عمدتاً راه ورود عفونت به ريه از طريق مجاری هوايی است که وارد برونـشها مـيشـود و از طريـق همـين مجـاری هوايی و به کمک ترشحات خود دستگاه تنفـسی و سـرفه در کل ريه پخش ميشود. معمـولا در ابتـدا برونـشيت و سـپس تورم بافت ريوی اتفاق مي افتد. در بيشتر موارد ما مواجه با برونکوپنومونی هـستيم ولی ميتواند از راه خون هم باشد که ايجـاد آبـسههـای چرکی در ريه ميکند. گاو يکی از حساسترين حيوانات به پنومونی است کـه از جمله دلايل آن ميتوان به موارد زير اشاره نمود: 1ـ کم بودن نسبت ريه گاو بـه کـل بـدن کـه باعـث ميشود تعداد دفعات تنفسی به نسبت زياد باشد. 2ـ کم بودن ميزان ماکروفاژهـای مقـيم در دسـتگاه تنفسی گاو. 3ـ کم بودن اکسيژن رسانی به لـوب Ventral Anterio بـه علت ساختمان خاص آناتوميکی آن. 4ـ کم بـودن ميـزان آنـزيم ليـزوزين و آنزيمهـای توليد شده توسط ماکروفاژها و نوتورفيلها. 5ـــ کــم بــودن تعــداد ســلولهای آنــدوتليال کــه در پاکسازی توکسينها دخالت دارند.

انواع پنومونیها: 1ـ پنومونی پاستروليايی: اين عارضه در اثـر پاسـترولا هموليتيکـا و پاسـترولا مولتی سيدا اتفاق مي افتـد کـه مـيتواننـد بـه همـراه ويروسهايی مانند BVD و پاراآنفلوآنزا باشد. 2ـ پنومونی آنزئوتيک گوسالهها: 3ـ ذات الريه ويروسی در گاوان: ايـن عارضــه در اثــر عفونـت بــا آدنوويروســها و پاراآنفلوآنزای تيپ III اتفاق مي افتد. 4ـ پنومونی و پلورزی واگير گاوان: 5ـ پنومونی آتيپيک بافت بينابينی: ايـــن نـــوع پنومـــونی در اثـــر لارو آســـکاريس و ديکتيوکوکوس وی وی پاروس گاوی رخ ميدهد.

علائم بالينی: اين علائم عبارتند از :سرفه ـ افسردگی ـ تـب (کـه ممکن است باشد و يا نباشد) ــ افـزايش تعـداد تـنفس ـ افزايش تعداد ضربان قلب واختلالات تنفسي . در برونکوپنومونی معمولا سرفه مرطوب و دردناک است ولی در پنومونی بينابينی سرفهها پـشت سـر هـم و خـشک است. ترشحات بينی ممکـن اسـت وجـود داشـته باشـد و يـا نباشد. بسته به مراحل بيماری ميتوانـد در ابتـدا صـدای ويزز و در انتها صدای کراکل وجود داشته باشد. در اثر پرخونی ريهها و يا کبدی شـدن ريـه، صـدای قلب در محوطه وسيعی از قفسه سينه شنيده ميشود.

تشخيص: جهت تشخيص نوع عامل بيمـاری مـيتـوان از ترشـحات بينی نمونه تهيه کرد و آنرا کـشت داد آـه البتـه زيـاد قابل اطمينان نمیباشد. بهترين راه تشخيص بيماری، کشت ترشحات نای است.

درمان: بهتريـن درمـان اسـتفاده از پنـی سـيلين بـه همـراه جنتامايسين يا کانامايسين و يا استرپتومايسين است. همچنين ميتوان از سولفاناميدها به تنـهای يـا بـه همراه پنی سيلين استفاده نمود.