسي انفرادي براي كليه بيماران تكميل و جهت توصيف و تحليل وارد نرم افزار SPSS شدنتايج از مجموع 11 شهرستان هاي استان از سه شهرستان خاش ، ايرانشهر و نيكشهر بيشترين موارد گزارش گرديده بود. در مقطع زماني مورد مطالعه تعداد 572 بيمارثبت و گزارش گرديد كه ازاين تعداد بالاترين بروز مربوط به سال 87 با 200 مورد و كمترين بروز مربوط به سال 1388 با 96 مورد بود. از نظر محل سكونت 10 %موارد شهري 9 % روستايي بودند. بيشترين مبتلايان درگروه سني 30-10 سال (38 (%و سپس بالاتر از50 سال (26 (%بودند، از نظرتوزيع جنسي3.53 % موارد مؤنث و 7.46 %مذكر بودند. در گروه هاي شغلي خانمهاي خانه دار با 260 مورد (45 ، (%محصلين با 102 مورد (18 (%و سپس دامداران و كشاورزان با 84 مورد (15 (%بيشترين سهم را دارا بودند. 95 %مبتلايان سابقه خوردن شير جوشيده نشده و يا شير غير پاستوريزه را داشتند و بيش از 90 درصد افراد سابقه تماس با دام زنده و يا نگهداري دام در محل سكونت خودشان را ذكر ميكردند. بحث مهمترين راه پيشگيري از بيماري آگاهي مردم از ماهيت و راههاي انتقال بيماري است. با توجه به اين كه در روستاها و حتي در بعضي شهرها محل نگهداري دام در مجاورت خانه هاي مسكوني است، مسؤولين بهداشت و درمان بايد به عنوان يك ضرورت، اقدام به جداسازي محل نگهداري دام از مناطق مسكوني نمايند. در غير اين صورت پيامدهاي ناگواري در پي خواهد داشت. تماس بيشتر خانم هاي خانه دار با دام از جمله زايمان دام هاو شير دوشي سنتي از عوامل اصلي بروز بيماري در حوزه اين دانشگاه مي باشند. آموزش به مردم خصوصا" گروه خانم هاي خانه دار و محصلين در خصوص راههاي انتقال بيماري، خوردن شير جوشيده و پاستوريزه ، واكسيناسيون به موقع دامي ، جلوگيري از ورود دام هاي آلوده از كشورهاي همجوار ازمهمترين راهكار هاي كنترل بيماري است كه بايد توجه ويژه اي به آن مبذول گردد .

مقدمه بروسلوز(Brucellosis(يك زئونوز (zoonosis(باكتريائي است.اين بيماري يك بيماري مشترك عفوني و شايع بين انسان و حيوان است كه با وجود افزايش ضريب بهداشتي جامعه،هنوز هم آمار مبتلايان به اين بيماري بالا است و يكي از روتين ترين كار در آزمايش هاي تشخيص طبي روي سرم خون، جستجوي پادتن هاي اين بيماري است. اين بيماري نخستين بار در اواخر قرن 19 ميلادي در بين سربازان بريتانيايي مستقر در جزيره مالت شناسايي شد و نام تب مالت را به خود گرفت اگر چه اكنون به نامهاي ديگري نيز مثل تب مواج،تب مالت،تب مديترانه اي،سقط جنين مسري،تب آبورتوس و... اين بيماري را هم ميشناسند. عامل بيماري باكتري گرم منفي،حساس به نورآفتاب و عوامل ضدعفوني كننده و داراي گونه هاي مختلف از جمله: بروسلا اويس(ovis (درگوسفند، بروسلا كنيس(canis (درسگ، بروسلا آبورتوس(abortus (درگاو، بروسلا سوئيس(suis ( درخوك، بروسلا نئوتوما(neotoma(درجوندگان وازهمه مهمتر، بروسلامليتنسيس(melitensis (دربز كه در انسان ايجاد تب مالت مي كند. بروسلوزيك بيماري سيستميك است.باكتري ابتدا واردسيستم رتيكولواندوتليال(Reticuloendothelial (مي شود و درصورتي كه سيستم ايمني بدن ميزبان نتواندباآن مقابله كند دراندامها بخصوص اندامهاي توليدمثلي به صورت موضعي(localize (درمي آيدو ايجادعقيمي درجنس نرو سقط درجنس ماده مي كند. انتقال بيماري به انسان چندين طرق براي انتقال اين باكتري از دام به انسان ذكر شده است كه عبارتنداز: 1 (تماس مستقيم با حيوان و ترشحات و چرك خارج شده از رحم ناشي از سقط عفوني در دامهاي مبتلا كه از طريق مخاطات و خراش هاي پوستي به انسان منتقل ميگردد همچنين ذرات و گردو غبار موجود در دامداريها باعث انتقال باكتري از طريق استنشاق به انسان ميشود. اين شكل از انتقال بيشتر در روستاپيان و دامداران و كارگران كشتارگاهها و همچنين در دامپزشكان( بعلت درمان جفت ماندگي دام ناشي از اين بيماري) مشاهده ميشود. 