احتمالاً منشا درماتيت انگشتی، باکتريها میباشند زيرا به نظر اين عارضه مسری است و اغلب با فورشه همراه مي باشد. درماتيت انگشتی به وسيله يک يا دو جراحت دايره- ای شکل (به اندازه 15 ـ 5 ميلیمتر )آه به صورت يك برجستگی با حاشيههای سفيد رنگ محسور شده و در مرکز باز مي باشدو با چهره گرانولو روی پوست تاج سم و بخلق مشخص میشود. اين جراحات در مقابل فشار حساسند و موجب لنگش غير واضح میشوند و هنگامی که به زير قسمت شاخی توصعه يابند ،وخيم میشوند. جهت درمان درماتيت انگشتی میتوان از پاشيدن مخلوطی از اکسیتتراسيکلين و ويوله دوژانسيان به مدت 3ـ4 روز پی در پی در محل جراحت و حمام دادن پاهای مبتلا در محلول فرمل 5 درصد، سه بار و به فواصل هر 48 ساعت ، استفاده نمود.

درماتيت بين انگشتی در اثر دو عامل عفونی باکتروئيدوس نودوزوس (که اختصاصی است) و فوزوباکتريوم نکروفوروم اتفاق میافتد. اين بيماری دارای سه مرحله میباشد: الف) اولين مرحله (که اغلب مخفی است )در اين مرحله از پوست بين انگشتی ترشحات بدبو خارج میشود و پوست تغيير رنگ میدهد و خاکستری رنگ میشود ب ) دومين مرحله با توسعه درماتيت به پاشنها مشخص میشود در اين مرحله قسمتهای سخت و شاخی سياه رنگ می- شوند و چهره ساييده شده به خود میگيرند و شيارهايی به صورت عدد 7 در اين نواحی ديده میشود. پوست کمی گرم شده و حجم انگشتهای خلفی خارجی افزايش میيابد و لنگش اغلب غير واضح است. ج) در سومين مرحله، عفونت کف سم مخصوصاً در پاهای خلفی اتفاق میافتد. در اين مرحله قسمت شاخی از قسمت داخلی جدا شده و خط سفيد باز میشود و اولسرها و جوانههای گوشتی که اصطاحاً به آن گيلاس (Cerise (میگويند آشکار میشود که اين زمان لنگش شديد است.