در طول دھھ گذشتھ وقوع بیماریھای میکروبی ناشی از مواد غذایی نھ تنھا در کشورھای در حال توسعھ با فقر بھداشتی بلکھ در کشورھای توسعھ یافتھ با استاندارد بالای بھداشتی نیز رو بھ افزایش بوده است و این در حالی است کھ وقوع عفونتھا و مسمومیتھای غذایی اغلب گزارش نشده باقی مانده است . لذا تعیین آمار دقیق از میزان ابتلا ، خصوصا در کشورھای در حال توسعھ امکان پذیر نمی باشد . ، بسیاری از اجرام عفونی و غیر عفونی را در خود ١ غذا می تواند بھ عنوان یک حامل حمل کند . در بعضی شرایط غذا توانایي حمایت از رشد جرم عفونی را دارد و بھ عنوان را ایفا مي كند کھ در این ٣ عمل كرده و مواردي ھم تنھا نقش ناقل غیر فعال ٢ ناقل فعال صورت عامل عفونت در غذا رشد ننموده و تنھا بھ وسیلھ غذا بھ انسان منتقل می شود. ویروسھا، انگلھا وحتی برخی از باکتریھای بیماریزای غذایی، در گروه دوم قرار می گیر .دن بیماریھای غذایی از نظر تقسیم بندی جزء بیماریھای روده ای تقسیم بندی میشوند کھ از نظر اھمیت در امریکا بعد از بیماریھای ریوی و در مقام دوم قرار دارد . در یک بررسی در ایالات متحده گزارش شد ، کھ بطور متوسط ھر امریکایی حداقل ھر سال یکبار بھ بیماری روده ای با علامت اسھال مبتلا می شود گفتھ می شود کھ این مسئلھ بھ خاطر ناسالم بودن غذای تولید شده در این کشور نیست بلکھ مردم با عمل آوری غلط و غیر بھداشتی و یا از طریق انتقال اجرام عفونی بھ محصولات مصرفی ( آلودگي ثانویھ)، خودشان غذا را ناسالم می کنند. از دیدگاه بھداشت عمومی، مسمومیتھای غذایی یکی ا ز عمده بیماریھاي شایع در جوامع کشورھای مختلف جھان بھ شمار می رود. )٨ ) برطبق مطالعات انجام شده ، ھمھ سالھ بیش از ھزار میلیون مورد اسھال حاد در بین بچھ ھای زیر پنج سال در ممالک آفریق آ، ا سیا(بھ استثنای چین) و امریکای لاتین اتفاق می افتد کھ بھ مرگ بیش از ۵میلیون کودک منجر میگردد . در کشورھای صنعتی درصد ابتلا و مشکلات حاصل را کمتر از این برآورد كرده اند . اما بطور معنی دار ي ھنوز این مشكل از اھمیت خاصی برخوردار است. بعلاوه واقعیت امر بھ علت عدم گزارش و یا کمبود گزارش مسمومیتھای غذایی بطور کامل روشن نیست و بروز واقعی مسمومیتھای غذایی را ١٠ تا ١٠٠ برابر بیشتر از موارد گزارش شده تخمین می زنند . طبق گزارشھای موجود تنھا در یک ھمھ گیری آن ھم در کشوری مثل امریکا بیش از ١۵٠٠٠ نفر در اثر مصرف شیر پاستوریزه آلوده ، بھ سالمونلا مقاوم بھ آنتی بیوتیک مبتلا شدند . )٨ ) باید توجھ داشت کھ از دیدگاه اقتصاد ملی، مسمومیتھای غذایی بھ دو طریق مستقیم و غیر مستقیم در اقتصاد ملی تاثیر گذار می باشد . در مورد تاثیر مستقیم مسمومیتھای غذایی در اقتصاد ملی ، می توان معالجات پزشکی مسمومیتھای غذا یی را ذکر کرد کھ در موارد وقوع ھمھ گیری بسیار پر ھزینھ می باشد . خصوصا اگر مسئلھ رفع مشکل و پرداخت خسارت مطرح شود . در مورد تاثیر غیرمستقیم مسمومیتھای غذایی در اقتصاد ملی می توان مواردی مثل ضررھای مالی در کاھش صادرات موارد غذایی و ھزینھ ھای تحقیقاتی جھت پیشگیری از مسمومیتھای غذایی را نام بردخسارات اقتصادی از نظر نوع ملل(غیر صنعتی و صنعتی) متفاوت است . ھزینھ ھای مسمومیتھای غذایی از نظر اقتصاد ملی اگرچھ در ملل غیر صنعتی کمتر از ملل صنعتی می باشد، ولی ھزینھ آن بھ طور قابل توجھی نسبت بھ تولید ملی بیشتر است. تحقیق تاد و ھمکاران در سال، ١٩٨٧ ھزینھ ھر مورد اسھال کودکان (شامل ھزینھ مرگ ومیر) را ۵٠ دلار تخمین زده و ھزینھ کل آنھا را در سطح جھانی بالغ بر ۵٠٠٠٠ میلیون دلار برآورد نموده است. باید توجھ داشت کھ از نظر اقتصادي، صادرات بسیاری از کشورھای غیرصنعتی از دو طریق در مقابل مسئلھ مسمومیتھای غذایی بسیار آسیب پذیر مي باشد. ابتدا بھ خاطر وابستگی این کشورھا بھ صادرات محدود خودشان کھ در موارد بروز مسمومیتھای غذایی بازار آنھا بھ خاطر ترسی کھ بھ این دلیل در ملل مصرف کننده ایجاد شده، دچار رکود مي شو .