انواع بسيار زيادی از کرمهای معده ای ـ رودهای (عمدتاً استرونگلها) گاوها را آلوده میکنند. درجه آلودگی با آهنا متغير است. بيماریزاترين استرونگلها، استرتاژيا میباشد که در شيردان جای میگيرد. استرونژلوز معده ای ـ رودهای ممکن است به طور اتفاقی در اثر ساير استرونگلها مانند نماتوديروس، نماتوديروز و يا اوزوفاگوستوموم (که محل آن سکوم و کولوين می- باشد) نيز مي تواند بروز نمايد. الف ) استرتاژيوز: استرتاژيوز تيپ I: اين نوع در اثر مهاجرت لاروهای استرتاژيای بلعيده شده در چراگاه به مخاط شيردان رخ میدهد. اين مهاجرت 4 تا 5 روز طول میکشد. دخول لارو آلوده کننده از مرحله L3 به مخاط و خروج آن در مرحله لاروی L5 و L4، جهت ادامه مراحل بلوغ وارد شيردان شده و ايجاد جراحات ندولر در جدار آن میکند. اگر تعداد لاروهای بلعيده شده زياد باشند، ندولها زياد بوده و شيردان قسمتی از ظرفيت هضمی خود را از دست میدهد و ايجاد اسهال و لاغری میکند. استرتاژيوز تيپ I اغلب در تمام گاوهاي يک جايگاه ايجاد اسهالهای سبز رنگ، کاهش وزن و سيخ شدن موها میآند ولی ايجاد مرگ و مير نمی نمايد. استرتاژيوز تيپ II: آلودگی با اين انگل در فصل بهار و پس از خوردن لاروها بوجود میآيد. اين آلودگی بيشتر در گاوهای دوساله و بيشتر رخ میدهد. اين نوع انگلها ايجاد اسهال متناوب ، کم اشتهايی ، کاهش وزن و کم خونی (و گاهی مرگ) میکنند. ب) نماتوديروز: استرونگل نمادتوديروس، انگل روده کوچک و دارای لاروهای بسيار بيماریزا میباشد. اين انگل در تابستان حتی با آلودگیهای کم میتواند در گاوها ايجاد علائم بيماری در اولين سال استفاده از علوفه نمايد. علائم آلودگی با اين انگل شامل اسهال ، لاغری و گاهی مرگ میباشد. ج) اوزوفاگوستوموز: استرونگل اوزوفاگوستوموم، انگل کولون میباشد. علائم آلودگی عبارت است از اسهال (گاهی خونی) و دردهای شکمی. جراحات بيماری عبارتند از تورم حاد مخاط و تشکيل ندولهای متعدد کوچک و قهوهای رنگ که به دليل عبور لاروها بوجود میآيد. د) کوئوپريا: استرونگل کوئوپريا، انگل روده کوچک است وبه گاوهای جوان در اولين سال ورود به چراگاه حمله مي آند.

پيشگيری: پيشگيری براساس رعايت مديريت صحيح در چراگاه و مبارزه کلاسيک با انگلها میباشد.

درمان: جهت درمان استرونژيلوزها میتوان از داروهای ضدانگلی مانند آلبندازول ، فبانتل، فنبندازول و ... استفاده نمود.