سندرم اتساع و چرخش معده در سگهاي نژاد بزرگ بدون محدوديت سني مشاهده ميشود. وضعيت مزبور بسيار مخاطره آميز بوده و بايد اقدامات درماني در جهت مقابله با شوك, تصحيح وضعيت توپوگرافيك معده و جلوگيري از عود مجدد چرخش معده هر چه سريعتر شروع گردد. انجام عمل سليوتومي و ثابت نمودن معده امكان عود مجدد ٣% كاهش ميدهد. ايجاد چسبندگي مابين معده و ديوار شكم به اشكال مختلف ميسر - چرخش معده را از ٨٠ % به ٥ ميباشد. مشخصات يك روش مناسب مشتمل بر سهولت انجام كار، ايجاد چسبندگي محكم و دائمي معده در موقعيت آناتوميكي طبيعي خود و دارا بودن مراقبت هاي اندك بعد از عمل مي باشد. در اين تحقيق قابليت عملي روشهاي تهاجمي (تثبيت معده برشي) و نيمه تهاجمي ( تثبيت معده متعاقب تخريش لايه سروزي) در ايجاد چسبندگي متعاقب تثبيت معده در ده قلاده سگ مورد ارزيابي باليني, هيستوپاتولوژيك و بيوشيميايي خون قرار گرفت. در روش تهاجمي لبه هاي برش ايجاد شده بر روي لايه سروزي و عضلاني معده و همچنين صفاق و عضلات ديواره سمت راست شكم به همديگر بخيه شدند در حاليكه در روش نيمه تهاجمي بدون ايجاد برش اقدام به تخريش لايه سروزي معده به واسطه سايش تامپون خشك (حداقل از چهار جهت به تعداد ١٠٠ بار) گرديده متعاقبًا به كارگذاري بخيه ها براي تثبيت معده به ديواره شكم اكتفا گرديد. هر دو روش تثبيت در حيوانات مدل همزمان به فاصله پنج سانتيمتر از يكديگر حد فاصل خم بزرگ و كوچك معده در مجاورت آنتروم پيلور با نخ و تعداد بخيه يكسان به مورد اجرا درآمد. نمونه برداري بمنظور آزمايشات هيستوپاتولوژيك در دو مرحله در روزهاي ٧ و ١٤ بعد از عمل صورت مي گرفت. براي ارزيابي ميزان پروتئين تام و فيبرينوژن پلاسما قبل از عمل و در روزهاي فرد بعد از عمل اقدام به اخذ نمونه خون گرديد. ارزيابيهاي ماكروسكوپيك نه تنها مويد عدم وجود تفاوت قابل توجه در ميزان و شدت چسبندگيهاي ايجادشده به دو شيوه مختلف مورد مطالعه بودند بلكه ميزان عوارض بعد از عمل (بروز كانونهاي عفوني و خونريزي) متعاقب بكارگيري روش نيمه تهاجمي كمتر بوده است. ميزان بافت همبند متراكم, سازمان يافته, منسجم و پر عروق و حضور چشمگير فيبروبلاستها در ناحيه تثبيت معده به روش تهاجمي در مقايسه با ناحيه تثبيت معده به روش نيمه تهاجمي, قابل توجه بود. ارزيابي ميزان پروتئين تام و فيبرينوژن پلاسما قبل و بعد از انجام اقدامات جراحي در كليه حيوانات مدل نشاندهنده كاهش معني دار پارامترهاي مزبور در روزهاي بعد از عمل در مقايسه با روز قبل از عمل بوده است.(p<٠/٠٥) با در نظر گرفتن كليه موارد مطرح منجمله سهولت انجام كار، ايجاد چسبندگي محكم و تقليل عوارض بعد از عمل, تثبيت معده به روش نيمه تهاجمي بعنوان روشي مطمئن جهت تثبيت معده به ديواره شكم جهت ممانعت از عود مجدد چرخش معده در سندرم اتساع و چرخش معده توصيه مي گردد.