بخشی از شير توليد شده که در مجاری بزرگ و مخزنهای (دهليزهای) پستانی قرار دارد، بهراحتی با بازشدن اسفنگتر نوک سر پستانک، تحت تأثير فشار وزن خود از پستان خارج میشود. ولی شيری که در مجاری کوچک پستانی و آلوئلی و در سلولهای مولّد شير وجود دارد، بهراحتی نمیتواند از پستان خارج شود. خروج اين بخش شير از پستان، نياز به نيروی فشار دارد. اين نيرو تحت کنترل دستگاهعصبی و هورمونی در پستان ايجاد میشود. خروج شير ازمجاری کوچک و آلوئلها: برای خروج شير از اين مجاری و حفرهها، نياز به ايجاد فشار در داخل پستان است. در حالت طبيعی، تحريک پستان حيوان با مکيدن نوزاد، سبب افزايش فشار در داخل پستان میشود. اين فشار همچنين با تحريکاتی از قبيل: تحريک دستگاه تناسلی دام، شستشوو دوشيدن پستان نيز ايجاد میشود. خروج شيرازپستان، يکعکسالعمل غيرارادیاست. بدين معنی کهايجادتحريکاتگفته شده،سببارسال جريانهای عصبی به ِمغز حيوان میشود. اين جريانات بخش عقبی ّغده کرده و باعث ّ ترشح هورمون اکسیتوسين میشود. هورمون اکسیتوسين ازطريق جريان خون به بافت پستان میرسدوبا تحريک سلولهایماهيچهایاطرافآلوئلهاومجاریکوچک، باعثانقباضآنها میگرددوبا افزايشفشاردرداخل آلوئلهاوپستان، باعثتخليه شيرازپستان میشود. آدرنالين، هورمونی است که درموقعترس ووحشت، مانع خروج شير از پستان میشود. بهنظر میرسد که اين هورمون با انقباض سرخرگهای پستانی، مانع رسيدن اکسیتوسين کافی به پستان میشود