بروسلوز يا تب مالت يك بيماري مشترك بين انسان و دام مي باشد كه شيوع جهاني داشته و ايران يكي از مناطق اندميك آلوده به تب مالت است كه متوسط ميزان بروز سالانه آن 25 درصد هزار ذكر شده است. عامل بيماري كوكوباسيل گرم منفي غير متحرك و هوازي مي باشد كه ايجاد اسپور نمي كند. بروسلوز انساني معمولاً توسط يكي از چهار گونه بروسلا ملي تنسيس، آبورتوس، سوئيس و كنيس ايجاد مي شود. هر چند كه ممكن است برخي از گونه هاي حيواني بعد از مدتي خودبخود بهبود يابند ولي معمولاً براي مدت متغيري از طريق ترشحات رحمي، ادرار و شير خود، ارگانيسم ها را دفع نموده و موجب آلودگي ساير حيوانات و انسان ميشوند . دوام آلودگي درگاو و بزطولاني بوده و ممكن است تا پايان عمر دام، آلودگي باقي بماند.

بروسلوز يا تب مالت بيماري است كه از حيوانات آلوده به انسان انتقال مي يابد. شش گونه كلاسيك شامل بروسلا آبورتوس، مليتنسيس، سوئيس، كنيس، نئوتومه و اويس وجود دارد(1)(3)(7 (در سالهاي اخير چهار گونه جديد شامل بروسلا سته ايي، ماريس، پني پدياليس و اينوپيناتا گزارش شده است. (5(روش هاي كلاسيك و استاندارد براي تشخيص بيماري بروسلوز شامل جداسازي باكتري بروسلوز از نمونه هاي كلينيكي و خالص سازي آن همچنين روشهاي سرولوژي بر اساس تماس با عامل بيماري و رديابي آنتي بادي هاي توليد شده مي باشند.(3) (4(اين روش ها علاوه بر نياز به زمان طولاني جهت قرائت نتايج و خطر آلودگي پرسنل آزمايشگاه، داراي حساسيت و اختصاصيت پايين مي باشند. (2(در سالهاي اخير روش هاي مولكولي زيادي براي تشخيص اي باكتري مورد استفاده قرار گرفته اند. روش PCR Time Real از اين نظر كه نيازمند صرف زمان كم و داراي حساسيت و اختصاصيت بالايي مي باشد، در تشخيص اين بيماري بسيار مفيد مي باشد. مواد و روش ها: نمونه هاي مورد استفاده در اين مطالعه شامل سويه استاندارد و واكسينال بروسلا آبورتوس، مليتنسيس، سوئيس، نئوتومه و 15 ايزوله بروسلا آبورتوس جداشده از شير گاو مي باشد

كشت و تايپينگ: تمام نمونه ها ابتدا در محيط بروسلا آگار كشت و در دماي 37 درجه به مدت 5 روز گرمخانه گذاري گرديد. سپس مطابق دستوالعمل استاندارد فازتايپينگ انجام پذيرفت.(8 ( استخراج DNA :در اين مطالعه جهت استخراج DNA ژنومي باكتري بروسلا از كيت استخراج Pure High .گرديد استفاده Roche شركت محصول PCR Template preparation Kit طراحي پرايمر:به منظور طراحي پرايمر مطالعات بيوانفورماتيك جهت دستيابي به جايگاه هاي اختصاصي براي تمايز گونه بروسلا آبورتوس آغاز گرديد. در اين فاز كروموزوم 1 بروسلا به طول 2122000 جفت باز به صورت مقايسه اي ارزيابي گرديد در اين مطالعه تلاش براي يافتن جايگاههايي كه پوشش دهنده كامل بايووارهاي درون گونه باشد صورت گرفت نتيجتا يك جايگاه كاملا اختصاصي براي تمايز بايووار هاي بروسلا آبورتوس حاصل گرديد. واكنش PCR Time Real :مواد استفاده شده در واكنش شامل 10 ميكرولتر بافر 2x ،1 ميكرولتر از هر پرايمر معادل 5 پيكومول، 1 ميكروليتر از از DNA الگو معادل 5 نانوگرم در حجم نهايي 20 ميكروليتر مي باشد. C 95 ◦ شرايط زماني و دمايي شامل 2 دقيقه Dnaturation و تعداد 30 سيكل شامل 15 ثانيه Dnaturation در C 95 مي ◦ C 60 و 15 ثانيه ◦ C 95 ،يك دقيقه ◦ C 68 .