در بعضی از گاوداریها کم رگ کردن پستان در تلیسهها میتواند مشکل مهمی باشد. دامدار هم ممکن است بداند که این گاوها به مقادیر زیادی اکسی توسین نیاز دارند. اما این کار ضروری نیست. در ادامه بعضی از فاکتورهایی که ممکن است در این کار دخیل باشند، توضیح داده میشود. این بسیار مهم است که شما طوری رفتار کنید که شیردوشی برای تلیسهها، کاري لذت بخش باشد، نه اینکه براي آنها درد و ترس را به همراه داشته باشد. اگر ترسی در کار باشد، در بدن آن هورمون آدرنالین ترشح شده و مکانیسمهای رگ کردن پستان را مهار خواهد کرد. برای مثال، کار ایده آل این است که تلیسهها را قبل از زایمان به سالن شیر دوشی بیاوریم تا روند کار را یاد بگیرند. استفاده از مواد ضدعفونی برای پستان )تیت دیپ( تلیسهها در این مرحله باعث میشود که دستکاری و کار با آنها راحتتر شود. همچنین این کار شیوع عفونتهای دوران خشکی را کاهش میدهد و در نتیجه موارد ورم پستان بالینی در اوایل دوره شیردهی نیز کم خواهد شد. سعی نکنید تلیسهها را در سالن انتظار دنبال کنید تا آنها را به سالن شیر دوش هدایت کنید. چون معموال آنها در آخر میایستند، درست زمانی که حوصله و تحمل شیردوش تمام شده و این کار نیاز به کار اضافی دارد. مطمئن باشید که اندازه سالن شیردوش مناسب تلیسهها باشد تا به تلیسهها در بین گاوهای بزرگتر فشاروارد نگردد و تلیسهها احساس ناراحتی نکنند. همیشه مواظب درب عقبی سالن انتظار باشید، چون تلیسهها اغلب در آخر میایستند و اگر درب عقبی به آنها فشار بیاورد و یا بدتر اینکه اگر از وسایل برقی برای جمع کردن آنها استفاده شود، این خود مانع رگ کردن پستان در هنگام ورود تليسهها به سالن شير دوشي میشود. در بعضی از گاوداریها، تلیسهها را جداگانه وارد سالن شیردوش میکنند تا استرس کمتری به آنها وارد شود. چون مخلوط شدن با دیگر گاوها باعث ایجاد استرس در تلیسهها میشود. تلیسههایی که از نظر ارثی آمادگی عصبی بودن را دارند از این قضیه بیشتر متاثر میشوند. دور بودن تليسه از گوساله شيرخوار خود به مدت طوالني ميتوان باعث ناراحت شدن او شود. اگرچه عکس این قضیه هم برای بعضی از تلیسهها میتواند درست باشد. به عبارت دیگر دور بودن تلیسه از گوساله به مدت طوالنی باعث میشود تا تلیسه )بدون حضور گوساله( به رگ کردن پستان عادت کند و شیر به راحتیدوشیده شود، حتی اگر گوساله هم کنار مادر باشد. ادم بیش از حد پستان نیز میتواند یک مشکل باشد، چون این عامل برای تلیسهها دردناک است و باعث کاهش رگ کردن پستان میشود. تغذیه بیش از حد، پرخوری و عدم تمرین کافی قبل از زایمان از عوامل مستعد کننده این مشکل است. بعضی از دامداران عقیده دارند که تغذیه تلیسه در حین شیردوشی، باعث میشود که تلیسه از فکر ماشین شیردوش خارج شود. اما بعضی از دامداران این عقیده را ندارند و این کار را نمیکنند. اما بسیار حیاتی و مهم است که شما مطمئن باشید که حداکثر آماده سازی پستان برای شیردوشی انجام شده و قبل از اتصال خرچنگی، به خوبی تلیسه برای شیردوشی تحریک شده باشد. برای این منظور الزم است که تمام کارهای الزم از ضدعفونی قبل از دوشش، عمل پیش دوشش، شستن، خشک کردن و.... )در بخش ششم توضیح داده خواهد شد( قبل از اتصال دستگاه شیردوش به پستان، به طور کامل انجام شده باشد. بعضی از دامداران ماساژ ابتدایی پستان را با یک دستمال گرم برای رگ کردن بهتر پستان موثر میدانند. بعضی دیگر وجود یک کف پوش پالستیکی برای احساس راحتی بیشتر در کف سالن شیردوشی را موثر میدانند. اگر سازندگان ماشین شیردوش طوری دستگاه را تنظیم کنند که )قبل از اتصال دستگاه شیردوش( در ابتدا یک فاز سریع “ پالس تحریکی pulsation stimulation ”وجود داشته باشد )که با فشار خالء کمتری کار کند(، این تحریک باعث رگ کردن بهتر پستان میشود. در تلیسه تازه زا اگر پستان آنها خوب رگ نکرده باشد، بسیار مشکل است که متوجه شویم چه موقعی بایستی دستگاه شیردوش را از پستان جدا کنیم. برای شیر دوشی دفعات اول در تلیسهها، روش زیر پیشنهاد میگردد: 1 -تلیسه را به آرامی به سالن شیردوش راهنمایی کنید و تمام کارهای آماده سازی پستان را به طور کامل انجام داده و سپس دستگاه را وصل کنید. اگر شیری تخلیه نشد، حداکثر بعد از 1 تا 2 دقیقه دستگاه را جدا کنید. 2 -بایستی مثل برنامه سه بار دوشش، در دوبار دیگر دوشش هم این کار را تکرار کنید و تمام سعی خود را برای پاسخ مناسب رگ کردن پستان حتی با ماساژ پستان، به کار ببرید. 3 -اگر علیرغم همه این کارها هنوز پستان رگ نکرده است، در دوشش چهارم به مجرد ورود تلیسه به شیردوش، اکسی توسین را به او تزریق نمایید. بنابراین شیر تلیسه همراه با مراحل آماده سازی پستان رگ میکند، نه اینکه با اتصال دستگاه شیردوش این کار انجام شود. 4 -بسیاری از دامداران 2 میلی لیتر اکسی توسین برای چهار بار دوشش )دوشش فعلی و سه دوشش بعدی(، تزریق میکنند. سپس یک سی سی را برای دو دوشش بعدی و بعد نیم سی سی را دو دوشش بعد از آن تزریق میکنند )به شرط اینکه این مقدار کم کارایی داشته باشد(. بعد از آن هم سعی میکنند که بدون هیچ تزریقی تلیسه را بدوشند. کم رگ کردن پستان در همه تلیسهها، به يک شکل نيست. البته تا حدودی به شرایط مزاجی و خلق و خوی تلیسه و اینکه پروتوکول باال بطور کامل رعایت شود، مرتبط است. البته همیشه یک یا دو حیوان وجود دارند که به این روش پاسخ نمیدهند. همیشه یک فرمول خاص برای همه تلیسهها صدق نمیکند و ممکن است که الزم باشد روشهای مختلفی برای انجام این کار، در گروه خاصی از تلیسهها انجام شود.