وروگرافی ترشحی یکی از روشهای رادیوگرافی با ماده حاجب است که موجب افزایش وضوح پارانشیم کلیه و دستگاه ادراری و تشخیص موارد غیر طبیعی در صورت وجود میشود. اساس اوروگرافی ترشحی، تزریق داخل رگی ماده حاجب رادیواپک و محلول در آب است که بهصورت انتخابی از کلیهها دفع میشود. اغلب مواد حاجب یددار، محلول در آب هستند و دفع کلیوی دارند. ماده حاجب پس از تزریق بهصورت سیستمیک در سرتاسر بدن گردش میکند و بهصورت انتخابی از کلیه ها دفع میشود. اوروگرافی ترشحی برای تعدادی از آسیبهای ادراری تناسلی از جمله درد، توده کلیوی، هماتوم کلیوی، سنگهای کلیوی، آسیب به دستگاه ادراری، بیماریهای مثانه، عواقب بعد از عمل دستگاه ادراری و غیره بکاربرده شده است. اوروگرافی اولین انتخاب برای تشخیص این آسیبها است و علیرغم روشهای تشخیصی دیگر مانند اولتراسونوگرافی نمیتواند جایگزین آنها شود. اوروگرافی ترشحی بهتر از اولتراسونوگرافی است زیرا اوروگرافی ترشحی بر خالف اولتراسونوگرافی یک روش سنجش نسبتا دقیق از عملکرد کلی و نسبی کلیهها و مجاری ادراری است. بهمنظور درك ابزار تشخیصی اوروگرافی ترشحی، تمام جنبههای آن مانند آمادهسازی بیمار، بیهوشی، دوز و سرعت تزریق، زمان رادیوگرافی، روش تزریق، میزان فیلتراسیون گلومرولی، داروها و عوارض جانبی مواد حاجب مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.