معموال درمان عفونتهای قارچی مشکل است و علت آن هم این است که قارچ یک میکروارگانیسم مقاومی است و می تواند تا سال ها به صورت کامال غیر فعال در یک محیط وجود داشته باشند، بدون این که از بین بروند و تا فرصت و موقعیتی مناسبی برای آن ها ایجاد شد فعال می شوند مثل infection Super یا عفونت های ثانویه. یکی از عفونت های ثانویه این است که قارچ های بیماری زا فعال می شوند پس این قارچ در محیط وجود دارد اما فرصت برای فعالیت ندارد. خیلی مقاوم هستند و از بین بردن آن ها کار ساده ای نیست به همین دلیل بیماری ها یا عفونت های قارچی تمایل به عود دارند یعنی دوباره برگشت می کنند و معموال درمان هایی که برایشان انتخاب می کنیم طوالنی مدت است و دوره ی درمان حتما باید کامل شود تا بتواند بیماری به طور کامل از بین برود و برگشت نداشته باشد حتی اگر عالئم بهبود پیدا کرده باشد اما دوره درمان باید تکمیل شود. عفونت هایی که در اثر قارچ ها ایجاد می شود به دو صورت می باشد: 1 )عفونت های موضعی 2 )عفونت های سیستمیک عفونت های موضعی، عفونت هایی هستند که موضع خاصی از بدن )معموال روی مخاط یا پوست( را در بر میگیرند. مثال عفونت هایی که می تواند در حیوانات به عنوان مثال در داخل گوش، ال به الی پشم و موی حیوانات، الی انگشت، روی سم، کشاله ی ران ایجاد شود و این عفونت ها، عفونت های موضعی است و معموال هم درمان های موضعی دارند و بعضی هم عفونت های سیستمیک هستند که در واقع ارگان های داخلی بدن را در بر می گیرد مثال مربوط می شود به ریه ها یا حتی مننژیت که منشاء قارچی دارد و پرده های مغز را در بر می گیرد. در دامپزشکی بیشتر عفونت های موضعی داریم. قارچ هایی که عامل عفونت هستند بسیار زیادند و می توانند ایجاد عفونت کنند اما معروف ترین آن ها کاندیدا آلبیکنز می باشد که می تواند ایجاد کاندیدیاز یا عفونت کاندیدائی کند که این کاندیدیاز می تواند هم به صورت موضعی باشد و هم به صورت سیستمیک. درماتوفیتون ها که به عنوان قارچ های مولد کچلی معروف هستند و ریزش مو ایجاد می کنند و معموال ناحیه ای را که درگیر می کنند؛ اگر در آن ناحیه مو وجود داشته باشد، باعث ریزش موی دائمی در آن منطقه می شوند و در گذشته این مساله شایع تر بود و این قارچ معنای آن را ندارد که فقط در محل رویش مو این قارچ ایجاد می شود و روی ناخن ها و الی انگشت، ال به الی سم، پشت گوش، داخل گوش به وجود می آید و معموال جاهایی که نور کمتری به این مناطق می رسد و رطوبت و گرمای کافی دارند این قارچ ها می توانند رشد کنند. انواع داروهایی که برای بیماری قارچی استفاده می شوند می توانند از لحاظ ساختاری تقسیم بندی شوند که مثال می توان آن ها را به ترکیبات polyene ،ایمیدازول ها و ... و یا ممکن است به لحاظ نوع استفاده ی آن ها تقسیم کنیم مثال ضدقارچ های موضعی و ضدقارچ های سیستمیک

داروهای سستودها یا کرم های نواری، داروهایی هستند که یا باعث مرگ کامل انگل می شوند و یا باعث اختالل در توانایی انگل در حفظ موقعیت خودش می شود و در نتیجه دفع انگل تسهیل می شود. البته این انگل در ساختار خود بخشی به نام اسکولکس در قسمت سر دارند و خودش به تنهایی توانایی این را دارد که کل انگل را تولید کند و اگر انگل از بین برود ولی این بخش سالم باشد ، میتواند دوباره کل انگل را ایجاد کند؛ بنابراین درمان موفق زمانی است که انگل به طور کامل از بین برود. در گذشته از ترکیباتی مثل سرب و یا قلع استفاده می