منحني ذوب شامل 15 ثانيه ◦ و 40 ثانيه Extention در باشد. نتايج: در اين مطالعه قطعه 215 نوكلئوتيدي بر اساس منحني ذوب حاصله در دماي 85 درجه سانتي گراد داراي يك الگوي صعودي كاملا اختصاصي مي باشدشكل(1 ( نتايج نشان داد كه با استفاده از اين پرايمر ها مي توان باكتري بروسلا گونه آبورتوس به صورت اختصاصي از ساير گونه ها تمايز داد و در واقع نتايج تاييد كننده روش كلاسيك فاژتايپينگ بود. حساسيت تست: با كمك اين روش مي توان تا مقدار 400 فمتو گرم از DNA الگو را تشخيص داد.

مقدمه و هدف: بروسلوز يكي از مهمترين و شايع ترين بيماري هاي مشترك بين انسان و حيوانات است. ميزان شيوع تب مالت در انسان مستقيماً به شيوع بروسلوز در دامها بستگي دارد، از اين رو براي كنترل و جلوگيري از خسارات اقتصادي و مخاطرات بهداشتي اين بيماري ، كنترل و يا ريشه كني آن در حيوانات اجتناب ناپذير است. بروسلا ملي تنسيس متداول ترين عامل بيماري تب مالت در انسان است. بروسلوز از دير باز در كشور ما وجود داشته و به سبب ايجاد سقط جنين در دام و ابتلا انسان به بيماري تب مالت از اهميت بالايي برخوردار مي باشد. با توجه به اهميت شناسايي مهمترين راههاي انتقال بيماري به جمعيت انساني و تلاش جهت كنترل شيوع بيماري در جمعيت انساني ، هدف از انجام اين مطالعه تعيين مهمترين عوامل خطر بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني روستاي رزجرد مي باشد. مواد و روشها: پيرو گزارش وقوع 15 مورد بيماري تب مالت در جمعيت انساني روستاي رزجرد ، اكيپ مبارزه با بيماريهاي دامي شهرستان قزوين با هماهنگي و مديريت رئيس اداره مبارزه با بيماريهاي دامي استان مبادرت به خونگيري از جمعيت گاو ، گوسفند و بز روستا نمودند كه در نهايت تعداد 83 راس ميش ، بز و بره راكتور شناسايي و جداسازي و كشتار گرديدند. در اين مطالعه واحد نمونه برداري خانوار در نظر گرفته شد و اطلاعات مورد نياز در قالب يك پرسشنامه و بصورت تصادفي از 128 خانوار به منظور انجام يك مطالعه مقطعي ( Cross Sectional (جهت تعيين عوامل خطر بروز بيماري تب مالت ، اخذ گرديد. در نهايت اطلاعات مورد نظر از طريق نرم افزار SPSS مورد تحليل و آناليز قرار گرفت كه نتايج آن به شرح ذيل مي باشد. نتايج: 1 (بررسي ارتباط حضور دام راكتور با بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني بررسي ارتباط ميان دو گروه فوق الذكر ارتباط معني داري را نشان مي دهد كه حاكي از آنست كه شانس بيماري در خانوارهايي كه حداقل يك راس دام راكتور در منزل دارند ، 3.15 برابر شانس بيماري در خانوارهاي بدون دام رأكتور بروسلوز مي باشد.2 (بررسي ارتباط مصرف فرآورده هاي غيرپاستوريزه لبني با بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني در اين تحليل رابطه ميان اين دو گروه مورد ارزيابي قرار گرفت كه نشان ميدهد اين ارتباط معني دار بوده و مشخص شد كه شانس بيماري در خانوارهايي كه فرآورده غيرپاستوريزه لبني مصرف نموده اند ، 7.13 برابر شانس بيماري در خانوارهايي است كه سابقه مصرف فرآورده هاي غيرپاستوريزه لبني را نداشتند. 