2 (انتقال از انسان به انسان: اگر چه اين شكل از انتقال بسيار نادر است اما به هر حال وجود دارد بدين نحو كه شير مادران مبتلا آلوده بوده و به فرزند منتقل ميشود همچنين انتقال مادر به فرزند در زمان زايمان هم مشاهده شده است. انتقال از طريق جنسي كه از ترشحات آلوده جنسي فرد مبتلا به شريك جنسي هم مشاهده شده است.در بين كاركنان آزمايشگاههاي تشخيص طبي نيز كه با سرم خون مبتلايان سركار دارند هم ديده شده است اما بقيه راههاي انتقال اين بيماري از انسان به انسان ديگر هنوز جاي بحث و بررسي دارد. 3(انتقال از شير و لبنيات و گوشت آلوده: اين نوع از انتقال رايجترين نوع بوده و از طريق دستگاه گوارش منتقل شده و بيشتر مبتلايان از اين راه آلوده گشته اند. علايم بيماري علايم بيمار ي درانسان، با تب و لرز و تعريق ناگهاني شروع شده و بيمار از سستي و كوفتگي بدن خود شكايت ميكند،درد در كل عضلات بخصوص در ناحيه كمر شروع شده و مفاصل متورم و دردناك ميگردند ،برخي از عقده هاي لنفاوي متورم ميگردند،بيمار بي اشتها شده و لاغري و يبوست نيز در وي مشاهده ميگردد،اختلال در ريتم خواب بوجود آمده و بيمار را از نظر روحي تحريكپذيرشده و زود عصباني ميشود . گاهي پزشكان اين علايم اوليه را آنفولانزا تشخيص ميدهند اما بيمار دوباره به پزشك مراجعه كرده و از تشديد علايمي مثل سرفه خشك و تب هاي شبانه و كوفتگي بدن شاكي ميشود. در اين بيماري تب در طول شبانه روز متغيير بوده و مواج است. كبد و طحال بزرگ گشته و باعث شكم درد نيز مي شوند. ضايعات پوستي و چشمي هم از علايم ثابت اين بيماري است. در بيمارانيكه باكتري به سيستم عصبي راه مييابد ممكن است علايمي شبيه به دپرسيون(افسردگي) مشاهده شود و اين مورد گاهي در آزمايش هاي خوني بيماران افسرده ساكن در آسايشگاههاي رواني، به اثبات رسيده است.اگر باكتري به قلب راه بيابد باعث التهاب پرده هاي داخلي قلب (آندوكارديت)شده و ريتم طبيعي قلب مختل مي شود. تشخيص هاي آزمايشگاهي تشخيص قطعي باكمك كشت كه طولاني مدت است وهمچنين با استفاده ازتكنيك هاي سرولوژي كه رايج ترين آن تست رزبنگال است،صورت مي گيرد. با توجه به اينكه آزمايش رزبنگال واكنشهاي منفي كاذب زيادي دارد براي اطمينان از منفي بودن بروسلوز امروزه از روشهاي مطمئن تري استفاده مي شود.مانند روش تشخيصي PCR كه بر پايه تكثير DNA است. درمان درمورد دامهائي نظيرگاو،گوسفند و بزدرمان طولاني مدت ومقرون به صرفه نمي باشد وجهت جلوگيري از انتقال بيماري حيوان حذف مي گردد. اما درمورددرمان درانسان،در حال حاضر اغلب پزشكان ترجيها از دو داروي آنتي بيوتيك همزمان به نامهاي داكسي سايكلين و استرپتومايسين (وساير داروهاي مشابه گروه تتراسايكلين ها و آمينوگليكوزيدها) استفاده مي نمايند كه نتايج تقريبا مناسبي از اين رژيم دارويي عايد بيمار مي شود .جهت كاستن از درد و تب از داروهاي ضد التهاب غير استروييدي( مانند ايبوپروفن و در مواقع درد شديد استخواني و عضلاني ترجيها ايندومتاسين) و همچنين براي پيشگيري و درمان ضايعات استخواني از كورتن ها استفاده مي شود.اما به هر حال حتما ايده هر پزشكي در درمان لزوما مشابه هم نبوده و متفاوت خواهد بود.