پريکارديت به علت التهاب پريکارديوم و تجمع مـايع يا اگزودا در بين دو لايه ويسرال و پريتال پـری کـارد ايجاد ميشود.

عوامل ايجادکننده پريکارديت: اين عوامل عبارتند از نفوذ جـسم خـارجی بـه پـری کارد (از داخل يا خارج)، سپتی سمیهـا، ورود عفونـت از ريهها و يا پرده جنب بـه پريکـارد، نئـوپلازی در پـری کارد و عفونتهای ويروسی.

علائم بالينی: اين علائم عبارتند از تب، بـی اشـتهايی، دپريـشن، کاهش وزن، اتساع وريد وداج، تاکی کـاردی، ادم و ديـس پنه. درگاوان مبتلا تست ناله مثبت است که عبارت است از وارد کردن فشار توسط يک ميله در ناحيه جناغ بـه طـرف بالا و رها نمودن يکمرتبه آن. در ابتدای پريکارديت به علت تورم لايـه ويـسرال و پريتال و لغزش ايـن دو لايـه روی هـم صـدای Friction در ناحيه قلب شنيده ميشود که بـا ادامـه بيمـاری و تجمـع مايعات التـهابی و گـاز در بـين ايـن دو لايـه، صـدای Splashing شنيده ميشود. با ادامه بيماری، صداهای قلبی شنيده نمیشود که به علت تجمع مايعات در اطراف قلب است. مخاطات نيز ممکن است پرخون و سيانوزه باشند. در نوار الکتروکارديوگرام ارتفـاع مـوج QRS کـاهش پيدا کرده و شکل موج P نيز تغيير کرده است. دو نوع پريکارديت وجود دارد: :Effusive P ـ1 در اين فرم، مايعات التهابی دور قلب جمع شـدهانـد که با خارج کردن ايـن مايعـات از حفـره پريکـارد تـا حدودی درد حيوان کم ميشود. همچنين صدای Splashing شنيده ميشود که بعد از پيشرفت از بين ميرود. :Constrictive (Adhesive) P ـ2 در اين فرم، لايههای اپی کارد به هم چسبيدهاند در نتيجه بر خلاف فرم اول خارج کردن مايعات التـهابی بـه راحتی انجام نمیشود و بی فايده است. در ايـن فـرم فقـط صدای Friction وجود دارد که باعـث اشـتباه شـدن آن بـا آندوکارديت ميشود.

درمان: به طور کلی پيش بينی بيماری خوب نيست مخصوصا اگـر علائم CHF در دام ظاهر شود و بهتريـن توصـيه، حـذف دام ميباشد.