از بزرگترين و مهمترين سوالاتي آه محققين در آشورهاي استراليا، اروپا و امريكاي شماليبا آن روبرو هستند، مسئله تعيين اثرات سطح تغذيه و سن تليسه در هنگام اولين زايمان برروي ميزان توليد و آارآيي حيوان مي باشد. تليسه هايي آه بيش از حد چاق شده باشند مانندآنهايي آه آمتر از حد اپتيمم خود رشد آرده باشند نمي توانند به توليد مورد نظر برسند. تليسه٢٧ ماهگي اولين زايمان خود را انجام مي دهند و نيز از سطح رشد – هايي آه در سنين ٢٤٠ و براي گاوهاي نژاد آوچكتر /٧ – ٠/ مناسبي برخوردار هستند ( براي گاوهاي هلشتين ٦٠ آيلوگرم در روز) معمولا داراي توليد بيشتري در طول عمر /٥ – ٠/ مانند جرزي ٤اقتصادي حيوان مي باشند تا آنهايي آه در زمانهاي ديرتري زايمان انجام داده اند. حيواناتسريع الرشدتر، راندمان بيشتري در تبديل غذا دارند، چون قسمت آمتري از غذاي مصرفي راصرف نگهداري خود مي آند و بدين ترتيب بيشتر غذا صرف توليد ( رشد ) حيوان مي گردد.اگرچه بر طبق برخي تئوريها تليسه ها هر چه زودتر و سريعتر رشد نمايند، ولي برخي ديگرحداقل سني را نيز براي آبستن شدن و زايمان حيوان تعيين نموده اند. آزمايشات زيادي دررابطه پرورش تليسه ها انجام شده و نشان داده اند آه تليسه هايي آه خيلي زودتر از موعدزايمان انجام داده اند نتوانستند به توليد مورد نظر ( پتانسيل خود ) دست پيدا نمايند، و نيز پساز زايمان دچار مشكلات فراواني هم شده اند، در مقابل به وزن مناسبي نيز دست پيدا نكرده اند( از رشد مناسبي نيز برخوردار نشده اند). با تمام اين اوصاف توصيه هاي براين است آه هيچگاو هلشتيني نبايد زودتر از ٢٣ ماهگي زايمان آنند، ولي بعد از اين سن هرچه سريعتر باشدبهتر مي باشد. در تحقيقي نشان داده شده آه به ازاي هر يك ماه تاخير در زايمان تليسه ها درافزايش توليد (FCM) يك دوره ٣٠٠ روزه بطور ميانگين ٧٣ آيلوگرم شير تصحيح شدهبراي گله ايجاد آرده اند. اين تاثير تا ٢٩ ماهگي ادامه داشته است، بنابراين زايمان در بيش از٢٩ ماهگي سودمند نمي باشد و توصيه نيز نمي گردد.