3 (بررسي ارتباط رعايت بهداشت عمومي با بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني در اين بررسي ارتباط معني داري ميان اين دو گروه مشاهده گرديد كه نشان مي دهد خانواده هايي كه در زمان تماس با دام ، بهداشت فردي را رعايت نمي نمايند 11 برابر خانواده هايي كه بهداشت فردي را رعايت مي نمايند درگير بيماري تب مالت انساني ميشوند. نتيجه گيري: مهمترين عوامل بروز بيماري تب مالت انساني در روستاي رزجرد به ترتيب اهميت به قرار ذيل مي باشند: تماس با دام راكتور 3.15=OR مصرف فرآورده هاي غير پاستوريزه 7.13=OR عدم رعايت بهداشت عمومي در زمان تماس با دام 11=OR 

مقدمه و اهداف بروسلوزيس يكي از بيماريهاي مهم ميكروبي مشترك بين انسان و دام مي باشد كه مي تواند عوارض و ناتوانيهاي ماندگاردر انسان ايجاد نمايد. علائم بيماري اختصاصي نبوده و براساس گزارشات مختلف بروز واقعي آن بيشتر از آمارهاي رسمي مي باشد. روند رو به افزايش موارد تب مالت طي سالهاي اخير نگراني هايي را در خصوص اين بيماري ايجاد كرده است. اين بررسي با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده استان انجام شده و مشخص مي كند كه تجمع بيماري در چه منطقه اي بيشتر مي باشد تا بتوان عليرغم كمبود امكانات و محدوديت منابع درجهت مبارزه با بيماري در دام و انسان در مناطق آلوده اقدام نمود و راهكارهاي اساسي مثل ايمن سازي مناسب دامها، كشف و جداسازي و كشتار دامهاي آلوده، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و آموزشهاي عمومي را اتخاذ كرد. روش تحقيق اين بررسي به روش توصيفي است و كليه گزارشات موارد تب مالت انساني سالهاي 80 لغايت 89 به تفكيك شهرستانهاي استان جمع آوري ، مرور و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته هاي تحقيق طي سالهاي 1380 تا 1389 ،22856مورد تب مالت انساني ثبت شده كه در 19 شهرستان استان شناسايي و گزارش شدهاند. از سال 80 تا 89 تعداد موارد خام به ترتيب عبارتند از 1000 ،1406 ،1217 ،2027 ،4080 ،3773 ،3514 ،3161 ،1623و 1505 مورد كه از سال 1380لغايت 1384روند افزايشي ولي از سال 1385 روند كاهشي داشته است بطوريكه در پايان سال 1389 به 1505 مورد رسيده است در طي 10سال گذشته بيشترين مورد در سال1384 به تعداد 4080 مورد تب مالت دراستان آذربايجان شرقي به ميزان4.113 كه بيشترين ميزان بروز گزارش شده مربوط به شهرستان چاراويماق با 1095 در صد هزار جمعيت بوده و شهرستانسراب با 459 و شهرستان ميانه با 5/397 درصد هزار جمعيت در رده هاي بعدي قرار داشته است و در پايان سال 1389 در كل استان به 1505 مورد به ميزان 40دريكصد هزارجمعيت كه بيشترين آن در شهرستان چاراويماق به ميزان 242و كمترين ميزان بروز آن در شهرستان جلفا به 16دريكصد هزار نفر رسيده است. نتيجه گيري بيماري از سال 1380 لغايت 1384 روند افزايشي موارد بيماري تب مالت گزارش شده در استان آذربايجان