میزان ساخت و یا به عبارت دیگر میزان تولید شیر بوسیله چندین فاکتورکنترل میشود. اینها شامل، جیره غذایی و فاکتورهایی که بر روی دریافت غذا موثرند، هورمونها مثل هورمون پرولاکتین و هورمون رشد و یا )somatotrophin bovine )BST و همچنین تعداد دفعات خروج شیر از پستان و یا دفعات دوشش. ولی جیره و فاکتورهای مدیریتی موثر بر مصرف غذا به طور وضوح بر میزان مواد مغذی ورودی به پستان برای سنتز شیر موثر هستند و اینها مهمترین عوامل تعیین کننده تولید شیر میباشند. بحث در مورد این فاکتورها خارج از حیطه این کتاب است. در بیشتر پستانداران، شروع شیردهی و ادامه تولید شیر توسط هورمون پروالکتین کنترل میشود. اما الزم به ذکر است در گاو ادامه ترشح شیر، تحت تاثیر متقابل استروئیدها، هورمون تیروئید و هورمون رشد است )در گاو هورمون رشد را سوماتوتروپین گاوی و یا)BST (somatotrophin bovine میگویند(. BST یک هورمون طبیعی است که بوسیله غده هیپوفیز )غده کوچکی در قاعده مغز( سنتز میشود. گاوهای پر تولید دارای میزان بیشتری از هورمون BST در جریان خون نسبت به گاوهای کم تولید هستند. همچنین مقدار هورمون BST در خون گاوهایی که در اوج تولید خود هستند، نسبت به گاوهایی که در اواخر تولید خود میباشند بیشتر است. هم اکنونBST را میتوان به صورت سنتزی تولید کرد و تزریق این هورمون به میزان مشخص شده، باعث افزایش 10 تا 20 درصدی )حدود 4 تا 6 لیتر( شیر تولیدی در روز میشود. BST باعث تغییر متابولیسم بدن گاو شده، لذا به نسبت غذای مصرفی تولید شیر بیشتری را خواهد داشت. به عبارت دیگر ضریب تبدیل و یا راندمان تولید شیر افزایش مییابد. البته 4 تا 6 هفته بعد از شروع تزریق این هورمون و بعد از مراحل اولیه افزایش تولید شیر، یک افزایشی در مصرف غذا و اشتهای گاو بوجود میآید. در بسیاری از کشورها استفاده ازBST به دلیل فشار مصرف کنندگان و بحث امنیت غذایی ممنوع میباشد.