آرتريت روماتيسمي سگ بيماري التهابي پيشرونده غير عفوني مزمن مفصل است كه با تغييرات فرسايشي دو طرفي و قرينه در مفاصل مشخص مي گردد. علت اصلي ايجاد كننده آرتريت روماتيسمي مشخص نيست، اما مي توان ذكر كرد كه بيماري در واقع پلي آرتروپاتي در ارتباط با سيستم ايمني بوده كه تداخلات سلولي و ايمني (ازدياد حساسيت نوع در پاتوژنز التهاب و تخريب مفصل نقش دارند. ( II, III, IV در آبان ماه سال ١٣٨٠ يك قلاده سگ شيتزو، ٤ ساله، سفيد خاكستري، نر اخته شده وعفونت بعداز جراحي، با تاريخچه لنگش اندام حركتي خلفي، سفتي در قدم زدن به مدت ٤ ماه، عدم وزن گيري بر روي اندام حركتي خلفي و زمين گيري بدنبال تروماي خفيف روي يك پا به كلينيك حيوانات كوچك مراجعه نمود. پس از تروما، بيمار با داروي بطور عضلاني تحت درمان قرار گرفت. پس از Vit. D ٣٠ و 3 mg/kg متيل پردنيزولون سديم سوكسينات بادوز درمان، بيمار موقتا بهبود يافت، اما پس از ٤ماه مجددا لنگش وقدم زدن غير طبيعي شروع شد. سپس از داروي ٠ (با دوز باريك شونده) تحت درمان قرار گرفت، اما پاسخ مناسبي حاصل نگرديد. /٥ mg/kg پردنيزولون خوراكي با دوز در معاينه باليني، با خم كردن مفصل زانو لنگش شديد ايجاد مي گرديد. آزمايش هاي كشويي، انحراف به داخل،
انحراف به خارج مفصل مثبت بوده ومفصل كاملا بي ثبات بود. راديوگرافي نماي داخلي– خارجي، تورم و بيرون زدگي عناصر خلفي مفصل زانو را نشان داد. بالشتك چربي زير كشككي طبيعي بوده، و هيچگونه آب آوردگي در مفصل ديده نشد. در ناحيه اتصال ليگامان ضربدري قدامي و در ناحيه استخوان زير غضروف سطح مفصلي برروي صفحه استخوان درشت ني و كنديل خارجي ران تشكيلات شبيه
كيست ديده شد، همچنين اسكلروزيس زير سطح غضروفي و تشكيلات استئوفيت در نماي خلفي سطح بالايي استخوان درشت ني مشاهده گرديد. راديوگرافي قدامي- خلفي غير استرسي، افزايش فضاي مفصلي را در بخش مياني مفصل نشان داد. همچنين تشكيلات شبيه كيست در اين نما قابل رويت بودند. ارزيابي آزمايشگاهي لكوسيتوز را نشان داد. مايع سينوويالي مفصل زانو نسبتا كدر بوده و سلول هاي التهابي افزايش يافته بودند. هيچج ميكروارگانيسمي از كشت مايع سينوويالي جدا نشد. سي تي اسكن ضايعات التهابي مزمن را برروي نماي خلفي كنديل هاي راني با تغييرات آرتريت دژنراتيو نشان داد. در غضروف هاي مفصلي استخوان درشت ني وران فرسايش يافته و استخوان زير سطح غضروفي تخريب MRI گرديد. تشكيلات استئوفيتي در اطراف صفحه استخوان درشت ني مشاهده گرديد و ليگامان هاي مفصل زانو (ضربدري قدامي و خلفي، جانبي داخلي و خارجي) تخريب شده بودند در حاليكه مغز استخوان طبيعي بود. منفي بودند. بايد توجه داشت كه اين ( ANA) وآنتي بادي ضدهسته ( RF) رديابي فاكتورهاي روماتوئيدي حساس هستند، در صورتيكه كيت هاي حيواني بيشتر به IgM آزمايشها با كيتهاي انساني انجام شد كه بيشتر به حساس هستند. IgG ٢ به /٢ mg/kg ٦ به مدت سه روز وسپس با دوز /٦ mg/kg سرانجام بيمار با تركيب دارويي سيكلوفسفاميد بادوز ١ ( با دوز باريك شونده ) با كنترل شديد ومستمر تابلوي خوني از نظر mg/kg مدت دو ماه و پردنيزولون با دوز شمارش گلبولي، تحت درمان قرار گرفت. دوماه پس از درمان دارويي پاسخ مناسب حاصل گرديد و بيمار بطور اعجاب آميزي شروع به وزن گيري، حركت ودويدن بدون هيچگونه علامتي از درد ولنگش نمود.