پيشگيري اصلي ترين جبهه مقابله با اين بيماري بر عهده دامپزشكان و سازمانهاي دامپزشكي هر كشوري ميباشد و بدون دامپزشكان به هيچ وجه سازمانهاي بهداشتي قادر به كنترل اين بيماري نيستند. واكسن بروسلوز يك واكسن زنده تخفيف حدت يافته است به نام S19كه دوفرم دارد.dose Reduce براي بالغين بانام اختصاري RB51 d.R كه هرسال تكرارمي شود و dose Fullبراي گوساله هاي6-3ماه بانام اختصاري S19 d.F كه فقط يك بارتزريق مي شود. كنترل حمل و نقل و سيستم قرنطينه دامها نيز از وظايف مهم سازمان دامپزشكي در جهت كنترل و پيشگيري از بيماري مي باشد. براي انسان تا بحال واكسني براي اين بيماري ساخته نشده است اما جوشاندن حداقل 10 دقيقه اي شير غير پاستوريزه ،خودداري از خوردن پنير و خامه تازه غير پاستوريزه و همچنين آگاهي از مناطق و استانهايي كه اين بيماري در آن شايع است بخوبي انسان را از اين بيماري مصون مينمايد. در كشور ما استانهاي ايلام ،كرمانشاه،همدان و اصفهان در معرض خطر ناشي از اين بيماري مي باشند.بعد از اين استانها ،مناطق قسمت هاي جنوبي آذربايجان غربي يزد و خراسان و شمال استان فارس در درجه شيوع بعدي قرار دارند.استانهاي شمالي ايران مانند گيلان و مازندران و تهران نسبت به كل ايران پاك تر و از شيوع بسيار كمتري برخوردارند. مواد و روشها پس از مراجعه افراد مبتلا بدليل بروز علائم بيماري در آنها به بيمارستانها و مراكز درماني شهرستان اقليد, با انجام تست تشخيصي رايت در مورد افرادي كه سابقه تماس با دام را دارند مثل دامداران و كشاورزان (بيشتر روستاييان), رايت بالاي 160/1 و در مورد افرادي كه سابقه نداشته اند (بيشتر شهريها) , رايت بالاي 80/1 مثبت تلقي شد و آمار مبتلايان ثپت گرديد

بروسلوز بيماري عفوني حاد يا مزمن و مشترك بين انسان و دام است، كه به وسيله باكتري هاي گرم منفي و كوكوباسيلي شكلي به نام بروسلا ايجاد مي گردد. اين بيماري در اثر تماس با حيوانات ويا فرآورده هاي دامي آلوده منتقل مي گردد و از دو نظر حائز اهميت مي باشد: يكي اينكه بيماري ، بهداشت عمومي جامعه را تهديد كرده و ديگر اينكه با عوارضي مثل سقط جنين و كاهش توليد در انواع دام ها و مهم تر از همه عقيمي دائم و موقت حيوانات مبتلا خسارات اقتصادي زيادي را به همراه دارد. مخزن طبيعي بروسلوز حيوانات اهلي به خصوص گاو، خوك، بز و گوسفند است. انتقال در بين حيوانات از راه مقاربت يا خوردن بافت ها و شير آلوده صورت مي پذيرد. در اين بين سگ نيز ميزبان طبيعي بروسلا كنيس مي باشد؛ ولي اين حيوان مي تواند به بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس و بروسلا سوئيس از طريق خوردن جفت و جنين هاي سقط شده عفوني و دام هاي اهلي مبتلا شود و با توجه به اينكه سگ هايي كه به اين بروسلاهاي غير اختصاصي شان آلوده مي شوند، در اكثر موارد علائم باليني ندارند و مي توانند بيماري را به انسان و حيوانات اهلي سالم و ديگر سگ ها انتقال دهند. با توجه به اينكه بيماري بروسلوز در شهرستان نيشابور شيوع بالايي داشته و به نوعي بيماري بومي تلقي مي گردد، براي بررسي ديگر راه هاي انتقال اين بيماري به دام ها و انسان، اين تحقيق صورت پذيرفته است.مواد و روش كار: در اين بررسي، 100 قلاده از سگ هاي گله هاي گوسفند شهرستان نيشابور، كه به صورت تصادفي انتخاب و خون گيري به عمل آمد و اطلاعات مربوط به جنس، تغذيه، دسترسي به جنين هاي سقطي و نشانه هاي باليني اخذ گرديد. پس از خون گيري، سرم مربوطه از تمام نمونه ها جدا مي گردد. سپس سرم ها با تست رزبنگال مورد آزمايش قرار مي گيرند و تمامي موارد مثبت تحت آزمايش رايت لوله اي به روش رايج مورد آزمايش قرار گرفتند. 

