تحیییا بسیاری نکان داد اندکهدرهیری باا مایکوتوکسای هاا خصوصاا مسامومیتمازم تای باادوزهاای کا )ppm 5 )سابب تضاعیف ایمنی و عیب ماندهی از رشد می شوند. ایا مکاکل ساببمای شاودتاا هلاهدر زماان درهیاری عفاونی سااستارباشادوها اینکاهدر پاسا باه واکسیناسیون و انتیال ایمنی بهتخ مرغ )جوجه در زمان هچ( سطح دفاعی پایی تری را سببشود.

سموم تولید شده توسط کپک ها مایکوتوکسین نامیده می شوند که دارای ریشه یونانی مایکس به معنی قارچ و کلمه التین توکسیکوم به معنی سم بوده و مسمومیت آن محدود به مسمومیت حاصل از غذا و خوراک دام می باشد. مایکوتوکسین ها در واقع متابولیت های ثانویه هستند که توسط کپک ها ساخته شده و دارای خواص سمی می باشند. متابولیت های اولیه )مانند اسیدهای آمینه، استات، پیروات و ...( ترکیباتی هستند که برای رشد قارچ ها ضروری می باشند، اما متابولیت های ثانویه که در انتهای فاز رشد به هنگام تجمع متابولیت های اولیه تولید می شوند، تاثیر چندانی بر روی رشد قارچ ها ندارند. این مواد اغلب مولکول های عجیب هستند و بر خالف سموم باکتریایی که معموال به صورت ماکرو مولکول )پلی پپتید، پروتئین و لیپو پلی ساکارید( می باشند، سموم قارچی اغلب دارای جرم مولکولی پایین هستند و ساختمان آن ها از حلقوی منفرد با وزن ملکولی 50 دالتون تا گروه های 6 و 8 حلقه ای با وزن مولکولی بیش از 500 دالتون متفاوت است. مایکوتوکسین ها چهار نوع سمیت حاد، مزمن، جهش زا و ناقص الخلقه زا از خود نشان می دهند. شایع ترین فرم حاد مسمومیت با مایکوتوکسین ها، آسیب های کبدی یا کلیوی است که در موارد خیلی شدید می تواند به مرگ منجر شود. به هر حال بعضی از مایکوتوکسین ها در سنتز پروتئین ها تداخل ایجاد نموده و اثراتی متفاوت از حساسیت پوستی یا نکروز تا ضعف در ایمنی ایجاد می کنند. سایر مایکوتوکسین ها توکسین های عصبی هستند که در مقادیر کم باعث بروز لرزش در حیوانات شده ولی تنها در مقادیر کمی باال باعث صدمات دائمی مغز یا مرگ می گردند. اثرات طوالنی مدت مقادیر کم مایکوتوکسین ها نیز متفاوت ً در کبد است. مهم ترین اثر مزمن اکثر مایکوتوکسین ها تولید سرطان خصوصا می باشد. بعضی از توکسین ها در همانند سازی DNA اثر گذاشته لذا اثرات جهش زائی و ناقص الخلقه زائی از خود به جای می گذارند. بر عکس توکسین های باکتریائی، اکثر مایکوتوکسین ها از جنس پروتئین نیستند و به خاطر اینکه مولکول های ً به وسیله سیستم های ایمنی حیوان و انسان قابل شناسائی نمی باشند )بایندر، 2007.) ً کوچکی هستند معموال نسبتا در فلور قارچی طبیعی مواد غذائی سه جنس قارچی به طور عمده حضور دارند که عبارتند از: جنس آسپرژیلوس، فوزاریوم و پنی سیلیوم که قسمت اعظم مایکو توکسین ها نیز توسط گونه های این سه جنس قارچی تولید می گردد.