1.تماس مستقیم با پرندگان آلوده و بیمار

2. تماس مستقیم با مدفوع وترشحات پرندگان و وسایل آلود

3. ذبح و پرکنی طیور وماکیان آلوده و بیمار

4. تنفس هوای آلوده به ویروس

5. شکار پرندگان یا خریداری پرندگان شکار شده

6. مراحل آماده سازی قبل از پخت وخوردن گوشت، تخم مرغ و سایر فرآوردههای خوراکی پرندگان آلوده به صورت خام و نیمپز

7. استفاده از مواد خوراکی و آب های آلوده به فضولات پرندگان

8. تردد در بازارهای سنتی خرید و فروش پرندگان زنده
نشانه

مخزن اصلی و اولیه بیماری برای سایر گونه ها ، که میزبان طبیعی ویروس آنفلوآنزا نیز هستند، پرندگان مهاجر آبزی ) به ویژه اردک وحشی ( می باشند، که این پرندگان فاقد هر گونه علایم بالینی بوده، ویروس در روده های پرنده تجمع یافته، از راه مدفوغ دفع می شود. این ویروس به مدت طولانی به ویژه در درجه حرارت های پایین در مدفوع زنده می ماند. تماس مستقیم با پرندگان اهلی حساس موجود در واحدهای پرورش، از طریق دفع ترشحات تنفسی، ملتحمه و مدفوع آلوده به ویروس پرندگان وحشی، باعث انتقال بیماری خواهد شد. از راه های دیگر انتقال آلودگی ، آب آشامیدنی و غذای طیور است.
همچنین تماس غیرمستقیم از طریق وسایل و تجهیزات آلوده به قطرات و ترشحات تنفسی که این قطرات حاوی حجم زیادی از ویروس می باشند، از راه های دیگر انتقال محسوب می شود. باید به انتقال بیماری از واحدهای پرورش آلوده به واحدهای سالم نیز توجه بسیار داشت. اصلی ترین راه این انتقال، جابه جایی فضولات آلوده می باشد. کفش ها، لباس ها و سایر وسایل آلوده مربوط به افراد و کارکنان واحد های پرورشی، وسایل نقلیه و سایر تجهیزات، جعبه ها و سطوح تخم مرغ ها و مصرف نامناسب لاشه آلوده، از دیگر راه های ورود بیماری به گله سالم است. بازارهای پرندگان زنده ) به عنوان مخزن
آلودگی و انتقال آن به انسان ها و سایر پرندگان( و حضور پرندگان زینتی در قفس نیز در این امر دخیلند. انتقالویروس از هوا به واحدهای پرورش، در مقایسه با انتقال مکانیکی، نقش مهمی در انتشار بیماری ندارد، مگر اینکه این واحدها در نزدیکی یکدیگر بنا شده باشند

منبع و مخزن اصلی بیماری، پرندگان مهاجر آبزی از قبیل اردک ، غاز، بلدرچین و... می باشد. انتقال ویروس از پرندگان آبزی وحشی به پرندگان اهلی به ویژه خانواده ماکیان)مرغ ها، بوقلمون ها، مرغ
شاخدار، بلدرچین و...( صورت می گیرد. این بیماری از طریق ترشحات تنفسی و مدفوع دفع شده از پرندگان آبزی و همچنین پرندگان اهلی آلوده ، به انسان منتقل می شود. شواهد کمی دال بر انتقال ویروس ) به ویژه سویه H5N1 ( موارد نادری که مربوط به کارکنان بیمارستان بود و مراقبت از بیماران فوق را به عهده داشتند، مشاهده شد) لازم به ذکر است که هنوز چگونگی ابتلای این افرادبه درستی مشخص نشده است(. توجه به این نکته ضروری است که محصولات پرندگان آلوده از قبیل گوشت و تخم مرغ نیز نباید مصرف شود. یکی از مسائلی که در سالهای اخیر راجع به ناقلین بیماری فوق مطرح شده است، مساله انتقال و انتشار بیماری توسط خانواده گربه سانان می باشد. تحقیقات اخیر، گربه ها را به لیست حیواناتی که قادرند باعث انتشار بیماری شوند اضافه کرده است. البته این گفته خود نیازمند ارزیابی و تحقیق می باشد.بنابر گزارش سازمان بهداشت جهانی ) WHO ( در گذشته، گربه ها به عنوان حیوانات حساس به آنفلونزای طیور مطرح نبودند و از میان پستانداران، خوک ها، خوک آبی، وال ها، میمون ها و راسوها تنها پستانداران شناخته شده حساس به بیماری بودند که در کنار انسان به این بیماری مبتلا می شدند. اما گزارش های جدید از آلودگی H5N1 موجود در پستانداران حاکی از آن است که مواردی از بیماری در یک گربه وحشی و یک ببر در باغ وحش بانکوک مشاهده شده است