انتقال خون یک مداخله پزشکی حاد است که معمولاً روش درمانی سریع و کوتاهمدتی در مواجهه با شرایط مخاطرهآمیز جان بیماران و یا تثبیت شرایط خطرناك سلامتی محسوب میگردد. در دهههاي اخیر توسعه فناوري در علم انتقال خون روندي دایمی و رو به رشد داشته است تا بتواند بهصورت اولیه موجبات افزایش ضریب امنیت انتقال خون و فرآوردههاي خونی آلوژن به گیرندگان را فراهم نماید. با این وجود، انتقال خون کماکان ممکن است موجد پارهاي از عوارض و شرایط خطرزا باشد. بسیاري از این عوارض خطرزا مرتبط با حضور گلبولهاي سفید آلوژن در محصولات خونی تزریق شده میباشند. هر چند در خلال سالها توجه چندانی بهحضور لکوسیتها در فرآوردههاي خونی معطوف نشده بود ولیکن امروزه دسترسی به تکنیکهاي مناسب حذف و کاهش گلبولهاي سفید در فرآوردهاي خونی، همراه با بهبود در اثربخشی و همچنین کاهش چشمگیر برخی از عوارض شایع انتقال خون گردیده است. این پیشرفتها شامل کاهش در فراوانی و شدت واکنشهاي تبزاي انتقال خون، کاهش چشمگیر در خطر انتقال عفونت سیتومگالوویروس و احتمال ابتلا به برخی از بیمايهاي دیگر منتقله از لکوسیتهاي دهنده همچون بیماري کروتسفلد جاکوب، کاهش در شیوع مقاومت پلاکتی آلوایمیون، احتمال کاهش و همچنین کمتر شدن خطر مرگ و میر و یا اختلالات در عملکرد ارگانها در گیرندگان، بهویژه در بیماران کاندید جراحی قلب است. در این راستا، مقاله مروري حاضر ضمن بررسی اجمالی عوارض انتقال خون و فرآوردههاي خونی که منتسب به حضور گلبولهاي سفید در این فرآوردهها میباشند، تاثیر فرآیند کاهش لکوسیتی در کم نمودن عوارض خطرزاي یادشده را مورد بحث قرار میدهد.