تعریف پرتو: پرتو به معنای ذرات انرژی درون محیط یا فضاست.

پرتو یونيزان: با عبور از محیط تولید ذرات باردار منفی و مثبت می کنند. منابع مولد پرتوهای یونیزان می توانند مانند پرتو الفا حاصل انرژی هسته ای و زباله های ساخت بشر باشند یا می توانند مانند پرتو های کیهانی حاصل از خورشید یا مواد رادیو اکتیو پوسته ی زمین که به صورت ذره یا انرژی خالص بدون جرم و بار الکتریکی تابش می شوند زمینه ی طبیعی داشته باشند.

پرتو غير یونيزان: پرتو هایی که انرژی کافی برای یونیزه کردن اتم ها و شکستن پیوند های شیمیایی ندارند. این پرتو ها می توانند صرفاً باعث تغییر در انرژی ارتعاشی و گردشی مولکول های بافت زیستی گردند و از این طریق سبب تغییرات مولکولی یا رها سازی انرژی به صورت گرما شوند. تابش الکترومغناطیسی یا انرژی الکترومغناطیسی بر اساس تئوری موجی، پدیدهای موجی شکل است که در فضا انتشار مییابد و از میدانهای الکتریکی و مغناطیسی ساخته شدهاست. این میدانها در حال انتشار بر یکدیگر و بر جهت پیشروی موج عمود هستند. گاهی به تابش الکترومغناطیسی نور میگویند، ولی باید توجه داشت که نور مرئی فقط بخشی از گستره امواج الکترومغناطیسی است. امواج الکترومغناطیسی بر حسب بسامدشان به نامهای گوناگونی خوانده میشوند: امواج رادیویی، ریزموج، فروسرخ )مادون قرمز(، نور مرئی، فرابنفش، پرتو ایکس و پرتو گاما. این نامها به ترتیب افزایش بسامد مرتب شدهاند.

پرتو X: پرتو ایکس )پرتو رونتگن( نوعی از تابش الکترومغناطیسی با طول موج حدود 01/0 تا 10 نانومتر و انرژی بین 100 الکترون ولت تا 100 کیلو الکترون ولت است. طول موج پرتو ایکس از طول موج پرتو فرابنفش پایینتر و از طول موج پرتوگاما باالتر میباشد. نام دیگر اشعه ایکس، اشعه رونتگن میباشد، که این نام بر گرفته از نام شخصی به نام ویلهلم رونتگن میباشد که کاشف این اشعه است. علت نام گذاری اشعه ایکس از طرف ویلهلم رونتگن نشان دادن کشف یک نوع اشعه ناشناخته بوده است. نحوه نگارش اشعه ایکس در زبان انگلیسی به سه روش انجام میپذیرد، که عبارت از ray-x ،xray و همچنین ray X میباشند.