ه طور کلی درمان بیماری های ویروسی به سختی انجام می شود و علت های مختلفی دارد : ویروس ها اجرام بیماری زا با ساختمان ساده ای می باشند که این ساختمان ساده خود یک نکته مهم برای درمان می باشد، عوامل بیماری زایی مثل قارچ ها، باکتری ها و انگل ها چون ساختارهای پیچیده ای دارند، حالت های انتخابی می توان در آن ها پیدا کرد که با سلول های میزبان تفاوت داشته باشند و با اثر بر روی آن عامل خاص می توان آن عامل بیماری زایی را از بین برد ولی در مورد ویروس ها چون ساختمان ساده ای دارند و این ساختار ساده مرتبا در حال تغییر است نمی توان درمان سریع و قاطع برای آن ها پیدا کنیمویروس ها وارد سلول های میزبان می شوند یعنی در داخل سلول میزبان رشد و تکثیر پیدا می کنند؛ بنابراین دسترسی به آن ها مشکل می شود و در بعضی مواقع دارویی که به کار می بریم باعث از بین رفتن سلول میزبان می گردد. زمانی عالئم بیماری های ویروسی ظاهر می شود که رشد و تکثیر ویروس ها به اوج خود برسد اما در مورد بیماری های باکتریایی به این صورت نیست. بنابراین به دالیل فوق درمان بیماری های ویروسی کار ساده ای نیست و برای مقابله با عفونت های ویروسی باید با تقویت سیستم ایمنی اجازه دهیم که دوره ی بیماری طی شود و فقط بیمار را به صورت حمایتی درمان کنیم. مثال تب را پایین می آوریم، مایعات را افزایش می دهیم و . . . گاهی اوقات دیده می شود که تشخیص عفونت ویروسی است اما داروهای ضدباکتری تجویز می شود چون در عفونت های ویروسی سیستم ایمنی ضعیف می شود و بدن ضعیف است و در کنار بیماری ویروسی عفونت باکتریایی اتفاق می افتد و معموال اقدام برای درمان بر روی عفونت باکتریایی صورت می گیرد. دو داروی ویروسی که در دام استفاده می شوند : 1 )داروی آمانتادین 2 )داروی آسیکلوویر داروی آمانتادین از داروهایی است که به عنوان پیشگیری استفاده می شود و نقش درمانی به آن شکل ندارد و ترکیبی است که از نفوذ ویروس به داخل سلول جلوگیری می کند و آن هم صرفا بر روی ویروس آنفوالنزای تیپA تاثیر دارد و از ورود آن به داخل سلول میزبان جلوگیری می کند و اگر ویروس وارد سلول شود و تکثیر کند و عالئم بیماری ظاهر شوند داروی ما تاثیری ندارد پس بیشتر نقش پیشگیری کننده دارد. در شرایطی که یک عفونت ویروسی اپیدمی می شود، می توان برای افرادی که در معرض ابتال هستند آمانتادین استفاده می کنیم و یا حتی در طیور استفاده می شود و زمانی که آنفوالنزا شایع می شود آمانتادین تجویز می کنند تا از بروز عفونت در آن گله جلوگیری شود اما همیشه به صورت 155 درصد موثر نیست چون ممکن است که عامل بیماری تیپ A نباشد.داروی آسیکلوویر: دارویی است که به صورت اختصاصی برای پیشگیری و درمان عفونت های ناشی از هرپس )عامل ایجاد تب خال( استفاده می شود و ویروسی است که عامل ایجاد تب خال، آبله مرغان و رونا می باشد که این نوع ویروس را با داروی آسیکلوویر تا حدودی درمان می شود. محل سکنی ویروس تبخال سیستم اعصاب است یعنی در رشته های عصبی جایگزین می شود و اغلب ما هم دارای این ویروس هستیم و در فصل هایی مثل سرما شایع می شود و تحریک عصبی شدید باعث فعال شدن ویروس می شود و ایجاد ضایعه ای بر روی پوست می کند و همین ویروس می تواند عامل آبله مرغان باشد و افرادی که در سنین نوجوانی آبله مرغان می گیرند در سنین باال وقتی در معرض این ویروس قرار بگیرند تبدیل به زونا می شود که در واقع یک جور تحریک رشته های عصبی است که ممکن است نمود آن به صورت دانه های