بحث و نتيجه گيري: بيماري بروسلوز يكي از بيماري هاي عفوني حيوانات و مشترك بين انسان و دام است. اين باكتري داراي شش گونه [2 [عامل اين بيماري باكتري گرم منفي كوكوباسيلي شكلي به نام بروسلا است. عمده به نام بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس، بروسلا سوئيس، بروسلا نئوتومه، بروسلا اويس و بروسلا كنيس است. از اين شش گونه، بروسلا اويس و نئوتومه براي انسان بيماري زايي ندارند، اما بقيه براي انسان اما شدت بيماري آن ها در يك سطح نيست. بدين ترتيب كه بروسلا ملي تنسيس [3 [بيماري زا مي باشند؛ شديدترين عامل بيماري زا در انسان مي باشد و بروسلا سوئيس نيز بيماري شديدي در انسان ايجاد مي كند ولي شدت بيماري زايي آن در مقايسه با گونه ملي تنسيس كمتر است. بروسلا آبورتوس نيز از گونه بالا شدت بروسلا كنيس نيز از همه گونه هاي فوق براي انسان شدت بيماري زايي كمتري [ 1 [بيماري زايي كمتري دارد. دارد. اين بيماري در سگ ماده عمدتا با علائم سقط جنين و در سگ نر با علائم اركيت و اپيديديميت خود را نشان مي دهد. اگر چه علائمي نيز در اين بيماري براي هر دو جنس وجود دارد كه كمتر رايج است از قبيل: علي رغم علائمي كه در بالا ذكر شد، عفونت هاي بدون نشانه نيز [4 [استئوميليت، ديسكواسپونديليت و يوويت. خيلي (بخصوص در حيوانات) رايج اند. چون سگ ها ميزبان اصلي بروسلا ملي تنسيس، بروسلا سوئيس و بروسلا آبورتوس نيستند، در صورت آلوده شدن به اين بروسلا ها در اكثر موارد علائم بيماري را نشان نمي دهند و مي توانند فقط به عنوان حامل بروسلوز نقش ايفا كنند و باعث انتقال آن به سگ هاي ديگر، گاو، گوسفند، بزها، گزارشات متعددي مبني بر ابتلاي سگ ها به ساير گونه هاي بروسلا غير از بروسلا [4 [خوك و حتي انسان شوند. كنيس وجود دارد. در انگلستان از رحم، مثانه، واژن، غدد لنفاوي و بافت هاي مغزي يك سگ ماده بيوتيپ 2 [5 [بروسلا آبورتوس جدا شده است. ابتلاي سگ ها به گونه هاي اختصاصي بروسلا ها (ملي تنسيس، آبورتوس و سوئيس) تقريبا در همه موارد از طريق بلع مواد غذايي از قبيل جفت و جنين هاي سقط شده صورت مي گيرد و اين سگ ها را مي توان عامل

پشنهادات: با توجه به نتايج اين بررسي مي توان با يك سري اقدامات كنترلي و پيش گيرانه از ابتلاي انسان و حيوانات گله و حتي خود سگ ها به اين بيماري جلوگيري كرد: 1 -خون گيري از سگ هاي گله و انجام آزمايشات سرولوژيكي روتين و حذف موارد مثبت 2 -تمام سگ هايي كه تازه وارد گله شده اند، مورد آزمايش قرار گيرند و در صورت منفي بودن تست اجازه ورود به گله را داشته باشند. 3 -از دادن جفت و جنين هاي سقط شده حيوانات اهلي به سگ ها و همچنين از تماس آن ها با سگ ها بايد خودداري و پيشگيري كرد. 4 -از رهاسازي جفت در محيط هاي باز خودداري نمايند

مقدمه آزمايش معمول براي تشخيص بروسلوز انجام سرولوژي مي باشد كه مقـدار ارزشـمند تشخيصـي آن در منـاطق آنـدميك بـالاتر از مناطق غير آندميك فرض مي گردد،كه بعلت واكنش هاي متقاطع و تماس هاي تحت باليني در اين مناطق مي باشد.اين مطالعه در افراد سالم شهرستان بابل جهت تعيين عيار آنتي بادي ضد بروسلا انجام شده است. مواد و روشها اين مطالعه توصيفي- تحليلي مقطعي در طي بهار سال 1387 به صورت سرشماري بر روي تمـامي بيمـاران مراجعـه كننـده جهـت ازمايشات پيش از ازدواج به درمانگاه شماره 1 مركز تالاسمي امير كلا انجام شد. افراد با سـابقه ابـتلا بـه بروسـلوز، بيمـاري تبـدار كنوني و داشتن مشاغل پرخطر از مطالعه حذف شدند. اطلاعات بيماران شامل سن،جنس، محل سكونت(شـهر يـا روسـتا)، مصـرف محصولات لبني غير پاستوريزه ، شغل و سطح تحصيلات ثبت گرديد و سپس تمامي نمونه ها به روش آگلوتيناسيون لوله اي رايـت تحت بررسي قرار گرفتند. اطلاعات در نرم افزار 16 SPSS وارد گرديد و توسط آزمون هـاي آمـاري test-T و square-Chi مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج از 435 نمونه گرفته شده، 214 نفر(2/49 (%مرد و 221 نفر(8/50 (%زن بودند.ميانگين سني افراد 92/4±28/32 سـال بـود. در ايـن .