تب مالت يك بيماري ميكروبي واگيردار بين انسان و دام است كه از حيوانات به انسان منتقل مي شود.اين بيماري از ساليان قبل به صورت بومي در ايران وجود داشته و هر ساله موجب ابتلاء تعداد زيادي از انسانها و متعاقب آن ناتواني افراد مي گردد همچنين در اثر ابتلا ء دام ها باعث سقط جنين ، كاهش وزن ، كم شدن شير و منع فروش و صادرات دام گشته و صدمات اقتصادي هنگفتي را به دنبال دارد.هدف اين بررسي توصيف بيماري تب مالت در استان است تا بتوان با توجه به تغييراالگوي بيماري اقدامات مداخله اي مناسب پايه گذاري نمود. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي گذشته نگر است.دراين مطالعه براساس اطلاعات وفرم بررسي بيماران روند ابتلا به تب مالت طي چند سال 1391-1385 در استان كرمانشاه مورد بررسي قرار گرفت. متغير هاي اين مطالعه عبارتند از: ميزان بروز به ازاي هر صد هزار,جنس,محل سكونت, تعداد موارد ابتلا , داده ها پس از جمع اوري وكنترل اطلاعات با استفاده ازبرنامه نرم افزاري spss اناليز و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بطور متوسط طي 7سال گذشته 7500 نفر بيمارمبتلا به تب مالت شناسايي وگزارش شده است. ميزان بروز بيماري در سال (1385 (5.54%و درسال 1391 به 8.38درصدهزارنفردرسال كاهش يافت بيشترين ميزان بروز بيماري درسال 1385درشهرستان نقربارقم235درصدهزارنفروشهرستان گيلانغرب بابروز 163درصدهزارنفروشهرستان دالاهو بابروز 159درصدهزارنفربود درطول 5سال درشهرستانهاي سنقروگيلانغرب مداخلات آموزشي با توجه به گروههاي هدف وانجام تست كشتارانجام ودرسال 1391 بروز بيماري به ترتيب به 72و98درصدهزارنفركاهش يافت درشهرستان دالاهواقدامات مداخله اي صورت نگرفت ودرسال 1391 ميزانبروز بيماري به 191درصدهزارنفرافزايش يافت . بيش از88درصد موارد تب مالت درمناطق روستايي استان وبقيه درشهرها ساكن بودند .55%بيماران مرد بودند. نتيجه گيري: افزايش ميزان بروز بيماري در بررسي چندساله نشان ميدهد درشهرستانهاي كه اقدامات مداخله اي (آموزش ، حذف دامهاي آلوده ، واكسيناسيون مرتب دامها و....صورت گرفت ميزان بروز بيماري كاهش يافت. لذا لازم است در يك اقدام همه جانبه اين مشكل سلامتي را موردتوجه قرار داد . پيشنهادات : اصلاح شيوه هاي آموزشي باتوجه به سطوح وگروههاي هدف, محو كانونهاي عفونت زا و ايجاد ايمني در دامهاي سالم وانجام تست كشتار در مناطق آلوده