روی پوست باشد و بستگی به رشته های عصبی درگیر شده دارد که در کجا هستند و خوش بینانه ترین حالت آن رشته های عصبی است که پشت بدن را درگیر می کند و نواحی کتف و شانه و پهلو و موارد خیلی نامطلوب این بیماری را در نواحی حلق، ریه ها، دستگاه گوارش و چشم می باشد و بیماری فوق العاده طوالنی و به شدت دردناک است و آن هم به دلیل این است که رشته های عصبی به طور مستقیم به وسیله ویروس تحریک می شوند و درد آن با مسکن های معمولی ساکت نمی شود و باید دوره ی آن طی شود اما در بسیاری از مواقع که شدت بیماری زیاد باشد و یا در مواقع اولیه تشخیص باشد آسیکلوویر می تواند تا حدودی بهبود بیماری را جلو بیاندازد ولی بازهم صد در صد نیست اما برای تبخال هایی که در نواحی مخاطی مختلف بدن اتفاق می افتد و یا در چشم آلودگی های ویروسی ایجاد شود می توان از این دارو استفاده کرد. یک نوع بیماری ویروسی هم در گربه سانان داریم که با همین عامل ایجاد می شود و درمان آن هم با داروی آسیکلوویر می باشد که می تواند در این حیوانات گاهی اوقات به کار رود و موثر باشد البته از عوارض آن اختالالت خونی می شود که ایجاد می شود. منهای عوارض گوارشی، کبدی، کلیوی که به طور کامل بروز می شود ولی عوارض خونی آن می تواند از همه واضح تر باشد و یا تزریقات مکرر آن می تواند باعث نکروز محل تزریق شود. اما در گربه سانان یا پرندگان می توان از آسیکلوویر برای عفونت های چشمی یا عفونت های تنفسی ناشی از هرپس استفاده کنیم و موثر باشد. 

ماهی تیلاپیا یکی از مهمترین گونه هاي پرورشی آبزیان در جهان بوده و نقش مهمی در اقتصاد شیلاتی بسیاري از کشورها دارد. بهدلیل وجود خصوصیات ویژه اي از جمله امکان سازگاري با محیط جدید، تولید مثل سریع و رشد مناسب در بیش از 100 کشور جهان بهعنوان ماهی پرورشی پذیرفته شده است. در این میان وجود بیماريهاي مختلف عفونی از جمله بیماريهاي باکتریائی و ویروسی بهدلیل بروز تلفات گسترده و ایجاد خسارات اقتصادي قابل توجه، یکی از چالش هاي اساسی در روند توسعه آبزي پروري این گونه مهم محسوب میگردند. مطالعات محققین مطرح بر روي بیماريهاي ماهی تیلاپیا ثابت کرده 1هفته) پس از معرفی بچه ماهیان به استخرها، احتمال آلودگی به انواع باکتريها و انگلها - استکه در زمان کوتاهی ( 2 (منوژنها و تک یاختهها) افزایش مییابد، همچنین آلودگی به ایریدو ویروسها موجب تلفات سنگین ماهیان در ابتداي دوره پرورش میشود. بیشترین خطر تلفات ماهیان در اواسط و اواخر دوره پرورش ناشی از وجود باکتريهاي بیماريزا نظیر گونههاي ،Streptococcus استرپتوکوك ها ،Aeromonads و به ویژه آئروموناس ها Flavobacteriums فلاووباکتریومهامیباشدکه در صورت عدم رعایت نکات ایمنی و اصول بهداشتی میتوانند (S.agalactiae) و (S.iniae) ،(S.dysgalacti) موجب سپتی سمی، مننگوآنسفالیت، کاهش اشتها، لاغري، بی حالی، خونریزيهاي منتشره جلدي واندامهاي داخلی، اگزوفتالمی،شناي مارپیچی و زمینه ابتلا به بیماريهاي توام با مرگ و میر را ایجاد نمایند. بیماريهاي ویروسی ماهیان تیلاپیاي پرورشی از اهمیت بیشتري برخوردار بوده و میزان ابتلا و مرگ و میر به سن، درجه حرارت آب و دیگر شرایط پرورشی بستگی دارد؛ از در دوره لاروي، همچنین بیماري ایریدو ویروسی Herpes-like virus جمله درکشورهاي پیشرو، برخی هرپس ویروسها
این صنعت را با (VNN) یا Viral Nervous Necrosis و بیماري نکروز عصبی ویروسی Iridoviral disease (IVD) تهدیدهاي جدي در دنیا مواجه نمودهاند.