در مطالعات اپيدميولوژيك مرتبط با جراحات مسبب لنگش در گاو شيري داشتن شاخصهاي كمي از رخدادهاي باليني حائز اهميت بسيار ميباشد. خصوصيات فيزيكي جراحات از يك طرف و نيز شدت و ضعف آنها در فرآيند لنگش مؤثر بوده و روي اين اصل داشتن دستور العملي كه بتوان بر مبناي آن موارد لنگش در سطح گله را شناسايي نمود و به را ميتوان به عنوان يك سري Clinimetrics . كنترل آن اهتمام ورزيد ضرورتي ملموس و انكار ناپذير ميباشد شاخصهايي كه به توصيف كمي پديدههاي باليني ميانجامد تعريف نموده، به طوريكه با استفاده از اين شاخصها ميتوان به بيان نشانيهاي باليني و ساير علايم دست يافت. در اين مقاله ضمن توصيف اين شاخصها به استفاده از مشتمل بر ١٢ متغيير و كارآيي آن در شرايط دامپروري و به منظور كمي ساختن نشانيهاي جراحات ABC درجه بندي و عفوني (درماتيت انگشتي ("Subclinical laminitis" غير عفوني مسبب لنگش (تورم بافت مورق تحت باليني كه در بيش از ١٥ همه ("Interdigital phlegmon " و نكروباسيلوز بين انگشتي "Digital dermatitis" گيري لنگش با شيوع بين ٥ تا ١٠ درصد در ١٥ دامپروري صنعتي اطراف شهر تهران صورت پذيرفته اشاره شده است.