دستگاه عصبی مهرهداران مسئول ايجادارتباط بين حيوان ومحيط وهمچنين مسئول برقراری ّ ی با محيط اطراف ٔ گيرندههای حس تعادل در اندامهای داخلی بدن حيوان میباشد. حيوان به وسيله ٔ گيرندههای دستگاه عصبی موجود در ماهيچهها، خود در ارتباط است. محيط داخلی بدن، به وسيله ٔ شکمی کنترل میشود. رشتههای عصبی آوران، مفاصل، ليگمانها و اندامهای موجود در حفره ّ ی را به دستگاهعصبی مرکزی رسانده، رشتههای عصبی وابران، دستورات عصبی را از ّلاعات حس اط دستگاهعصبی مرکزی به اندامهای مختلف بدن از قبيل ماهيچهها وغدد، منتقل میکنند. دستگاه عصبی پرندگان (طيور) نيز، همانند اين دستگاه در پستانداران به دو بخش دستگاه عصبی مرکزی و دستگاهعصبی محيطی تقسيم میشود. دستگاهعصبی مرکزی، شامل: ٔ مغزی میباشد. مغز، مخ و ساقه اختلاف مغز پرندگان با مغز پستانداران، در رشدزياد قسمت بينايی مغز پرندگان است. هيپوتالاموس: قسمتی از مغز است که از چهار هسته، تشکيل شده است. اين قسمت از مغز ٔ پرندگان مانند هيپوتالاموس در پستانداران مرکز بسياری از اعمال غيرارادی، از قبيل: تنظيم درجه ّاليتهای جنسی است. حرارت بدن، ّ تنفس، گرسنگی، تشنگی و فع نخاع: اين بخش در طيور برخلاف پستانداران در تمام ِطول کانال نخاعی، دارای قطر يکسانی ٔ جلوبه بصلالنخاع متصل است و تا ٔ انتهايی، به نام دم اسب میباشد. نخاع از ناحيه بوده، فاقد ناحيه آخرين قسمت استخوان ستون مهرهها به نام پيگوستيل، ادامه دارد. تشريح ساختمان داخلی نخاع طيور، مانند نخاع در پستانداران، دارای يک منطقه خاکستر ماد شبيه حرف انگليسی اچ (H (در مرکز نخاع میباشدکه به وسيلهی، ماده سفيدرنگی احاطه شده است. ٔ