دليل دقيق آندوکارديت مشخص نيست ولی در تاريخچـه وجود يک کانون عفونی در بيماری وجود دارد. اين کانوهناي عفونی ميتواند در مخاط شكمبه، آبـسه- های مختلف در جاهای مختلف بدن، عفونـت سـم و دم، چرکـی شـدن زخـم، پنومونيـا، ورم پـستان و... وجـود داشـته باشند. در اسب بيشتر دريچه آئورت، و در گاو بيـشتر دريچـه سه لتی درگير ميشود کـه در ايـن صـورت Murmur Systolic ميشنويم. از ديگر علائم اين عارضه ميتـوان بـه پـالس وريـد وداج، مرمر سيـستوليک، تـاکی کـاردی، افـزايش تعـداد تنفس، تب مواج، بی اشـتهايی، کـاهش وزن و علائـم CHF اشاره نمود. بهترين روش تشخيص آکوکارديوگرافی است ولی در هنگام بروز تب ميتوان به طور استريل، از حيوان خـون گرفـت و در آزمايشگاه پس از کشت، عامل باکتريای را جدا کرد. در اسب و گاو بيشترين عامـل باکتريـايی جـدا شـده، استرپتوکوکوس و کورينه باکتريوم بوده است. معمولا در تاريخچه دامهای مبـتلا بـه ايـن بيمـاری لنگش و اسهال وجود داشته است. درمان: در درمان اين بيماری از آنتی بيوتيکهـا اسـتفاده ميشود. معمـولا بهتريـن انتخـاب پنـی سـيلين بـه همـراه يـک آمينوگليكوزيد مانند جنتامايسين و استرپتومايـسين (در 7-5 روز ابتدايی) ميباشد. ولی تزريق پنی سيلين را معمولاً تا 3 هفته بعد نيز ادامه ميدهند. همچنين ميتوان از آسپرين به ميـزان 100 ميلـی گـرم برای نشخوارکنندگان به ازای هر کيلوگرم وزن بـدن بـه صورت IV و يا از هپارين به ميزان 100 ميلی گـرم بـری نشخوارکنندگان به ازای هر کيلوگرم وزن بدن بـه صـورت IV و يا از هپادين به ميزان 30 واحـد بـه صـورت زيـر پوستی دو مرتبه در روز استفاده کرد. طول مدت درمان معمولا زياد است و چـون گوشـت ايـن حيوانات پس از درمان قابل استفاده نمـیباشـد بهـتر اسـت حذف شوند