اسب اين وسيله حمل و نقل دوران گذشته كه امروزه علاوه بر قابليت هاي كشف شــده در گذشـته نقـش پررنگـي در فعاليت ههاي ورزشي و فرهنگي ايفا ميمنمايد بطوري كه در حال حاضر نه تنها ارزش آن كمتر نشده اســت بلكـه در ايجاد مشغوليت سالم در اوقات فراغت انســان ماشـين، ايجـاد اشـتغال، صـادرات و كسـب درآمـد ارزي، فعاليت هـاي بهداشتي و پزشكي و ورزش حرفه اي و كسب افتخار ملي اهميتي دو چندان يافته است. بنابراين نگهداري صحيــح و رعايت اصول علمي در درمان و تيماردراي اين حيوان نقش بسزايي در پرورش آن داشته كه در اين ميان سلامت اندام حركتي با توجه به خلقت و نوع خدمات رساني اسب از اهميت بيشتري برخوردار اســت. از آنجـايي كـه سـم اوليـن بخش اندام حركتي است كه در معرض انواع آسيب ها قرار دارد و براســاس جملـه معـروفhorse No-foot No ميتوان به اهميت سلامت سم در كارآيي و بازدهي اسب پي برد. پيچيدگــي ديـواره سـم و وجـود بخشـهاي متعـدد (ديواره، پنجه، جسم قورباغه، پاشنه، غضروف هاي جانبي، خط سفيد. استخوانهاي بند سوم و ناويكولار نشان مي دهـد كه مشكلات، بيماريها و ضايعات متعددي مي تواند همراه با ســم وود داشـته باشـد. در ايـن مطالعـه بـا مراجعـه بـه باشگاههاي سواركاري اطراف تهران و تكميل پرسشنامه اي سعي شده است كه اولاً ميزان وقوع اختلالات سم مشـخص شود، ثانياً بتوان براساس تنوع اختلاف براي جلوگيري از آنها پيشنهاداتي ارائه نمود. در اين مطالعه ٥١٨ رأس اسب ارزيابي و معاينه گرديد كه از اين ميان ١٦ رأس اسب به ضايعات و بيماريهاي مختلف سم دچار بودند كه در كل ٠٨/٣ درصد كل اسبها را تشكيل مي دادند. توزيع اسبها براساس سن بدين صورت بود كــه ٥٠ درصد بين ١٠-٦ سال و ٢٥ درصد زير ٥ سال ٥/١٢ درصد بين ١٥-١٠ سال و ٥/١٢ درصد آنها بالاي شانزده سال سن داشتند. ٤٣ درصد اسبها نر و ٣٨ درصد ماديان و ١٨ درصد آنها نيز اخته بودند. توزيع نژاد آنها نيز بترتيب ٥/١٢ درصد عرب، ٥/١٢ درصد تركمن، ٥/٦٢ درصد دوخوني، ٥/١٢ درصد الونيزگ بوده است. نكته جــالب توجـه آنكـه ١٠٠ درصد اختلالات در اندام حركتي قدامي بوده است. ميزان تنوع اسبها براساس نوع بيماريها بصورت زير مي باشد. ترك سم ٧٦/١٨ درصد، سندرم ناويكولار ٢٥/٦ درصد، شكستگي سم ٥/١٢ درصد، تراش ٢٥/٦ درصد، كوفتگي ناحيه پنجه ٢٥/١٨ درصد زخم نفوذي، ٢٥/٦ درصد، لامينايتيس ٢٥/١٨ درصد و ساير بيماريها ٥/١٢

اخته يكي از رايج ترين اعمالي است كه در باشگاههاي ســواركاري صـورت مـي پذيـرد و مـي تـوان آن را بـه روش جراحي و غير جراحي (پنس برديزو) انجام داد. علي رغم غالب بودن روش جراحي، در بعضـي مـوارد (مثـلاً كـاهش هزينه عمل) ممكن است اخته به روش غير جراحي، اعمال شود. اين مقاله ضمن گزارش يك مورد اختــه نـاموفق بـه روش غير جراحي به شرح عوارض احتمالي اين روش نيز مي پردازد. يك رأس نريان ٥/٣ ساله دو خون كه هشت روز قبل توسط صاحبش با پنس برديزو اخته شده بود به كلينيك دانشگاه ارجاع شد. در معاينه باليني يك زخم باز به طور تقريبي ٣٠ سانتيمتر اسكروتوم هر دو بيضه را درگير كرده و بيضه هـا از درون آن نمايان بود، رويت شد. زخم فاقد هر گونه ترشحي بوده و وضعيت عمومي و علائم حياتي (به جز افزايش جزئي درجه حرارت) در محدوده نرمال بود. پس از انجام مقدمات ضروري با اسـتفاده از تركيـب سـه گانـه ديـازپـام .شد عمومي بيهوشي به اقدام) 2/2 mg/kg كتامين و) 1/1 mg /kg) زايلازين) 0/22 mg/kg) در ابتدا اسكروتوم كاملاً برداشته شده و اخته به روش جراحي صورت گرفته و مراقبت هاي بعد از عمل (شامل تجويز آنتي بيوتيك هاي وسيع الطيف، داروي ضد التهاب غير استروئيدي و ويتامين هاي گروه ب) صورت پذيرفت. در پيگيري به عمل آمده هيچ گونه عوارض بعد از عمل بروز نكرد. ١ـ مزاياي اين روش عبارتند از: سهولت كاربري، استفاده كمتر از داروها، كاهش هزينه و زمان عمل. ٢ـ معايب اين روش عبارتند از: مقيد كردن كامل فيزيك حيوان، له شدن نامناسب و ناكافي عروق خون رسان بيضه و نيز بارور باقي ماندن حيـوان كـه موجب حفظ حس شرارت و انجام جفت گيري هاي ناخواسته احتمالي خواهد شد ، پارگي عروق بند بيضه و تشكيل هماتوم متعاقب آن، پارگي پوست بند بيضه توسط پنس و نهايتاً ايجاد زخم كه مخاطرات خاص خود را در پي خواهد داشت. با توجه به دلايل فوق امروزه استفاده از پنس برديزو كمتر استفاده ميگردد.