داشتند 1/80 از بيشتر تيتر%) 0/7)نفر 3 و 1/80-1/10بين تيتر%) 43/3)نفر 149 ، 1/10 از كمتر تيتر%) 65/1) نفر 283 مطالعه تيتر انتي بادي بطور معني داري در زنان بالاتر از مردان بود.بين تيتر آنتي بادي با سن،محل سكونت، مصرف لبنيات محلـي، سـطح تحصيلات و شغل افراد اختلاف معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه نزديك به 80 %افراد داراي تيتر كمتـر مسـاوي 40/1 و مجموعـاً بـيش از 99 %افـراد سـالم در شهرستان بابل تيتر آنتي بادي كمتر از 80/1 دارند بنابراين پيشنهاد مي گردد كه در اين منطقه مانند مناطق غير آنـدميك در حضـور] ٥٨ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) علائم باليني تيتر 160/1 و بالاتر به عنوان نقطه ارزشمند ، ملاك قرار گيرد. البته مطالعات بيشتر در جهت تاييد نتايج مطالعه حاضـر ضروريست

مقدمه بروسلوز يكي از مهمترين بيماري هاي مشترك انسان و دام محسوب مي گردد. موارد انساني بروسلوز در ايران متاسفانه بسيار فراوان است و در دامها عوامل شناخته شده بيماري طيف وسيعي از پستانداران اهلي و وحشي را مبتلا مي سازد. اين بيماري به علت ايجاد سقط جنين در دام، كاهش توليد شير، عقيمي و نازايي و از دست رفتن ارزش اقتصادي دام هاي مبتلا و همچنين به علت ابتلاي انسان به بيماري طاقت فرساي تب مالت همواره از دو بعد اقتصادي و بهداشتي مورد توجه قرار دارد. عامل مولد بيماري بروسلوز باكتري از جنس بروسلا كه باكتري ميله اي شكل، كوتاه، هوازي، گرم منفي و فاقد هاگ و حركت مي باشد. امروزه شش گونه از بروسلاها شناخته شده اند كه عبارتنداز: بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس، بروسلا سوئيس، بروسلا كنيس، بروسلا اويس و بروسلا نئوتومه كه هر كدام از اين بروسلاها در حيوان خاصي بيماريزايي بيشتري دارند. گونه هايي از بروسلا كه بطور كلاسيك براي انسان، بيماريزا واقع مي شوند عبارتنداز: بروسلا آبورتوس، بروسلا ملي تنسيس و بروسلا سوئيس. بروسلا كنيس بيماري خفيفي در انسان ايجاد مي كند و گونه هاي بروسلا اويس و بروسلا نئوتومه در انسان تاثيري ندارد. ميزبان اصلي بروسلا آبورتوس گاو بوده ضمن آنكه به ديگر حيوانات حساس مانند گوسفند، بز، شتر، اسب، سگ، نشخواركنندگان وحشي نيز انتقال مي يابد. بروسلا ملي تنسيس عامل اصلي بيماري در گوسفند و بز بوده و به ديگر حيوانات نيز منتقل مي شود. بروسلا سوئيس خوك و بروسلا كنيس سگ را مبتلا مي سازد. عفونتهاي انساني با بروسلا آبروتوس انفرادي هستند و اغلب ناشي از تماس هاي شغلي مي باشند. بيماري تب مالت از طريق فراورده هاي لبني پاستوريزه نشده و گوشت آلوده كه بطور صحيح طبخ نگرديده است انتقال مي يابد.بروسلوز در تمام نقاط دنيا ديده مي شود و هر يك از گونه هاي مختلف بروسلا در نقطه اي از جهان داراي وفور بيشتري مي باشد. تازه ترين آمار جهاني تنها 17 كشور را عاري از بيماري گزارش كرده است. آمار ساليانه بروسلوز انساني در ايران تا سال 1368 سير صعودي و پس از آن تا سال 1379 سير نزولي را طي كرده است. بروسلوز در گاو كه سقط جنين واگير يا بيماري بانگ گفته مي شود كه سقط جنين در اواخر دوران آبستني و تاخير در باروري و گاهي نازايي مشخص مي گردد. راه اصلي ورود عفونت از طريق دستگاه گوارش مي باشد و از راه هاي ورود عفونت مي توان به غشاهاي مخاطي قسمت فوقاني دستگاه تنفس و ملتحمه اشاره كرد. اساس تشخيص آزمايش هاي سرمي مبتني بر شناسايي آنتي بادي در سرم مورد بررسي است. استفاده از آزمايش هاي سرولوژيكي براي تشخيص بروسلوز داراي كاربرد وسيع بوده و در آن نمونه هايي مثل شير، سرم، آب پنير،مخاط مهبل و مني را بكار مي برند. آزمايشات سرولوژيك شير عبارتند از آزمايشات حلقه اي شير، آزمايش آگلوتيناسيون سرم شير و آزمايش الايزا در شير است. در مورد آزمايشات سرولوژيك بر روي سرم خون مي توان از آزمايش رزبنگال يا كارد تست، آزمايش سروآگلوتيناسيون در لوله (رايت تست) SAT ،آزمايش مركاپتواتانول، آزمايش ثبوت مكمل، آزمايش كومبس و يا آنتي گلوبولين، آزمايش الايزا، آزمايش راديوايمونواسي، آزمايش ايمونوبلاتينگ و آزمايش ايمونوديفيوژن شعاعي استفاده كرد. علاوه بر روشهاي بالا ميتوان از تست جلدي تشخيص ازدياد حساسيت تاخيري استفاده