جهت حصول بهترین عملکرد جوجه های گوشتی، نیاز است که جوجهها هرچه سریعتر به فارم پرورش انتقال یافته و مورد تغذیه واقع شوند. 24 ساعت قبل ورود جوجه شرایط محیطی لازم باید در سالن اعمال گردد تا بتواند پاسخگوی نیاز جوجه گوشتی باشد. در طول 11 روز اول زندگی، شرایط پرورش جوجه گوشتی به گونهای تغییر مییابد که در آن شرایط زندگی از حالت هچ شدن و تفریخ به شرایطی که در آن جوجه دارای محیطی تعریف شده برای زندگی میباشد تغییر مییابد. نقص و کمبود در شرایط محیطی میتواند باعث کاهش عملکرد گله در هر دو حالت شکل حاظر و پایانی گردد. جوجه باید سریعاً با خوراکی سالم و محرکاتی که سبب پاسخ به سوی آبخوری و بروز رفتار آب خوردن و یا دان خوردن گردد، تیمار گردد. چراکه دو عمل مذکور جهت حصول عملکرد بالا در انتهای دوره بسیار ضروری میباشد. طی مراحل آخر انکوباسیون، نیاز تغذیهای جوجههای گوشتی از کیسه زرده تهیه میگردد.در داخل فارم پرورش، جوجهها از طریق خوراک آغازین )استارتر( که به دوحالت فیزیکی کرامپ شده و یا پلیت
موجود میباشد از طریق دانخوریهای اتومات و تحت شرایط پرورشی که در آن کف سالن به وسیله رول کاغذی پوشیده شده است تغذیه میشوند. به عبارت دیگر یک فاز انتقال از مرحله تغذیه با منبع چربی و فسفولیپید )کیسهزرده( به منبع کربوهیدرات )ذرت و سویا( طی مراحل آغازین پرورش وجود دارد. همچنانکه خوراک وارد معده جوجه میگردد، باقیمانده کیسه زرده تحلیل رفته، و شرایط تغذیهای به حالت بعد هچ تغییر خواهد کرد. باقیمانده کیسه زرده برای جوجه یک روزه منبع غنیای از آنتیبادیهای مادری و مواد مغذی مورد نیاز جهت رشد طی روز اول دوره پرورش را فراهم میسازد. جذب کیسه زرده وابسته به شروع مرحله رشد است. بنابراین رشد تا زمانی که جوجه شروع به غذا خوردن نکند به تعویق خواهد افتاد. عموماً جذب باقیمانده کیسه زرده به طور سریع و در فاصله 44 ساعت صورت خواهد گرفت، که این امر ممکن است کمتر از 1 میلیگرم در طول 3 روز نیز باشد. نتایج نشان داده است که هر 1 گرم کاهش وزن ناشی از عدم دسترسی به خوراک باعث کاهش وزن لاشه به میزان 7 گرم )به ازای هر 1 گرم( در پایان دوره میگردد