کردند که پوششی دور انگل ایجاد می کرد و باعث می شد که میزبان بتواند این انگل ها را هضم کند و آن را از بین ببرد که البته این ترکیبات منسوخ شده اند اما داروهایی که به طریق شیمیایی سنتز شده و برای درمان سستودها مورد استفاده قرار می گیرند، تنوع نسبتا زیادی دارند که عبارتند از : 1 )برومیدین که دارویی است که محل اثر آن پوشش خارجی انگل است به طوری که این پوشش را تخریب می کند در نتیجه جذب گلوکز توسط انگل به خوبی انجام نمی شود و در نتیجه کمبود انرژی پیدا می کند و نهایتا منجر به مرگ انگل می شود و در حیواناتی مثل سگ و گربه برای از بین بردن کرم های نواری دستگاه گوارش استفاده می شود. در نشخوارکنندگان کوچک مثل گوسفند و بز یک بیماری به نام کمر باریکی وجود دارد که انگل مونیزیا باعث کاهش اشتها و در نتیجه کاهش جذب مواد غذایی و عارضه ی الغری مفرط می شود. این آلودگی عارضه ای برای پرواربندی حیوانات می باشد. البته قبل از استفاده از داروی برومیدین چند ساعت )3 الی 4 ساعت( گرسنگی به دام باید داده شود تا اثر دارو بهتر ظاهر شود. 2 )داروی نیکلوزامید که جزء داروهای ضد سستود می باشد و در فسفریاسیون اکسیداتیو انگل اختالل ایجاد می کند و انگل با کمبود انرژی و تجمع اسید الکتیک در بدن مواجه می شود که نهایتا منجر به مرگ انگل می شود. این دارو غالبا به شکل بلوس خوراکی در نشخوارکنندگان کوچک در عارضه ی کمر باریکی استفاده می شود در این مورد هم گرسنگی حدود 15 الی 12 ساعت باید رعایت شود. 3 )دی کلروفن : مشابه آن داروی هگزاکلروفن می باشد که به نظر می رسد این دو دارو از لحاظ مکانیسمی شبیه نیکلوزامید باشند و بیشتر در سگ و گربه استفاده می شوند و عالوه بر اثر ضد سستود معموال اثر ضد نماتود هم دارند. البته دی کلروفن می تواند عوارضی به صورت کولیک و اسهال و استفراغ ایجاد کند. 4 )پرازیکوانتل : این دارو اثر بسیار عالی و وسیع الطیفی دارد و روی الرو و مراحل بالغ سستودها اثر گذار است و چه در انسان و چه در حیوان، به خصوص در گونه های انگلی شیستوزوما که در انسان ایجاد آلودگی می کنند و به صورت خوراکی جذب خوبی دارد و توزیع آن هم خوب است به خصوص این که می تواند از سد بین خون و مغز هم عبور کند و دارویی است که سریعا در کبد متابولیزه می شود و دفع آن هم عمدتا از طریق صفرا می باشد و مکانیسم آن ورود کلسیم را به داخل بدن انگل افزایش می دهد و این افزایش ورود انقباض انگل ها را افزایش می دهد به طوری که باعث ایجاد تتانی عضالت می شود که به تدریج به فلجی تبدیل می شود و حتی بعد از حدود 15 دقیقه پوشش خارجی انگل متالشی می شود و باعث مرگ انگل می شود. این ترکیب یک داروی عالی برای ریشه کن کردن کیست هیداتیک در انسان است، که نوعی کیست کبدی است. در بز و گوسفند بر علیه مونزیا استفاده می شود و حاشیه ی امنیتی باالیی دارد و اثرات تحریکی و حساسیت کمی دارد و اثرات تراتوژن هم ندارد بنابراین حتی در آبستنی هم محدودیت مصرف ندارد. در توله سگ ها که ممکن است آلودگی انگلی در آن ها اثبات نشده باشد برای پیشگیری استفاده می شود عالوه بر پرازیکوانتل از داروهای دیگری مثل آلبندازول، مبندازول و سایر ترکیبات مشابه می توان علیه مونزیا استفاده کنیم. مبندازول از این گروه در انسان برای درمان کیست هیداتیک استفاده می شود. برای درمان سستودها در اسب عالوه بر مبندازول از دی کلروفن، نیکلوزامید، پرازیکوانتل و پرانتل پاموات هم می توان استفاده کرد.

