انرژی
جوجهها به انرژی جهت رشد بافتها، بقاء و فعالیت نیاز دارند. منابع کربوهیدرات از قبیل گندم، ذرت و منابع متنوع چربی و روغن از جمله منابع عمده انرژی در جیره طیور میباشند. سطح انرژی در جیرهها به صورت مگاژول ) MJ/Kg ( یا کیلوکالری ) Kcal/Kg ( انرژی قابل متابولیسم به عنوان انرژی قابل دسترس برای جوجه ها عنوان میشود.

پروتئین
پروتئین خوراک ترکیب پیچیدهای است که از هضم اسیدهای آمینه موجود در گیاهان خانواده گندمیان و یا کنجاله سویا بدست میآید. اسیدهای آمینه جذب شده در جهت ساخت پروتئین بدن که قسمت اعظم بافت بدن )ماهیچه، سیستم عصبی، پوست و پر( را تشکیل میدهد مورد استفاده قرار میگیرد. سطح پروتئین خام جیره نباید از روی مقدار و یا حتی کیفیت پروتئین سنجیده شود. کیفیت پروتئین جیره در واقع باید از روی توازن و هضمپذیری اسیدهای آمینه ضروری مورد ارزیابی قرار گیرد. کاربرد سطوح بالای اسیدهای آمینه ضروری نشان داده است، که عملکرد جوجه گوشتی و بازدهی تولید را از طریق بهبود پردرآوری افزایشخواهد داد.

مواد معدنی عمده
سطح بهینه مواد معدنی عمده به همراه توازن مناسب در جیره امری بسیار مهم برای کسب عملکرد بالا در جوجه گوشتی میباشد. مواد معدنی عمده شامل کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم و کلر میباشد

کلسیم و فسفر
کلسیم موجود در جیره جوجههای گوشتی عوامل رشد، بازدهی خوراک، توسعه استخوان، سلامت پا، عملکرد بهینه عصبی و سیستم ایمنی را تحت تاثیر قرار میدهد. تهیه کلسیم در جیره با غلضتی مناسب و ذخیره آن در بافتهای بدن بسیار امری حیاتی است. فسفر نیز همانند کلسیم جهت گسترش سیستم اسکلتی و رشد بهینه جوجه گوشتی باید با فرم و کیفیتی مناسب تهیه گردد.

سدیم، پتاسیم و کلراید
این مواد معدنی جهت متابولیسم عمومی بدن مورد احتیاجاند. کمبود مواد معدنی مذکور تحت تاثیر قرار خواهد داد خوراک مصرفی، نرخ رشد و Ph خون را، همچنین سطوح اضافی این مینرالها باعث افزایش آب مصرفی و متعاقب آن کیفیت پایین و ضعیف بستر را باعث میشود

مواد معدنی و ویتامینی کممصرف
مواد معدنی کممصرف و ویتامینها جهت صحت عملکرد متابولیکی بدن مورد احتیاجاند. ذخیره کافی ویتامینها و عناصر معدنی کممصرف بسته به میزان مصرف مواد مغذی، چگونگی تولید خوراک و شرایط محیطی میتواند تفاوت داشته باشد. بر اساس تفاوت در سطوح ویتامینها و تنوع گیاهان، سطح برخی از ویتامینها در جیره باید اصلاح گردد. بنابراین احتیاجات ویتامینها بر اساس نوع غله مورد استفاده در جیره به صورت جداگانه بیان میگردد. آنزیمها در حال حاضر به صورت عمومی جهت بهبود هضمپذیری اجزای خوراک مورد استفاده قرار میگیرند. به طور کلی آنزیمهای خوراکی میزان دسترسی به ربوهیدراتهای خوراک، پروتئینها و مواد معدنی باند شده موجود در جیره را افزایش خواهد داد.