فيستول ركتوواژينال منفذي بين ركتوم و دهليز يا واژن است كه بدنبال ســختزايي و فشـار قسـمت انتـهايي اعضـاء حركتي گوساله به سقف واژن در حين زايمان ميتواند روي دهد. نظر به اينكه وقوع پارگي درجه سه پرينهاي در گـاو وقوع شايعتري دارد يكي از عوارض اين نوع پارگي ايجاد فيستول بدنبال جراحي ناموفق پارگي است. وجود فيســتول منجر به آلودگي واژن با مدفوع و در نتيجه واژنيت، سرويسيت و اندومتريت شده موجب نازايي دام مــيگـردد.تليسـه دوسالهاي در زايمان اول بعلت سختزايي ناشي از بزرگ بودن گوساله دچار پارگــي درجـه سـه پرينـهاي مـيگـردد. بلافاصله بعد از زايمان اقدام به بخيهكردن پارگي ميشود ولي بعلت عدم التيام يكماه و نيم بعد جراحي مجدد صورت مي گيرد. دو ماه بعد از عمل دوم در معاينة از طريق ركتوم و واژن وجود يك فيستول بـه قطـر حـدود دوسـانتيمتر و آلودگي واژن به مواد دفعي و ترشحات چركي رحم و واژن كه حاكي از واژنيت و اندومتريت بــود مشـخص گرديـد. بنابراين براي ترميم عارضه اقدام به جراحي شد. ابتدا محتويات ركتوم با دست تخليه گرديد و با اسـتفاده از آب ولـرم عمل تنقيه در چند مرحله صورت گرفت و با استفاده از محلول پويدونآيدين ركتوم و واژن و ناحية پرينه ضدعفونــي شد. پس از ايجاد بيحسي به روش اپيدورال خلفي با تزريق ١٠ ميليليـتر ليدوكـائين دو درصـد و ضدعفونـي نـهايي موضع عمل، با رهيافت پرينهاي پوست در حد فاصل مقعد و فرج برش داده شد و عمل جداسـازي ديـوارة ركتـوم از ديوارة واژن بطرف قدامي انجام شد و تا فاصله حدود ٣cm جلوتر از محل فيستول ادامه يافت. سپس ديــواره ركتـوم بصورت عرضي با بخيههاي لمبرت تكي و ديوارة واژن بصورت طولي با بخيههاي لمبرت سرتاسري بـا نـخ كـاتكوك كروميك شماره يك بخيه گرديد. حذف فضاي مرده با بخيهكردن از عمق زخم بطرف بيرون صورت گرفت و پوســت بصورت سادة تكي با نخ نايلون شماره يك بخيه شد. درمان آنتيبيوتيكي با پنيسيلين پروكائين (٩ ميليــون واحـد در روز) و استرپتومايسين (٩ گرم در روز) بلافاصله قبل از عمل شروع و بمدت ٤ روز ادامه يافت.دو هفته بعد بخيههاي پوست برداشته شد و معاينة از طريق ركتوم و واژن التيام و بستهشدن فيستول را تأييد نمــود. در ايـن فاصلـه عفونـت رحم و واژن هم برطرف شده دام آمادگي بارداري مجدد را پيدا كرده بود. عليرغم اعتقاد برخي كه بلافاصله بعد از وقوع پارگي درجه سه اقدام به جراحي را پيشنهاد مينمــايند، تجـارب نشـان داده كه بعلت وجود بافتهاي مرده، ادم و التهاب بافتي و آلودگي با مواد دفعي اينكار با نتايج مطلوب همـراه نبـوده لـذا بهتر آن است كه حداقل يك ماه صبر كنيم تا ضمن برطرف شدن التهاب و ادم و رشد بافت گرانوله، محــل اپيتليـاليزه شود و شرايط دخالت جراحي موفق فراهم گردد. با اين حال باز هم امكان ناموفقبودن جراحي وجود دارد كه معمـولاً بصورت ايجاد يك فيستول ركتوواژينال خود را نشان ميدهد. جهت درمــان فيسـتول چـهار روش مرسـوم ميباشـد : رهيافت از طريق واژن و رهيافت از طريق ركتوم دو روشي هستند كه اصول تقريباً مشتركي دارند كه بعد از برداشــت بافت گرانولة اطراف فيستول و جداسازي بافتها بخية ديوارة ركتوم و ديوارة واژن بطور جداگانه صورت ميگــيرد. امـا تجارب اكثر محققين نشان داده كه ميزان عدم موفقيت در اين دو روش نسبتاً بالاست. در ضمن در اين روشها نياز بــه استفاده از ريتراكتور بالفور بوده و در روش از طريق واژن بايستي دام روي پشت خوابانده شــود. روش ديگـر تبديـل فيستول به پارگي درجه سه پرينهاي است كه هر چند روش موفقي گــزارش شـده امـا روشـي ترومـاتيك، پيچيـده و غيرضروري به نظر مي رسد. اما روش پرينهاي بر اساس نظر اكثر محققين روشـي موفـق بـوده ضمـن نتيجـة درمـاني مطلوب، معايب ساير روشها را ندارد و با برش و جداسازي مناسبي كه صورت ميگيرد امكان بازسازي ديوارة ركتــوم و واژن بشكل مطلوبي فراهم بوده بر خطوط بخيه و بافتهاي موضع عمل كشش اضافي اعمال نميگردد.