علاوه بر علائم التھاب روده در عفونتھای سالمونلائی حاصل از سالمونلاھای عادت کرده بھ انسان ، علائم خارج روده ای نیز عمدتا در انسان مشاھده می شود . عفونتھای سالمونلائی خارج از روده ای با عامل سالمونلائی غیر عادت کرده بھ انسان نیز گزارش گردیده است . این عفونتھا شامل مننژیت، اوستئومیلیت، تورم عفونی مفاصل، ذات الریھ، التھاب مثانھ، پریتونیت، پیلونفریت، آندوکاردیت، پریکاردیت، التھاب عروقی و ایجاد آبسھ در نقاط مختلف بدن می باشد . افرادی کھ در معرض عفونتھای سالمونلائی قرار دارند شامل افراد خردسال، افراد سالخورده، افراد مبتلا بھ بیماری ایدز و کلا افراد با ضعف ایمنی می باشند. گاھی حساسیت فرد مربوط بھ عوامل میزبانی است مثلا افزایش مقدار آھن خون باعث افزایش حدت سالمونلاتایفی موریوم می شود. بین درمان آنتی بیوتیکی و افزایش حساسیت میزبان بھ عفونتھای سالمونلائی مقاوم بھ آنتی بیوتیک ارتباط مستقیم ی وجود دارد کھ این می تواند ناشی از کاھش فلور میکروبی مفید روده و تقویت رشد سالمونلاھای مقاوم بھ آنتی بیوتیک باشد . رژیمھای غذایی کم پروتئین نیز باعث افزایش حساسیت میزبان ( مثل اغلب باکتریھای روده ای) و ھجوم میکرو ب بھ کبد وطحال می گردد . عوامل شغلی مانند کار با حیوانات و کار با گوشت ( گاو، طیور و ...) خام، مکانھای پرجمعیت مانند اردوگاه پناھنده ھا، بیمارستانھا و نیز افرادی کھ از محلھائی با بھداشت خوب بھ محلھائی با بھداشت بد مسافرت می کنند از عواملی ھستند کھ افراد را بیشتر در معرض عفونت قرار می دھند . قدرت بقای سالمونلا و حمل آن توسط میزبان بھ مدت طولانی خصوصا در مورد سالمونلاھای عادت کرده بھ انسان از عوامل دیگر قدرت بیماریزایی و اشاعھ این باکتری در جوامع می باشد . حمل میکروب سالمونلا در دوره نقاھت شایع است و حدود ۵ ھفتھ یا بیشتر می باشد. بھ ھمین علت خطر آلودگی مواد غذایی از طریق این حاملین ( خصوصا" کارگران حامل سالمونلا کھ روی مواد غذایی کار می کنند) وجود دارد و این یک مسالھ بسیار حساس از نظر بھداشت عمومی می باشد