عفونت هاي قارچی عموما به شکل موضعی و محدود ایجاد می شوند و فرمهاي سیستمیک این عفونت ها تنها در شرایطی نظیر ضعف سیستم ایمنی ( بیماران ایدزي یا بیمارانی که کورتیکو استروئید به مدت طولانی با دوز بالا دریافت می کنند ) و بیماران بستري در بیمارستان دیده می شود. کاندیدیازیس ، کریپتوکوکوزیس ، آسپرژیلوزیس ، هیستوپلاسموزیس ، بلاستومایکوزیس ، کوکسیدومایکوزیس و مالاسزیازیس از جمله قارچ هاي مولد عفونت هاي قارچی هستند.

اقلام داروئی ، مکانیسم اثر و راههاي تجویز داروهاي ضد قارچ :

نام دارو                                                       مکانیسم اثر                                                                   راه تجویز

Amphotericin B                                        اتصال به ارگجوسترول و افزایش نفوذ پذیري غشاء                             IV 

 Clotrimazole                                          مهار ساخت ارگولسترول و اختلال در سنتز غشاء                         موضعی و واژینال

Fluconazole                                            مهار 14 آلفا استرول دمتیلاز و مهار سنتز ارگوسترول                   خوراکی IV ، در ایران موجود نیست

Flucytosine                                             مهار سنتز اسیدهاي نوکلئمیک                                                    خوراکی

Griseofulvin                                            جلوگیري از میتوز سلولهاي قارچ                                                  خوراکی

Itraconazole                                           نظیر فلوکونازول                                                                        خوراکی

Ketoconazole                                          نظیر فلوکونازول                                                                       خوراکی و موضعی و شامپو

معموال درمان عفونتهای قارچی مشکل است و علت آن هم این است که قارچ یک میکروارگانیسم مقاومی است و می تواند تا سال ها به صورت کامال غیر فعال در یک محیط وجود داشته باشند، بدون این که از بین بروند و تا فرصت و موقعیتی مناسبی برای آن ها ایجاد شد فعال می شوند مثل infection Super یا عفونت های ثانویه. یکی از عفونت های ثانویه این است که قارچ های بیماری زا فعال می شوند پس این قارچ در محیط وجود دارد اما فرصت برای فعالیت ندارد. خیلی مقاوم هستند و از بین بردن آن ها کار ساده ای نیست به همین دلیل بیماری ها یا عفونت های قارچی تمایل به عود دارند یعنی دوباره برگشت می کنند و معموال درمان هایی که برایشان انتخاب می کنیم طوالنی مدت است و دوره ی درمان حتما باید کامل شود تا بتواند بیماری به طور کامل از بین برود و برگشت نداشته باشد حتی اگر عالئم بهبود پیدا کرده باشد اما دوره درمان باید تکمیل شود. عفونت هایی که در اثر قارچ ها ایجاد می شود به دو صورت می باشد: 1 )عفونت های موضعی 2 )عفونت های سیستمیک عفونت های موضعی، عفونت هایی هستند که موضع خاصی از بدن )معموال روی مخاط یا پوست( را در بر میگیرند. مثال عفونت هایی که می تواند در حیوانات به عنوان مثال در داخل گوش، ال به الی پشم و موی حیوانات، الی انگشت، روی سم، کشاله ی ران ایجاد شود و این عفونت ها، عفونت های موضعی است و معموال هم درمان های موضعی دارند و بعضی هم عفونت های سیستمیک هستند که در واقع ارگان های داخلی بدن را در بر می گیرد مثال مربوط می شود به ریه ها یا حتی مننژیت که منشاء قارچی دارد و پرده های مغز را در بر می گیرد. در دامپزشکی بیشتر عفونت های موضعی داریم. قارچ هایی که عامل عفونت هستند بسیار زیادند و می توانند ایجاد عفونت کنند اما معروف ترین آن ها کاندیدا آلبیکنز می باشد که می تواند ایجاد کاندیدیاز یا عفونت کاندیدائی کند که این کاندیدیاز می تواند هم به صورت موضعی باشد و هم به صورت سیستمیک. درماتوفیتون ها که به عنوان قارچ های مولد کچلی معروف هستند و ریزش مو ایجاد می کنند و معموال ناحیه ای را که درگیر می کنند؛ اگر در آن ناحیه مو وجود داشته باشد، باعث ریزش موی دائمی در آن منطقه می شوند و در گذشته این مساله شایع تر بود و این قارچ معنای آن را ندارد که فقط در محل رویش مو این قارچ ایجاد می شود و روی ناخن ها و الی انگشت، ال به الی سم، پشت گوش، داخل گوش به وجود می آید و معموال جاهایی که نور کمتری به این مناطق می رسد و رطوبت و گرمای کافی دارند این قارچ ها می توانند رشد کنند. انواع داروهایی که برای بیماری قارچی استفاده می شوند می توانند از لحاظ ساختاری تقسیم بندی شوند که مثال می توان آن ها را به ترکیبات polyene ،ایمیدازول ها و ... و یا ممکن است به لحاظ نوع استفاده ی آن ها تقسیم کنیم مثال ضدقارچ های موضعی و ضدقارچ های سیستمیک

1 )آنتی بیوتیک های polyene :شامل ترکیباتی از قبیل B Amphotricin و Nestatine می باشد که مهمترین ضد قارچ ها با ساختار polyene هستند و ترکیبات آنتی بیوتیک هستند و این ترکیبات منشاء طبیعی دارند. مکانیسم آن ها به این صورت است که این ترکیبات به ارگوسترول )ترکیب استروئیدی( غشای سلولی قارچ )مشابه کلسترول در پستانداران( متصل می شوند و تشکیل کانال ها و سوراخ هایی را در داخل غشا می دهند در نتیجه محتویات سلول به بیرون نفوذ می کند و قارچ از بین می رود که اصطالحا گفته می شود این ترکیبات Fungicide هستند و یعنی به طور کامل قارچ را متالشی می کنندB Amphotricin : ترکیبی است در این گروه که جذب گوارشی زیادی ندارد و بنابراین به صورت تزریق IV استفاده می شود و به طور مستقیم هم تزریق نمی شود و حتما همراه با دکستروز به صورت رقیق شده، تزریق وریدی آهسته می شود. به تمام بافت های بدن نفوذ می کند البته CNS و چشم نمی شود و یک مقدار متابولیزه می شود و مابقی آن از طریق ادرار دفع می شود. B Amphotricin ،در عفونت های قارچی سیستمیک در سگ، اسب و گربه و پرندگان به کار می بریم و باید حتما در دکستروز 5 درصد رقیق شود.