د ثانیا بھ خاطر وابستگی بعضی از این کشورھا بھ بازار توریسم و خساراتی کھ در بروز مسمومیتھای غذایی بھ درآمدھای توریستی وارد می گرد .د در کشورھای صنعتی اگر چھ ھزینھ نسبی مسمومیتھای غذایی کمتر است ولی از نظر کلی ھنوز قابل توجھ می باشد. در این مورد ارقام دقیقی در دسترس نیست ولی در سال ١٩٨٧ ، تاد در بررسی خود میزان آن را برای کشوری مثل کانادا ٢٢٠٠ میلیون دلار و کشور امریکا ١٢٧٠٠ میلیون دلار برآورد نموده است. ھمین محقق در سال ١٩٨٩ خسارات مربوط بھ یکی از عوامل اصلی بیماریھای غذایی را در امریکا برآورد كرد کھ برای عوامل باکتریایی حدود ۶٧٧٧ میلیون دلار، ویروسی ٣٣٧ میلیون دلار، و انگلی ۶٢۵میلیون دلار بود . )٨ ) بنابراین حتی اقتصاد کشورھای صنعتی با استاندارد بالای بھداشتی ، سالانھ ھزاران میلیون دلار بابت بروز مسمومیتھای غذایی دچار خسارت می گردد . تاثیر مسمومیتھای غذایی از نظر اجتماعی و سیاسی نیز حائز اھمیت فراوانی است. ارتباطات شخصی می تواند در اثر بروز مسمومیتھای غذایی تحت تاثیر قرارگیرد و این زمانی است کھ غذای عامل بیماری توسط یک دوست یا یکی از بستگان تھیھ شده باشد. ٩ حساسیت قضیھ می تواند بسیار بالاتر از این باشد ، بھ طور مثال نائب رئیس شرکت ھواپیمایی ژاپنی کھ مسافرین ھواپیمای آن در طول یک سفر ھوایی دچار مسمومیت غذایی استافیلوکوکی می شوند از فرط احساس خفت وگناه اقدام بھ خودکشی می نماید. درمورد تاثیرات سیاسی بھ بروز بیماری جنون گاوی و بروز بیماری مشابھ در تعداد لق یلی از انسانھا در انگلستان در اثر مصرف گوشت چنین گاوھایی می توان اشاره کرد کھ عواقب بین المللی زیادی در پی داشت

میکروبھا مسئول بروز بخش وسیعی از عفونت ھا و مسمومیتھای ناشي از موادغذایی می باشند. بسیاری از این میکروبھا در گذشتھ بھ عنوان عامل مسمومیت غذایی محسوب نمی شناسایی شده اند کھ ١ شدند و اخیرا تحت عنوان میکروبھای بیماریزای پنھان یا نوظھور اھمیت آنھا در ایجاد مسمومیتھای غذایی روز بھ روز بیشتر می شو .د خصوصا اینکھ بعضی از این میکروبھا قادرند تحت شرایط یخچالی و در محیط ی با اکسیژن کم زنده مانده و یا رشد نمایند و بعضی نیز حتی با تعداد کم قادر بھ ایجاد بیماری می باشند و این زنگ خطر جدی برای سلامتی مصرف کنندگان مواد غذایی می باشد.( ٨و ١١ ( در امریکا کھ در طول ۵ سال صورت گرفتھ است، ٧٧درصد ٢ طبق بررسی CDC مسمومیتھای غذایی ناشي از مواد غذایی سرویسھای عمومی و رستوران ھا، ٢٠درصد از منبع منازل و تنھا ٣درصد از مواد غذای تجارتی(کارخانھ ھا) بوده است. )٨ ) درصد پایین آلودگي ناشي از محصولات غذایي تولید شده در کارخانھ ھای مواد غذایی بدلیل معیارھای کنترل مطمئن و لازم در تھیھ مواد غذایی سالم و بھداشتی مي باشد، ولی این تا موقعی است کھ محصول بھ دست مصرف کننده می رسد. لذا تمام کسانی کھ در دستکاری و فرآیند این فرآورده ھا بعد از خروج از كارخانھ درگیر ھستند و نیز خود مصرف کننده مسئولیت نگھداری غذا را در شرایط بھداشتی تا موقع مصرف بھ عھده دارد و ھرگونھ تخطی از معیارھای خاص کنترل غذا مثل نگھداری در شرایط غلط زمانی و تغییر ھویت آن و غیره ممکن است باعث رشد و یا تولید سموم میکروبھای ١ و حرارتی بیماریزای موجود در غذا گردد.