روند ترمیم شکستگی یک روند پیچیده بیولوژیکی است که بهدنبال آن، الگوی خاص بازسازی و ترمیم در ناحیه با دخالت چندین هزار بیان ژنی رخ میدهد. با این حال هنوز موارد ناشناخته بسیاری در زمینه بازسازی استخوان وجود دارند که نیاز است به طور کامل شناخته شوند، بههمین خاطر رخدادهای بیوشیمیایی و آناتومیکی محل التیام هنوز مورد تحقیق و بررسی قرار میگیرند. البته این تحقیقات یک مفهوم عمومی ازچگونگی ترمیم شکستگی استخوان را ارائه میدهند. متعاقب شکستگی، استخوان بهروش مستقیم داخل غشایی یا ترمیم غیر مستقیم التیام پیدا میکند که خود شامل شکلگیری استخوان بهروش ترمیمی داخل غشایی یا داخل عضروفی است. متداولترین روند ترمیم به روش غیر مستقیم می باشد چرا که در روش مستقیم بایستی دو قطعه شکسته شده به روش باز جاانداخته شود و دو قطعه شکسته شده با تثبیت کنندههای داخلی محکم به همدیگر متصل گردند. با این حال در روش مستقیم مجاری هاورس و بافت مورق استخوان بهسرعت شروع به شکلگیری می کنند و بدون ایجاد استخوان اضافی و بدون نیاز به بازآرایی در محل شکستگی، جوش میخورند اما در روش تثبیتی بیثبات دو قطعه یعنی بدون استفاده از تثبیت کنندههای داخلی )مثل گچگیری( یک روند بیولوژیکی خاص فعال میشود که شامل پاسخ التهابی اولیه است که چندین مولکول مهم در محل آزاد میشود و سلولهای مزانشیمی را به محل آزردگی فرامیخواند و منجر به تولید کالوس غضروفی در محل میشود. این کالوس اولیه هم بعد تحت روند عروقزایی مجدد و کلسیفیکاسیون، در نهایت بازآرایی شده و منجر به تولید استخوان طبیعی و بازسازی در ناحیه می شود. در این مقاله مروری، سعی شده به طور خالصه روند پایهای بیولوژی ترمیم استخوان توضیح داده شود