سندرم زجر تنفسی هنگامی اتفاق ميافتد که بـه هـر علتی نوزاد زودتر از موقع مقرر(مانند سـقط جنـين يـا زايمان زودرس و يـا سـزارينهای پـيش از مـورد مقـرر) متولد شود. علت بروز اين سندرم عدم وجود سورفاکتانت کافی در ريه ميباشد که منجرب به بـروز حالـت کلاپـس در ريـه و هيپوکسی ميشود.

علائم سندرم زجر تنفسی: هرچه دام زودتر از زمـان مقـرر بـه دنيـا بيايـد احتمال بروز اين سندرم نيز بيشتر است. اين دامها در ابتـدای پـس از تولـد داراي تـنفس طبيعی ميباشند ولی بعـد از چنـد سـاعت علائـم بـالينی آشکار ميشود. دام دچار ديسپنيا ميشـود و بـا دهـان بـاز نفـس ميکشد. تاکی کاردی، تاکی پنـه (تعـداد بـالای تـنفس)، نفس نفس زدن و سيانوزه شدن در دام ديده ميشود. در هنايت اين دامها زمـين گيـر مـيشـوند و دچـار هايپوترمی شده و در هنايت تلف ميگردند. در معاينه دستگاه تنفسي، صدای Harsh) صـدايی خـشن که شبيه به اره کردن است و در اثر عبور هوا از مجـاری تنگ بوجود ميآيد) و صدای Crackles) عبور هـوا از مجـاری که در آن مايع وجود دارد) شنيده ميشـود. همچنـين ممکـن است Murmur Machinery شنيده شود. اين دامها در ابتدا دچار آلکالوز تنفسی ميباشـند و در ادامه به علت هيپوکسيا در بافتها و ايجاد اسـيد لاکتيک توليد شـده در اثـر متابوليـسم بـی هـوازی دام دچار اسيدوز متابوليک ميشود.

درمان: درمان اين بيماری ميتواند به صورت زير انجام شود: 1ـ اسـتفاده از کورتوهنـا ماننـد پردنيزولـون بـه ميزان 2/2 ميلی گرم به ازای هر کيلوگرم وزن بـدن بـه صورت داخل وريدی و يا تزريـق دگزامتـازون بـه ميـزان 22/0 ميلی گرم به ازای هر کيلو وزن بدن. 2ـ تزريق تيروکسين (T4 (به ميزان 02/0 ميلی گرم به ازای هر کيلوگرم وزن بدن به صورت داخل عضلانی. 3ـــ بهتريــن درمــان عبــارت اســت اســتفاده از چــادر اکسيژن. 4ـ آنتی بيوتيک تراپی به صورت تزريقـی زيـرا دام مستعد به بروز سپتی سمی است. استفاده از مدرها مانند فروزمايـد معمـولاً توصـيه نمیشود زيرا احتمال وقوع PDA را افزايش ميدهد. همچنين تزريق سرم نيز توصيه نمیشود. به طور کلـی و بـا توجـه بـه امکانـات موجـود در فارمها تنها راه درمان استفاده از کورتوهنـا مـيباشـد که در برخی موارد بسيار مفيد ميباشند.