روش گرمایش در مرغداری ها در حال حاضر عمدتاً روش جابجایی هوا )انواع مختلف هیترهای داخل یا خارج سالن( میباشد که توأم با اتالف زیاد انرژی است. تعداد دفعات تهویه در مرغداریها از سایر فضاهای صنعتی بسیار بیشتر است. لذا انرژی گرمایی جذب شده توسط هوا، قبل از تبادل حرارتی با محیط و پرندگان موجود در کف سالن، از طریق فنهای تهویه به خارج از سالن قرار میکند که به منزله هدر رفتن منابع مالی ارزشمند و انرژی است. رطوبت و خیسی بیش از حد کف سالن و سرد بودن کف )در حالی که سقف گرم است( از مشکالت سیستمهای متداول غیر تابشی است. سیستم گرمایش تابشی، انرژی گرمایش خود را بدون منتقل نمودن به هوا ابتدا به کف سالن میرساند و بستری گرم و مطلوب برای پرنده ایجاد میکند و از طرفی با رساندن تعداد دفعات تهویه به حد استاندارد بدون نگرانی از اتالف انرژی- به بهبود کیفیت محصول نیز کمک شایانی مینماید.حداقل %۰ %صرفه جویی در مصرف گاز و بیش از %۰ %کاهش برق مصرفی در سامانه های گرمایش آسایش تنها یکی از مزایای این سامانه ها در مقایسه با سامانه های هوای گرم می باشد. این در حالی است که در این مقایسه تاثیر عواملی چون دمای پایین تر هوا در سامانه های تابشی، منطقه بندی دمایی و کاهش هزینه های تعمیرات و ... در نظر گرفته نشده است. برای مثال یکی از مهمترین مزایای سامانه های گرمایش آسایش در مقایسه با سامانه های هوای گرم که کاهش هزینه سوخت را در پی خواه داشت، منطقه بندی دمایی می باشد؛ در سامانه های گرمایش آسایش در صورت عدم نیاز به گرمایش بخشی از سالن، به راحتی می توان سامانه های تابشی که چتر حرارتی آن منطقه را تامین می کنند، خاموش کرد بدون آنکه تاثیری بر گرمایش سایر مناطق سالن داشته باشد و بدین ترتیب در مصرف سوخت صرفه جویی نمود، در حالی که به دلیل ماهیت تبادل حرارتی در سامانه های هوای گرم که بر مبنای گرمایش هوای سالن استوار است، این سامانه ها در هر شرایطی بایستی کل هوای سالن را به دمای مطلوب برسانند و بنابراین خاموش نمودن دستگاه ها حتی در مواقعی که تنها گرمایش بخشی از سالن مدنظر باشد، امکان پذیر نیست.

در پرورش و نگهداری از حیوانات اولین نکته ای که حائز اهمیت است، مکان نگهداری و مسئله گرمایش و سرمایش آنها می باشد که اگر به طور فنی این نکات رعایت نشود نگهداری آنان کار بسیار دشواری است و همچنین باعث وارد شدن خساراتی می شود لذا یک سیستم گرمایشی و یک منبع حرارتی باید به طور یکنواخت گرما را در کل سالن مرغداری پخش کند تا تمام محیط به یک میزان گرما داشته باشند. همچنین به طور مداوم نیاز به مراقبت و چک کردن نداشته باشد که همین چک کردن هزینه و وقت اضافی را برای سالن دار به وجود می آورد. مزیت دیگری که می توان گفت این است که به سادگی بتوان آن را راه اندازی کرد و هر دفعه به یک تکنسین متخصص در این زمینه جهت تعمیرات جزئی هماهنگی انجام ندهیم و با بتوانیم با یک نیروی فنی ساده این کار را انجام دهیم.قیمت این سیستم خیلی باال نباشد و یا از قطعات خیلی گران استفاده نشده باشد که برای یک تعمیر جزئی هزینه زیادی را برای ما به وجود آورد و همچنین بتوانیم مدت ها از آن استفاده نماییم. با توجه به موارد باال شما می توانید هزینه های جانبی را کاهش دهید. این سیستم حرارتی باید متناسب با محیط سالن باشد و با توجه به متراژ سالن تهیه شود و به گونه ای نباشد که فضای زیادی از سالن را اشغال کند و کارگران نتوانند بهراحتی سیستم تهویه را انجام دهند.در سالن های مرغداری حرارت تولید شده در پرندگان اغلب از روی میزان اکسیژن مصرفی آنها محاسبه می گردد، اگر پرنده در حال استراحت بوده رشد نکرده و یا اینکه چربی در بدن خود ذخیره ننمایند، درنتیجه یک ارتباط مستقیم بین اکسیژنی که توسط پرنده مصرف شده با مقدار حرارتی که تولید شده وجود دارد. سیستم گرمایش از کف در سیستم حرارت از کف گرمایش از کف سالن تولید می شود و در این سیستم گرمایشی در پرورش این امکان را به مدیریت واحدهای پرورش طیور می دهد که با تقسیم بندی و کنترل منطقه ای و امکان گرمایش در مناطق انتخابی طبق نیاز پرندگان طراحی شود. در این سیستم از گرمایش جریان حرارت به صورت یکسان است و چرخش هوا وجود ندارد در نتیجه آلودگی های و ذراتی که در هوا به صورت معلق وجود دارد کاهش پیدا می کند که این امر باعث تایید کردن وزارت بهداشت برای استفاده از این سیستم گرمایشی می شود)مزیت و معایب سیستم گرمایش از کف سالن مرغداری(. حرارت تولید شده در کف سالنهای مرغداری مستقیما“ به بدن پرندگان و تجهیزات و ادوات سالن حرارت مرغداری واقع شده منتقل می گردد بدون اینکه نیازی به گرم شدن کل محیط پرورش باشد که این امر باعث صرفه جویی در هزینه شده است.