در درمان متريت بايد توجه داشت کـه در داخـل رحـم تجمعی از توکسينها را داريم در نتيجـه نبايـستی هـيچ آسيبی به ديواره رحم وارد شود. اسـتراتژی درمـان بـه صورت زير ميباشد:

١ .خروج ترشحات توکسين: اين ترشحات در ابتدا ميبايست رقيـق شـوند و سـپس اقدام به خارج نمودن آا کرد. بهترين مايع رقيق کننـده استفاده ازمحلول سالين نرمال گرم(بـه انـدازه دمـای بدن) به همراه يک ماده آنتی سپتيک ميباشد.

٢ .آنتی بيوتيک تراپی: معمولاд ازآنتی بيوتيکهای وسيع الطيف مانند ترکيـب پنی سيلين- استرپتومايسين و يا اکـسی تتراسـيکلين يـا سولفاناميدها به صورت تزريقی استفاده ميکنند. دردرمان متريت عفونی هيچگـاه از آنتـی بيوتيکهـای داخل رحمی استفاده نمی شود زيرا بی فايده ميباشند.

٣ .درماهنای حمايتی: درماای حمايتی شامل حمايت کبدی بوسيله تجـويز سـرم قندی و يا مواد قنـدی - تجـويز ويتامينـها و کلـسيم، فسفر و منيزيم ميباشد. همچنين جهت رفع حالت آتونيـسيته رحـم و شـل نمـودن سرويکس ،می توان از تجويز استراديول به صـورت تزريقـی استفاده نمود. دوز معمول آن۶- ۴ ميلی گرم به ازای هر کيلو وزن بدن ميباشد که در دوزهايی با فاصله زمـانی (به مدت ٢-١ روز) استفاده ميشود.

مایکوتوکسیکوزیس پس ازبلع توکسینها به وجودا مده از علائم آن تغییرات پاتولوژیکی که شامل مرگ درعرض 24 ساعت ویا بزرگ شدن کبد کوفتگی کاهش تولید وکاهش میزان رشد و تضعیف سیستم ایمن  استاحساسیت در پرندگان جوان بسیار بیشتر از پرندگان مسن گزارش شده است