كرد كه حساسيت بالايي دارد و در حيوانات واكسينه نشده واكنش دهنده مثبتي به اين تست اند كه بايد به عنوان حيوانات آلوده در نظر گرفته شوند. براي تشخيص بروسلوز در انسان نيز ميتوان از تست رايت، MET و كومبس اشاره كرد. روش كار براي جمع آوري نمونه ها با همكاري اكيب هاي اداره كل دامپزشكي استان آدربايجان غربي به مناطق مختلف استان رفته و با استفاده از ونوجكت (Venojecto (از وريد وداج، حدود 4 الي 6 ميلي ليتر خون گرفته شد. نمونه هاي اخذ شده به آزمايشگاه منتقل شده كه پس از انعقاد، سانتريفيوژ مي گرديدند و سرم آنها جدا شده و بعد بر روي سرم هاي تهيه شده آزمايش رزبنگال صورت مي گرفت. نمونه هاي مثبت از نظر رزبنگال در يخچال 4 درجه نگهداري و بعدا براي آزمايش سرواگلوتيناسيون آماده مي شدند.

قدمه تب مالت يكي از بيماريهاي مهم مشترك بين انسان و دام مي باشد كه در بسياري از مناطق ايران از جمله در استان كهگيلويه و بوير احمد به صورت اندميك گزارش شده است .كليه حيوانات اهلي بخصوص گاو گوسفند،بز،خوك ، اسب وحشي، حيوانات شكارو جوندگان و طيور به اين بيماري گرفتار شده و بيماري را به سهولت به انسان انتقال مي دهند . عامل بيماري ميكروبي است گرم منفي و دو نوع ان بسيار مهم است . 1 -بروسلا ملي تنسيس در گوسفند و بز 2-بروسلا ابورتوس در گاو نشانه بيماري در انسان عبارت از تب مواج،سر درد،عرق زياد و شبانه،درد شديد بدن بخصوص در نقاط مفصلها و اعصاب و در حيوانات سقط شده علائم بارز آن فقط در يك سوم انتهاي آبستني كه منجر به كم شدن يا كاهش توليد شير ،نازائي، جفت ماندگي و ...ميگردد و در اين راه زيانهاي جبران ناپذيربه ميزان پروتئين حيواني مصرف غذائي مردم بالاخص اقتصاد كشور وارد مي سازد. علائم باليني بيماري در دامهاي نر آماس و تورم بيضه و عدم تمايل جنسي ميباشد. انسان در كليه سنين مبتلاء به بيماري بروسلوز (تب مالت) مي شود.دامهاي جوان قبل از رسيدن به سن جفت گيري نسبتاً مقاوم هستند و هنگام آبستني استعداد و حساسيت آنها كم كم رو به ازدياد گذاشته بطوريكه در طول آبستني از همه وقت مستعد ابتلاء به بروسلوز هستند.روش كار جهت بررسي اين بيماري در استان هر ساله از دامداري هاي صنعتي و نيمه صنعتي و دامداريهاي عشايري و روستايي خون گيري توسط اكيپ هاي نمونه بردار اخذ و به آزمايشگاه جهت انجام آزمايشات رزبنگال ،رايت و 2ME ارسال و پس از تاييد قطعي بيماري ،دامهاي راكتور روانه كشتار گاه وبه صاحبان دامها غرامت و تسهيلات به منظور خريد دام جايگزين پرداخت مي شود. نتيجه بيماري بروسلوز يك بيماري اندميك در استان كهگيلويه و بوير احمد است . جهت كنترل اين بيماري علاوه بر خونگيري به منظور شناسايي و حذف دامهاي راكتور و واكسيناسيون دامهاي واجد شرايط صورت مي گيرد با اقدامات واكسيناسيون و حذف دامهاي راكتور و افزايش سطح آگاهي مردم و ارتقاء سطح بهداشت عمومي درصد آلودگي در دو بعد انساني و دامي هر ساله روند نزولي داشته است. بحث بررسي سرولوژي بيماري بروسلوز در استان در سال 1364 شروع و در همان سال نمونه ها از نظر رديابي سرمي (آنتي بادي ) منفي بودند و مجددا در سال 65 خون گيري و تعدادي دام راكتور(6/0درصد) در شهرستان گچساران تشخيص و در شهرستانهاي ديگر استان هيچگونه دام راكتوري تشخيص داده نشد با توجه به تشخيص بيماري بروسلوز در شهرستان گچساران و اينكه عمدتا مناطق مختلف گچساران محل استقرار عشاير برون استاني بالاخص عشاير استان اصفهان در زمان قشلاق مي باشد بنظر مي رسد انتقال بيماري توسط دامهاي عشايري استان اصفهان وارد استان گرديده است كه درصد آلودگي بروسلوز در طي دو دهه در گوسفند و بز صفر تا 39.2درصد و دصد آلودگي در گاو بين صفر تا 8/0 درصد در نوسان بوده است . جهت كنترل بيماري مايه كوبي دامهاي جوان با واكسن Rev1 و S19 در سال 64 در استان شروع و هر ساله تعداد مشخصي از دامها در مناطق مختلف استان بر عليه بيماري واكسينه شدند كه در اين مقاله سعي شده است با ارائه جداول و نمودار وضعيت آلودگي بيماري و ميزان واكسيناسيون با واكسن هاي مختلف نشان وسياستها و استراتژي سازمان در برابر بيماري توضيح داده مي شود .

