گاوها را بایستی به صورت ناگهانی و یک دفعه خشک نمود و بالفاصله از گروه گاوهای شیری خارج کرد، حتی اگر هنوز آنها 20 تا 25 لیتر شیر در روز تولید کنند. اگر رفتن گاوها به سالن شیر دوش ادامه یابد، پستان آنها رگ کرده و آلوئولهای تولید کننده شیر منقبض شده و شیر موجود در آنها به همراه پروتئین مهار کننده سنتز شیر )بخش 2 )از آلوئوال خارج شده و سنتز شیر ادامه مییابد. بعالوه اگر گاوهای خشک شده همراه با گروه گاوهای دوشا باقی بمانند، این احتمال و ریسک وجود دارد که به طور سهوی و اشتباهی یکی از آنها دوشیده شده و منجر به آلودگی تانک شیر به آنتیبیوتیک شود. هیچ ضرورتی ندارد و یا توصیه نمیشود که آب و غذای این گاوها را خیلی محدود نمایید. هرچند بهتر است برای گاوهای پر تولید، کنسانتره آنها را 4 تا 5 روز قبل از خشک کردن حذف نموده و گروه و یا سالن آنها را عوض نمایید. ظاهرا گاوهایی که در زمان خشکی تولید شیر کمتری دارند، پلمپ خوبی در سرپستانک آنها ایجاد نمیشود. خشک کردن تدریجی به دو دلیل توصیه نمیگردد: اول اینکه کامل ندوشیدن شیر گاوها قبل از درمان، این فرصت را به باکتریها میدهد که در کانال سرپستانک تکثیر کنند و پستان را به ابتالی ورم پستان مستعد نمایند. بعالوه گاوهایی که شیر آنها برای مدت یک تا دو روز دوشیده نشود، میزان شمارش سلولی آنها بسیار افزایش مییابد. یک بررسی در سال 1992 توسط Meany انجام شد. در این بررسی گروهی از گاوهایی که در اواخر دوران شیردهی بودند و متوسط شمارش سلولی آنها کمتر از 000,237 در هر میلی لیتر شیر بود مشخص گردیدند. زمانی که این گاوها برای مدت دو روز دوشیده نشدند، شمارش سلولی آنها به 000,450 افزایش یافت. بعد از اینکه آنها برای مدت شش روز دوشیده نشدند، متوسط شمارش سلولی آنها به 000,600,5 افزایش یافت و حتی شمارش سلولی یک گاو به 17 میلیون نیز رسید. بنابراین بسیار مهم است که برای حفظ شمارش سلولی شیر گاوها در حد پایین بایستی گاوها را یک دفعه خشک نمود. همینطور اگر گاوی جهت ترمیم سرپستانک آسیب دیده او به مدت 7 تا 14 روز دوشیده نشود، بایستی شیر چند دوشش اول این گاو بعد از بهبودی و ترمیم سرپستانک، دور ریخته شود.