در گذشته از روش های نمک زدن، دود دادن، بکار بردن روغن های خوشبو و سرکه برای کاهش شدت فساد در بافت های حیوانی و گیاهی استفاده می شد  از اوایل قرن نوزدهم استفاده از مواد ضدعفونی کننده بدون تشخیص میکروب آغاز شد • استفاده تجربی از آب آهک در جایگاه و سوزاندن زخم تازه با نیترات نقره اثرات تاثیرگذاری داشت  با تحقیقاتی که توسط دانشمندان انجام گرفت موفق به ساخت مواد ضدعفونی کننده قوی و واکسن های موثر شدند

 مواد گندزدا یا ضدعفونی کننده (Disinfectants(

• موادی که سبب از بین رفتن اجرام مولدبیماری و فساد می شوند و همچنین بر روی بعضی از سموم میکروب ها و ناقلین باکتری ها موثرند

• نقش مهم این مواد در کاهش حدت بیماریزایی و انتشار عفونت

• دارای خاصیت اختصاصی میکروب کشی  مواد آنتی سپتیک (Antiseptic(

• این مواد همانند ضدعفونی کننده ها هستند اما برای پیشگیری از عفونت نیز بکار می روند

• استفاده معمولا قبل از عملیات جراحی ضدعفونی کردن ناحیهبرای جلوگیری از ورود میکروبها از شکاف ایجاد شده

 مواد کشنده اجرام

• مواد کشنده باکتری (Bactericide (و مواد کشنده ویروس (Viricide (و کلمات مشابه به معنی ضدعفونی کننده هایی هستند که روی اجرام خاص موثرند

 مواد ضد بو (Deodorant(

• موادی که دارای خاصیت از بین بردن بو می باشند

• از طریق ترکیب مواد شیمیایی با بو و تولید مواد جدید بدون بو مثلا استفاده از فرم آلدئیدبرای ازبین بردن بوی مدفوع

 مواد پاک کننده (Detergent(

• نداشتن اثر خوب از نظر ضدعفونی کردن

• پاک کردن مواد چربی از سطح ظروف بخصوص وسایل شیردوشی داشتن خاصیت زدودن چربی

• داشتن اثر بسیار ضعیف روی باکتریهای گرم منفی، هاگ باکتری ها و ویروسها

1 -اکسیداسیون • ترکیب اکسیژن موجود در ماده ضدعفونی کننده با میکروارگانیسم اکسید و سوزاندن آن

2 -آب گرفتن • جذب آب یا عناصر اصلی از دیواره میکروارگانیسم

3 -انعقاد • در آمدن مایعات درون میکروارگانیسم (خصوصا پروتئین ها) به حالت سخت شدن (ژله ای)

4 -فعل و انفعال شیمیایی • ترکیب مواد ضدعفونی کننده از نظر شیمیایی با میکروارگانیسم تولید ترکیبات جدید بی خطر