شرقي در سالهاي اخير كاملاً مشهود مي باشد بطوريكه در سال 1383 حدودا" 66 %نسبت به سال 82 و درسال 84 حدودا"100%0 افزايش يافته است قابل توجه اينكه بيش از 7.84 %گزارش شده در سال 84 در جمعيت روستائي بوده است كه از عمده علل بالا بودن ميزان بروز در جمعيت روستايي تماس مستقيم با دام و فرآورده هاي دامي و لبني غير پاستوريزه و دسترسي كمتر جمعيت روستايي به لبنيات پاستوريزه مي تواند مطرح گردد واز طرف ديگر روند كاهشي بيماري از سال 1385با تقويت و بهبود همكاري هاي بين بخشي ، اصلاح سياست هاي سازمان دامپزشكي كشور وپوشش بيشتر ايمنسازي دام ها بر عليه بيماري بروسلوز، توسعه و مكانيزاسيون كشتارگاهها و نظام مراقبت دام در استان آذربايجان شرقي به كاهش بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني منجر شده است. و همچنين با توجه به اينكه همه گروههاي سني و جنسي در استان در معرض خطر بوده اند، هماهنگي هاي بين بخشي بويژه با شبكه دامپزشكي و جلب مشاركت مردم در جهت افزايش پوشش واكسيناسيون دامها با توجه به مخزن حيواني بيماري، تسهيل دسترسي به لبنيات پاستوريزه در محيط روستائي و تقويت آموزشهاي همگاني جهت پيشگيري از بيماري موثر بوده است. 

مقدمه: تب مالت يكي از بيماريهاي عفوني مشترك بين انسان و حيوان بوده كه عمدتا از طريـق فـرآورده هـاي لبني آلوده به انسان منتقل ميشود. بيماري در انسان و دامها سبب زيانهاي فراوان اقتصادي و اجتمـاعي ميشـود. هدف از اين مطالعه بررسي نقش فرآورده هاي لبني غير بهداشتي در ايجاد بيمـاري در شهرسـتان بابـل در طـي سالهاي 1387 لغايت 1389 جهت تعيين گروههاي آسيب پذير و انتخاب راهكارهاي مناسب كنترلي بوده است. روش اجرا : اين پژوهش يك مطالعه توصيفي بوده كه با بررسي و تجزيه وتحليل 119پرونده بيمار شناسايي شده در معاونت بهداشتي بابل و تعيين نوع منبع احتمالي ايجاد آلودگي بر حسب جنس، شغلي و محل زندگي ... از فروردين 1387 لغايت اسفند 1389 صورت پذيرفته است. يافته ها: در مجموع 119 بيمار مورد بررسي قرار گرفتند كه 3.14 %ساكن شهر و 7.85 %ساكن روستا، 53 % مرد و 48 %زن بوده اند. از نظر توزيع شغلي بيماران به ترتيب فراواني عبارتند از: خانه دارها (42 ،(%دامدار به بيماري ايجاد منابع%). 1/7) دانشجو و%) 5/8) كارگر%)، 5/9) آزاد%)، 8/5) محصل%)، 13/5) كشاورز%)، 19) ترتيب فراواني عبارتند از : شير (2/36 ،(%پنير محلي (1/32 ،( %تماس با حيوانات (27 ،(% بستني( 3 ( %و خوردن گوشت گاو وگوسفند آلوده ( 3 ( % نتيجه گيري: در اين مطالعه مشخص شده اين بيماري در نقاط شهري و روستايي ودر تمام مشاغل وجود داشته با اين وجود فراواني آن در مناطق روستايي بيشتر مي باشد . با توجه به اينكه شير وپنير محلي بيشترين منابع ايجاد آلودگي مي باشند نقش مهم دسترسي به فراورده هاي لبني پاستوريزه و بهداشتي در كاهش ميزان شيوع اين بيماري مورد تاكيد ميباشد. اين امر نياز به آموزش در زمينه ارتقا فرهنگ تهيه،توزيع و مصرف درست موادغذايي بخصوص در مناطق روستايي و نيز اصلاح روند مراقبت بيماري در مناطق شهري را آشكار ميسازد.