بروسلوز يكي از بيماريهاي عفوني مهم و شايع مشترك بين انسان و دام مي باشد كه در منطقه خاورميانه و در ايـران و بـويژه نيمـه غربي كشور از شيوع بالايي برخوردار است. بررسي ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت گاو، گوسفند و بز روستائي و عشايري كشور كـه تحت برنامه تست و كشتار نمي باشند براي برنامه ريزي هاي ميان مدت و بلند مدت كشوري در قالب يك برنامه Progressive Plan Control بسيار حائز اهميت مي باشد، از آنجاييكه در حال حاضر برنامه كشوري كنترل بروسلوز ايران در جمعيتهاي دامـي روستايي و عشايري ( گاو، گوسفند و بز ) صرفاً بر اساس واكسيناسيون استوار مي باشد و از طرفي آمـار جمعيـت انسـاني مبـتلا بـه بيماري تب مالت حكايت از اهميت و قالب بودن melitensis-B در جمعيت انساني دارد، بنابراين لـزوم آگـاهي از ميـزان شـيوع بروسلوز در اين گروه از جمعيت دامي جهت هدايت برنامه هاي كنترل بيماري حائز اهميت مي باشد. اهداف هدف از اين مطالعه تعيين وضعيت سرواپيدميولوژيك بروسلوز در جمعيت هاي دامي حساس كه تست و كشتار در آنهـا انجـام نمـي شود مي باشد و با بدست آمدن نتايج اين طرح گزارشي براي تصميم گيرندگان و برنامـه ريـزان كنتـرل بروسـلوز تهيـه و در برنامـه ريزي كوتاه مدت و بلند مدت مورد استفاده قرار گيرد. روش اجرا و يافته ها اين بررسي در جمعيت گوسفند و بز روستايي و عشايري بالاي 6 ماه آنهم فقط در جنس نر كه در كشتارگاه اراك كشـتار شـده انـد انجام شده است. نمونه برداري از 10 درصد دامهاي هدف كه به روش نمونه گيري تصادفي سـاده مشـخص مـي شـدند خـونگيريبعمل آمده است. در اين تحقيق از 800 راس گوسفند و بز نمونه برداري شد .از 800 نمونه مذكور 65 درصـد آن از گوسـفندان و 35 درصد از بزها اخذ شد كه 5.13 درصد در گروه سني زير يكسال؛73 درصد در گروه سني يك تا دو سال و 5.13 در گروه سني بـالاتر از دو سال قرار داشتند.بعد از نمونه برداري سرم ها بر اساس sop مندرج در دستورالعمل OIE با تست RBPT مورد آزمايش قـرار گرفت و نمونه هاي رزبنگال مثبت با تست هاي رايت و 2ME آزمايش شدند و نتايج بدست آمده بدين شرح است: از 800 نمونه 10 نمونه رزبنگال مثبت شد(25.1 درصـد).تمـام 10 نمونـه مـذكور داراي تيتـر رايـت و 4 نمونـه داراي تيتـر 2ME بودند.70 درصد نمونه هاي مثبت جزو دامهاي بومي استان و بقيه متعلق به استان هاي همجوار از جمله لرسـتان اسـت. 80 درصـد موارد رزبنگال مثبت در گوسفند و 20 درصد در بز مشاهده شد.70 درصد نمونه هاي رزبنگال مثبت متعلق به گروه سـني 2-1 سـال و 20 درصد متعلق به گروه سني بالاي 2 سال و 10 درصد آن متعلق به گروه سني زير يك سال ميباشد. بحث و نتيجه گيري چنانچه اين تحقيق در كشتارگاه هاي ساير استان ها انجام گيرد مي توان ميانگين بدست آمده را تا حدود قابـل قبـولي بـه فراوانـي ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت گوسفند و بز كشور نسبت داد.از نظر بهداشت عمومي دامهايي كه در واقع راكتور بروسلوز هسـتند و به عنوان دام سالم كشتار مي شوند مي تواند خطر بالقوه اي براي مبتلا نمودن سلاخان و قصـابان و مصـرف كننـدگان آنهـا بـويژه مصرف كنندگان آلايش اين دام ها باشد. 

