مراقبت صحیح اندامهای حرکتی و سمها از مهمترین مسائل در پرورش و صنعت اسب بهویژه اسبهای ورزشی به شمار می- رود. امروزه اهمیت نعلبندی و قیار کردن سم در درمان بسیاری از مشکالت اندام حرکتی و محافظت از سم بیش از پیش مورد توجه دامپزشکان قرار گرفته است. بسیاری از دامپزشکان و نعلبندها ادعا میکنند که امروزه میتوان با نعلبندی ایدهآل بخش وسیعی از لنگشها را پیشگیری و درمان کرد تا نیاز به هزینههای گزاف تشخیصی و درمانی در عین افت عملکرد ایده- آل ورزشی رفع شود. سطح پشتی بخلق و سطح پشتی دیواره سم، که به محور بخلق-سم معروف است، باید موازی باشد و هر گونه تغییر در آن، ممکن است باعث لنگش شود. بدشکلی پیچشی نتیجه شکسته شدن این محور است که همراه با التهاب مزمن مفصل بین انگشتی پایینی است. نعلبند و دامپزشک میتوانند با تغییراتی در نوع نعلبندی آن را اصالح کنند. موقعیت استخوان نویکوالر باعث میشود این منطقه از اندام حرکتی در معرض سطح وسیعی از فشارها و حرکات بیومکانیک قرار گیرد؛ در این ارتباط، رایج ترین نعل در بیماریهای استخوان نویکوالر، نعل تخم مرغی است. یک نقص رایج دیگر در ساختار سم، پاشنه های کوتاه است که در اثر پیچش کپسول سم ایجاد شده و نتیجه آن جابجایی پیاز یک پاشنه نسبت به پیاز مجاور آن خواهد بود. چرخش نامناسب به سمت داخل یا خارج )باالنس نبودن( سطحی که بر روی زمین قرار میگیرد نیز یکی از مشکالت رایج دیگر در اندام حرکتی است. در اسب هایی با پاشنه های کبود، سخت شدگی المینا و پاشنههای کوتاه، بهخصوص اسبهایی با درد پاشنه، بهترین انتخاب برای رفع فشار وزن، نعل قلبی است. نعل حمایت کننده انگشتان اسب نوعی دیگر از نعل های باالنس طبیعی است. در این مقاله ضمن پرداختن به اهمیت ارتباط اجتنابناپذیر دامپزشک-نعلبند، انواع نعلهای طبی که برای بیماریها و ضایعات مختلف سم و اندام حرکتی مورد استفاده قرار میگیرد معرفی، مرور و بحث خواهد شد.