تب مالت يك بيماري ميكروبي واگيردار بين انسان و دام است كه از حيوانات به انسان منتقل مي شود.اين بيماري از ساليان قبل به صورت بومي در ايران وجود داشته و هر ساله موجب ابتلاء تعداد زيادي از انسانها و متعاقب آن ناتواني افراد مي گردد همچنين در اثر ابتلا ء دام ها باعث سقط جنين ، كاهش وزن ، كم شدن شير و منع فروش و صادرات دام گشته و صدمات اقتصادي هنگفتي را به دنبال دارد.هدف اين بررسي توصيف بيماري تب مالت در استان است تا بتوان با توجه به تغييراالگوي بيماري اقدامات مداخله اي مناسب پايه گذاري نمود. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي تحليلي گذشته نگر است.دراين مطالعه براساس اطلاعات وفرم بررسي بيماران روند ابتلا به تب مالت طي چند سال 1391-1385 در استان كرمانشاه مورد بررسي قرار گرفت. متغير هاي اين مطالعه عبارتند از: ميزان بروز به ازاي هر صد هزار,جنس,محل سكونت, تعداد موارد ابتلا , داده ها پس از جمع اوري وكنترل اطلاعات با استفاده ازبرنامه نرم افزاري spss اناليز و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: بطور متوسط طي 7سال گذشته 7500 نفر بيمارمبتلا به تب مالت شناسايي وگزارش شده است. ميزان بروز بيماري در سال (1385 (5.54%و درسال 1391 به 8.38درصدهزارنفردرسال كاهش يافت بيشترين ميزان بروز بيماري درسال 1385درشهرستان نقربارقم235درصدهزارنفروشهرستان گيلانغرب بابروز 163درصدهزارنفروشهرستان دالاهو بابروز 159درصدهزارنفربود درطول 5سال درشهرستانهاي سنقروگيلانغرب مداخلات آموزشي با توجه به گروههاي هدف وانجام تست كشتارانجام ودرسال 1391 بروز بيماري به ترتيب به 72و98درصدهزارنفركاهش يافت درشهرستان دالاهواقدامات مداخله اي صورت نگرفت ودرسال 1391 ميزانبروز بيماري به 191درصدهزارنفرافزايش يافت . بيش از88درصد موارد تب مالت درمناطق روستايي استان وبقيه درشهرها ساكن بودند .55%بيماران مرد بودند. نتيجه گيري: افزايش ميزان بروز بيماري در بررسي چندساله نشان ميدهد درشهرستانهاي كه اقدامات مداخله اي (آموزش ، حذف دامهاي آلوده ، واكسيناسيون مرتب دامها و....صورت گرفت ميزان بروز بيماري كاهش يافت. لذا لازم است در يك اقدام همه جانبه اين مشكل سلامتي را موردتوجه قرار داد . پيشنهادات : اصلاح شيوه هاي آموزشي باتوجه به سطوح وگروههاي هدف, محو كانونهاي عفونت زا و ايجاد ايمني در دامهاي سالم وانجام تست كشتار در مناطق آلوده 

بروسلوز يكي از بيماريهاي خطرناك ومشترك بين انسان ودام است كه به راحتي مي تواند از دام به انسان منتقل وباعث بروز عوارض خطرناكي در كوتاه مدت ودراز مدت گردد.با توجه به اينكه در صد بالايي از بروز بيماري بدليل ارتباط مستقيم با دامهاي آلوده يا فراورده هاي غير پاستوريزه آنهاست،لذا به نظر ميرسديكي از اصلي ترين راههاي كنترل وپيشگيري از بيماري ، كنتر ل وپيشگيري آن در دامها مي باشد.خوشبختانه در سالهاي اخير واكسنهاي مختلفي با قابليتهاي متفاوت برا ي استفاده در دام طراحي توليد شده اند كه امكان كنترل بيماري در دامها را افزايش مي دهد.حال آنكه چنين اقدام مشابه اي در خصوص انسان تا به امروز قابل انجام نيست.هرچند كه بدليل تنوع راههاي انتقال بيماري به انسان اعم از استفاده فراورده هاي لبني آلوده،آزمايشگاهها يا تماس وتزريق اشتباهي مايع واكسن،كنترل آن به راحتي امكان پذير نيست،ليكن درصورت همكاري وهماهنگي بين بخشي ارگانها وسازمانهاي متولي بهداشت جامعه،مي توان قدمهاي موثر وخوبي را برداشت. دراين تحقيق تحليل مختصري ازتاثير مثبت واكسيناسيون دام در كاهش موارد ابتلاي انساني بروسلوز در شهرستان ابهرصورت گرفته است.اين مطالعه به صورت گذشته نگر با بررسي ميزان ابتلا جمعيت انساني به بروسلوزو مطالعه آماري تاثير واكسيناسيون بروسلوز دامي در كاهش مواردابتلا انساني بروسلوزدر شهرستان ابهر صورت گرفته است.در اين تحقيق بيماران ثبت شده درمركزبهداشت شهرستان ابهرطي سالهاي 1382-1390 مورد ارزيابي قرار گرفته و آمار عملكرد واكسيناسيون بروسلوز دامي از آمار ساليانه ارائه شده توسط شبكه دامپزشكي شهرستان ابهربرگرفته شده استنتيجه گيري واكسيناسيون جمعيت گاو و گوسفند بالغ شهرستان ابهر از سال 1382 براي اولين بار همزمان با جمعيت نابالغ اين دامها آغاز گرديده وتا سال 1390 ادامه داشته است.البته واكسن گوسفند بالغ در سالهاي 1388و1389 بنا به سياست سازمان اجرا نشده ولي مجددا" در سال 1390 از سرگرفته شده است.با مقايسه آمار مايه كوبي دامها از سال 1382 با آمار جمعيت انساني مبتلا به بروسلوز در سطح شهرستان،كاهش موارد انساني بيماري كاملا"محسوس بوده و از نظر آماري نيز معني دار ميباشد(05.0<pضمن تاكيد بر سرمايه گذاري بيشتر در افزايش سطح آگاهي مردم، پيشنهادات زير براي بهبود عملكرد و اقدامات دامپزشكي ارائه ميشود. 1 -ادامه سياست واكسيناسيون دامهاي بالغ ونابالغ در فصل مناسب 2 -برنامه ريزي در جهت تثبيت زمان اجراي برنامه هاي واكسيناسيون دامي به نحوي كه تداخلي در اجراي طرح واكسيناسيون بروسلوز به وجود نيايد. 3 -تقويت سيستم قرنطينه سازمان دامپزشكي و ساماندهي پرورش دام در كشور بطوريكه هيچ دامي بدون شناسنامه دقيق موجود نباشد. 4 -استقلال بودجه ترويج دامپزشكي از جهاد كشاورزي به منظور ترويج بهداشت و بيماريهاي دام در سطح كشور5 -استفاده از توان بخش خصوصي دامپزشكي در قالب خريد خدمت و همزمان با اجراي طرحهاي واكسيناسيون در ترويج پيشگيري از بروسلوزبطور چهره به چهره با دامداران