مقدمه و هدف بروسلوز به عنوان يكي از عوامل معمول سقط جنين در گوسفند و بز، همچنان مسئول ايجاد درصدي از موارد سقط در جمعيت دامي كشور مي باشد. مصرف محصولات دامي آلوده، ساليانه باعث ابتلاي جمع كثيري از افراد به اين بيماري مي گردد. اين طـرح جهـت بررسي وضعيت عيار سرمي گوسفند وبز وگاوان استان همدان به بروسلوز جهت اطلاع از وضعيت حاضـر بروسـلوز در اسـتان انجـام گرديد. مواد و روش ها اين طرح در سال 1386 صورت گرفت. جهت تعيين تعداد نمونه با توجـه بـه جمعيـت دامـي اسـتان ( 449918راس گـاو وگوسـاله و2370000راس گوسـفند و بـز)و بـا فـرض بـر 95 %ويژگـي وحساسـيت آزمايشـات رايـت وME-2 و بـا اسـتفاده از نـرم افـزار SurveyToolboxتعداد نمونه هاي مورد نياز،1600عدد تعيين گرديد. با توجه به نسبت جمعيت دامي گاو وگوسفندو بز به نسبت 7به 3) 7راس گوسفندوبز و3راس گاو )، درهر شهرستان (همدان، بهار، ملاير، اسدآباد، رزن، كبودرآهنگ، تويسركان و نهاوند )تعـداد 5 روستا به طور تصادفي انتخاب و همچنين از هر روستا 4گله از چهار نقطه انتخاب وجمعاً از 40راس دام نمونه برداري گرديد. نمونه ها به آزمايشگاه مركزي دامپزشكي استان منتقل و پس از سرم گيري از خون هاي ارسالي تمامي آنها به روش آگلوتيناسـيون بر روي لام (رزبنگال) غربالگري شده و سپس موارد مثبت در آزمايش رزبنگال توسـط تسـت هـاي تكميلـي رايـت و2ME مـورد بررسي قرار گرفتند. تيتر هاي سرمي حاصل با توجه به استاندارد هاي مربوطه سازمان دامپزشكي از نظر بروسلوز، مثبـت ، مشـكوك و يا منفي تشخيص داده شدند. نتايج از مجموع 1600نمونه كل استان ، 179نمونه رزبنگال مثبت واز اين تعداد 109نمونـه در آزمايشـات تكميلـي مثبـت تشـخيص داده شدند. ميزان شيوع واقعي با استفاده از نرم افزار Toolbox Survey 2 %تعيين گرديد و با ضريب اطمينان 95 %مـي تـوان ميـزان] ٩ مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي – درماني شهيد بهشتي | Infectious Disease & Tropical Medicine Research Center Shaheed Beheshty University of Medical Sciences and Health Services چهارمين همايش كشوري بروسلوز 24 -22 آذرماه سال 1390 4 th National Iranian congress of Brucellosis (13-15 December 2011) شيوع واقعي را بين 64/2-35/1 % بيان نمود. ميزان شيوع به تفكيك گاو و گوسفند و همچنين شهرستان در مقالـه كامـل گـزارش شده است. بحث با توجه به اهميت بروسلوز از نقطه نظر خسارات وارده به اقتصاد دامپروري و همچنين با عنايت به جايگاه بسيار مهم اين بيمـاري در بهداشت جمعيت انساني لازم است تا با موانـع و محـدوديت هـا و اختصـاص امكانـات و تسـهيلات بيشـتر بـه بخشـهاي اجرايـي وخصوصي زمينه براي كنترل ومهار بيشتر اين بيماري مهم صورت پذيرد(تحت پوشش قرار دادن عمليات واكسيناسيون در كليـه دام هاي استان با تامين واكسن مورد نياز، كشتار و پرداخت غرامت به تمامي دام هاي راكتور). لازم به ذكر است شيوع كـم بروسـلوز در ميان جمعيت دامي نشان از تلاش گسترده دامپزشكي (تحت پوشش قرار دادن واكسيناسيون در اكثردام هـاي اسـتان بخصـوص در مناطق عشايري و مناطق شيوع موارد انساني بروسلوز، آموزش و اعمال مديريت بهداشتي و...) در مهار و كنتـرل بيمـاري در اسـتان مي باشد.