مگسها در محيطهاي مرطوب و گرم به سرعت رشد و توليد مثل مي آنند. رطوبت، مواد آليموجود در بستر، و انباشتگي آود مي تواند محيطي مناسب را براي توليد مثل مگسها ايجادنمايد. مگسها مي توانند باعث ايجاد استرسهاي زيادي براي گوساله ها گردند. آنترل مگسهابايد بر اساس انهدام لارو اين حشرات استوار گردد، اين آار توسط حرآت متناوب و منظمجايگاه هاي انفرادي گوساله ها و جلوگيري از تجمع آود، در بستر ميسر خواهد بود. لارو وشفيره مگسها در آود زندگي مي آنند، بخصوص در مناطقي آه آرام باشد مناطقي همچونخطوط علفهاي هرز آنار حصارها، اطراف آبشخورها ونيز پشت جايگاه هاي انفرادي.بعضي از گونه هاي مگس، در لابلاي آاه، علوفه و ديگر مواد آلي باقيمانده در گوشه و آنار،رشد و توليد مثل مي آنند. بدين ترتيب پاك و تميز نگه داشتن و نيز برداشت منظم و مرتبآود و مواد زائد از جايگاهها، زير حصارها و پشت جايگاه هاي انفرادي مي تواند به آاهشتعداد مگسها در مزرعه آمك آند. با استفاده از حشره آشهاي مخصوص آه معمولا بصورتپودر مورد استفاده قرار مي گيرند مي تواند به آاهش تعداد مگسهاي بالغ در جايگاه گوساله هاآمك آرد. اين حشره آشها را مي توان بصورت اسپري نيز در مكانهاي مختلف مثل بهاربندهاو هانگارهاي نگهداري علوفه استفاده نمود. آنترل شيميايي مگس تنها روش براي مبارزه بامگسها نيست. ولي در خصوص استفاده از روشهاي شيميايي بايد به غيرقابل مصرف بودنشير و گوشت دامها تا گذشت دوره اي بخصوص توجه نمود.

اصطلاح انگل براي هر ارگانیسمی که توانایی آلوده کردن میزبانی را داشته باشـد، بکار میرود. اما بطور مرسوم این اصطلاح معمولا به تک یاختـههـاي یوکـاریوت (پروتوزوآ) و کرمها محدود میشود. در سودمندترین طبقه بندي عوامل عفونی، انگل ها به دو دسته میکرو پارازیت ها (انگلهاي کوچک) و ماکرو پارازیت ها (انگلهاي بزرگ) طبقه بنـدي مـیشـوند. انسانها بطور چشمگیري به عفونتهاي انگلی مستعد میباشـند و تقریبـا بـیش از 30 گونه تک یاخته و بیش از 60 گونه کرم، قدرت آلوده ساختن انسـان را دارنـد ولی خوشبختانه فقط تعداد اندکی از این گونه ها شـایع هسـتند و بطـور طبیعـی شمار بسیار اندکی از آنها باعث ایجاد بیماري خطرنـاك در انسـان مـیشـوند. در سالهاي اخیر عفونتهاي انگلی نسبتا بی آزار که در افراد آلوده به ویـروس HIV یا تحت درمان با داروهاي مهار کننده سیستم ایمنی ممکـن اسـت مخـاطره آمیـز باشند در حال افزایش است. تک یاخته ها، ارگانیزمهاي تک سلولی بوده کـه گونـههـاي متعـددي از آنهـا بـه صورت انگل درون سلولی زندگی میکنند و سلولهاي مختلفی را در بدن میزبـان اشغال مینمایند. بعضی از آنها داراي مراحل تکثیر جنسی بوده که به آنها به میزان کمی قدرت نوترکیبی ژنتیکی میدهد. اما در همـه مـوارد تکثیـر واقعـی حاصـل ادغام سلولی و تقسیم دوتایی میباشد. بدین ترتیب یک انگل تک یاخته میتواند به سرعت افزایش یافته و به سلولهاي دختر تبدیل شود. زندگی در داخل سـلول،تک یاختگان را با مشکلات خاصی، نظیر مشکل یافتن سلول مـورد نظـر و ورود به آن و مشکل انتقال بین میزبان ها، روبرو میسازد. این نوع زندگی فوائد زیـادي براي تک یافته دارد که محافظت آنها در برابر عملکرد موجود سیستم ایمنی یکـی از آنهاست. بسیاري از گونـههـاي انگلـی داراي چرخـههـاي زنـدگی پیچیـدهاي مشتمل بر مراحل گوناگون بوده که اغلب این مراحل از نظر بیوشـیمیایی و آنتـی ژنتیکی با یکدیگر اختلاف دارند. از نقطه نظر ایمونولـوژیکی، مهمتـرین سـاختار هر تک یاخته انگلی، غشا سلولی آنها میباشد که به عنوان مرز بین انگل و میزبان محسوب میشود. این غشاها از لایههاي متعددي از مولکولهاي مختلـف پوشـیده شدهاند که برخی از آنها ممکن است اهدافی براي حمله سیستم ایمنی قرار گیـرد، در حالیکه بعضی از آنها در گریز انگل از سیستم ایمنی نقش دارند.