مقدار IgE سرم را معمولا بصورت واحد بين المللي (IU=Units International(بيان ميكنند و هر واحـد بـين المللـي برابر با 3/2 نانوگرم (ng (از مولكولهاي IgE مي باشد. اين ايمونوگلبولين از پلاسنتا عبور نميكند و بنابر اين نوزادان معمولاً فاقـد IgE مي باشند ولي بتدريج در سرم آنها پيدا شده و مقدارش بالا مي رود، بطوري كه مقدار طبيعي IgE در سن سه سالگي حدود 32 واحد بين المللي در يك سانتيمتر مكعب سرم مي رسد . مقدار طبيعي IgE افراد بالغ بسيار جزئي و بطور نسبي حـدود90 واحـد بين المللي در يك سانتيمتر مكعب سرم ميباشد،كه البته اين مقدار بين 29 تا 800 واحد بين المللي متغير است. اندازه گيري IgE با روشهاي معمولي مانند ايمونوالكتروفورز و راديال ايمونوديفوژن كه معمولاIgG ،IgM و IgA را شناسائي واندازه گيري مينمايند امكان پذير نمي باشد. بنابراين با روش حساستري بنـام test)RIST (Radioimmunosorbent مقـدار توتـال IgE و بـا روش test) RAST(Radioallergosorbent مقدار IgE اختصاصي و همچنين نوع آلرژني كه شخص بـه آن حـساسيت I را براي نشاندار كردن آنتـي بـادي ضـد IgE بكـار 125 دارد، اندازه گيري و مشخص مي شود. در اين روشها مواد راديواكتيو مثل مي برند. در سالهاي اخير روش ديگري توسعه يافته كه بجاي مواد راديوآكتيو از آنزيم براي نشانداركردن ايمونوگلبولين استفاده ميـشود. اين روش (ELISA(assay immuosorbent linked Enzyme ناميده ميشود و بجاي دستگاه گاماكـانتر در روشـهاي قبلي از اسپكتروفتومتر استفاده ميشود. مقدار IgE معمولا در بيماريهاي آلرژي آتوپيـك (allergy Atopic (ماننـد آسـم، تـب يونجه (fever Hay (يا آبريزش آلرژيك بينـي (rhinitis Allergic ، (اگزمـا، كهيـر (Urticaria ، (وعكـس العملهـاينافيلاكسي نسبت به مواد غذائي ، داروها و غيره افزايش مييابد. اولين بار ابوبكر محمد بن زكرياي رازي، طبيـب بـزرگ ايرانـي در قرن چهارم ه. ق ، در يكي از مقالات خود، علت زكامهاي بهاري را پراكنده شدن عطر گلهاي سرخ در هوا و بوئيـدن آن دانـسته و عوارض ناشي از آن را توصيف نموده است. اين بيماري نهصد سال پس از رازي، بنام تب يونجه، در طبقه بندي بيماريهاي آلرژيك قرار داده شد.