کیفیت و ارزش غذایی کود مرغی بسته به نوع پرنده و روش پرورش متغیر میباشد. چنانچه پرورش جوجه گوشتی روی بستر مد نظر باشد، معموالا موادی مانند تراشه چوب، خاک اره و دیگر مواد مشابه در کف سالن به عنوان جذب کننده رطوبت فضوالت استفاده میشود و در پایان دوره پرورش مخلوطی از فضوالت و مواد بستر از سالن خارج میشود. در پرورش طیور در سیستمهای قفسی، فضوالت دفعی طیور به صورت خالص بوده اما آبکی از سالن خارج میشود. عالوه بر مواد بستر، نوع جیره غذایی مورد استفاده در تغذیه طیور نیز بر روی کیفیت و ارزش غذایی فضوالت اثر میگذارد. مثالا میزان پروتئین خام موجود در جیره جوجههای گوشتی حدود 18تا 22 درصد است در حالی که جیره مرغ تخمگذار حاوی حدود 15 درصد پروتئین خام میباشد اما کلسیم جیره مرغ تخمگذار چندین برابر جیره جوجههای گوشتی است. وجود مقادیر قابل توجهی الیاف خام و به خصوص پروتئین خام در کود مرغی، آن را برای تغذیه نشخوارکنندگان مناسب میسازد در حالی که حیوانات تک معدهای مثل طیور دارای چنین مزیتی نمیباشد. با این حال کمبود میزان انرژی و پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه )UDP )این فراورده از جمله محدودیتهای مصرف سطوح باالی کود مرغی در نشخوارکنندگان )مخصوصا دامهای پر تولید( میباشد. لذا به منظور رفع کمبود میزان انرژی این فراورده معموالا یک مکمل انرژی مثل مالس اضافه میشود که سبب افزایش راندمان استفاده از نیتروژن کود مرغی میشود.