ویروس اپشتاین بار، از جملـه ویـروسهـاي تومـورزا اسـت کـه عامـل بیمـاري منونوکلئوزعفونی (تب غده ایی) میباشد. اما با بدخیمیهاي متعددي نظیر لنفـوم بورکیت، سرطان ناز و فارنژیال و بیماري هوچکین نیز مرتبط مـیباشـد. V.B.E یک گاما هریس ویروس با تمایل به لنفوسیتهاي B وسلولهاي اپی تلیال حلقـی دهانی (اوروفارنکس) است. این ویروس به داشتن خصوصیات دگرگون کنندگی سـلولهاي B مشـهور اسـت. در آزمایشگاه سلولهاي B آلوده شده با EBV به رده سـلولهاي B نـامیرا تبـدیل میشوند و در بدن، این ویروس در ایجاد چندین بدخیمی سلول B دخالت دارد. این ویروس از طریق اتصال، گلیکوپروتئین پوشش ویروس (gP340 (به CD21 سطح سلول B وارد لنفوسیت B میشود. در اکثر موارد، عفونت اولیه در بچه ها بدون علامت بوده ولـی عفونـت تـا دوره بلوغ بـاقی مانـده و مـیتوانـد منجـر بـه منونوکلئـوز عفـونی شـود. عفونـت بـا که سلولهاي آلوده را میکشند، کنترل میشود. ولی بخشی + لنفوسیتهاي TCD8 از سلولهاي B آلوده در امان مانده و EBV از حالت هماننـد سـازي عفونـت بـه مرحله نهفته (بدون همانند سازي) وارد میشود که در ایـن مرحلـه ژنهـاي بـارز شده کاملا با مرحله قبل متفاوت است. لنفوسیت B کـه آلـودگی آن بـه صـورتهفته در آمده از شناسایی شدن توسط سلولهاي TCD8 مرحله ناقل بودن طولانی است. سیستم ایمنی میزبان نقش مهمی در کنترل عفونت اولیه و مرحله ناقل بـودن ایفـا میکند. اهمیت ایمنی هومورال علیه EBV کمتر شناخته شده است. آنتی بادیهاي منوکلئونال علیه پروتئین اصلی پوشش یعنی gP340 تولید مـیشـوند و قـادر بـه خنثی سازي خاصیت عفونت زایی ویروس میباشند، اگر در طـی عفونـت اولیـه آنتی بادیهاي خنثی کننده تولید شوند، آنها ممکـن اسـت در ممانعـت از عفونـت بعدي از دیگر ناقلین اهمیت پیدا کنند، اگر چه نقش آنها در کنترل عفونت بوجود آمده هنوز جاي بحث دارد. بر خلاف آنتی بادي، ایمنی سلولی نقش حیاتی در کنتـرل عفونـت دارد. در واقـع این ویروس در کنار ویروس آتفلوآنزا به عنوان یک مـدل مناسـب بـراي مطالعـه ایمنی سلولی در انسان به شمار میآیـد. در آزمایشـگاه، سـلولهاي تـک هسـتهاي خون محیطی که حاوي لنفوسیت ها میباشند با سلولهاي اتولوگ لنفوبلاسـتویید B تغییر شکل یافته با EBV , 2-1L کشت داده میشوند. سلولهاي B آلـوده بـه را کـه بـراي آنتـی ژنهـاي + EBV ،تکثیر کلونهایی از سـلولهاي خـاطره TCD8 + EBV نهفته گیرنده اختصاصی دارند، تحریک میکنند. اهمیت سلولهاي TCD8 در کنترل عفونت را میتوان به روشنی با استفاده از روش تولید سلولهاي نامیرا از سلولهاي خون انسان بیان نمود. در سلولهاي B که عفونـت در آنهـا بـه صـورت نهفته در آمده، هشت پروتئین بیان میشود که شامل آنتی ژنهاي هستهاي ویروس) + LMP1 , LMP2 اسـت. بـا تحریـک سـلولهاي TCD8 خـاطره، جمعیتـی از سلولهاي T سایتوتوکسیک را میتوان غربال نمود که قادرنـد آنتـی ژنهـاي فـوق الذکر را شناسایی کنند