سرفه عکس العملی است دفاعی که باعث پاکسازي مجاري هوائی از ذرات و ترشحات می شود. یک کودك سالم در روز بطور میانگین یازده بار سرفه می کند. اما در عین حال سرفه میتواند نشانه اي از بیماري ریوي یا غیر ریوي باشد. سرفه بر اساس طول دوران سرفه، به سرفه هاي حاد (زیر 3 هفته)، تحت حاد (3 تا 8 هفته) و مزمن (بیش از 8 هفته) تقسیم می شود. در اینجا صحبت از داروهاي ضد سرفه اي است که براي سرفه هاي حاد که غالبا ناشی از عفونت هاي مجاري تنفسی فوقانی و سرماخوردگی می باشند کاربرد دارند. D نکاتی پیرامون دارو درمانی سرفه : 1 -درمان علامتی سرفه بستگی به نوع سرفه دارد (سرفه هاي خشک وسرفه هاي پروداکتیو). سرفه هاي ناشی ازعفونتهاي دستگاه تنفسی فوقانی غالبا سرفه هاي خشک (Productive-Non (هستند و سرکوب کننده هاي سرفه نظیر دکسترومتورفان می توانند موثر باشند. 2 -آنتی هیستامین هاي سداتیو (به دلیل کاهش انتقال در اعصاب کولینرژیک) میتوانند باعث مهار سرفه شوند. دیفن هیدرامین در این بین پر مصرف ترین است. در ضمن آنتی هیستامین ها در مهار سرفه هاي ناشی از ترشحات پشت بینی موثرند. البته با توجه به اینکه باعث غلیظ و سفت شدن ترشحات می شوند مصرف آنها در سرفه هاي پروداکتیو توصیه نمی شود. 3 -شربت اکسپکتورانت با دوزهاي رایجی که مصرف می شود عملا نقش اکسپکتورانت را ندارد بلکه بیشتر آنتی هیستامین دکونژستانت است. چرا که محتواي گایافنزین در این شربت 5ml/mg 100 بوده و بعنوان خلط آور با دوزهاي 400 میلی گرم هر 4 ساعت باید مصرف شود که عموما این اتفاق نمی افتد و فقط کلرفینرآمین و سودوافرین (اجزاء داروئی آنتی هیستامین دکونژستانت) تاثیر درمانی خواهند داشت. 52 4 -شربت اکسپکتورانت کدئین نیز وجودش تا حدي غیر منطقی است. چنانچه گایافنزین با دوز صحیح خلط آور مصرف شود، کدئین موجود در شربت باعث مهار سرفه پروداکتیو می شود که اصولا مهار سرفه پروداکتیو صحیح نیست. 5 -مصرف فرآورده هاي ضد سرفه در کودکان زیر دو سال توصیه نمی شود. 6 -فرآورده هاي OTC ضد سرفه و سرماخوردگی حاوي ترکیبات مختلفی نظیر ضد سرفه ها، اکسپکتورانت ها، سمپاتومیمتیک ها، آنتی هیستامین ها و ضد دردها هستند. بنابر این بیمار در معرض عوارض جانبی مختلفی قرار می گیرد. 7 -در ایران اخیرا Phenylpropanolamine از لیست داروئی حذف شد و ترکیبات داروهاي آنتی هیستامین دکونژستانت، اکسپکتورانت و اکسپکتورانت کدئین تغییر کرده است. در این داروها Pseudoephedrine جایگزین فنیل پروپانول آمین شده است. البته فنیل پروپانول آمین سالها بود که از لیست داروئی بسیاري از کشورها به دلیل ایجاد آریتمی هاي قلبی حذف شده بود. 8 -مختصري از اثر و مصرف فرآورده هاي مورد استفاده در سرفه.

سرفه عکس العملی است دفاعی که باعث پاکسازي مجاري هوائی از ذرات و ترشحات می شود. یک کودك سالم در روز بطور میانگین یازده بار سرفه می کند. اما در عین حال سرفه میتواند نشانه اي از بیماري ریوي یا غیر ریوي باشد. سرفه بر اساس طول دوران سرفه، به سرفه هاي حاد (زیر 3 هفته)، تحت حاد (3 تا 8 هفته) و مزمن (بیش از 8 هفته) تقسیم می شود. در اینجا صحبت از داروهاي ضد سرفه اي است که براي سرفه هاي حاد که غالبا ناشی از عفونت هاي مجاري تنفسی فوقانی و سرماخوردگی می باشند کاربرد دارند. D

نکاتی پیرامون دارو درمانی سرفه : 1 -درمان علامتی سرفه بستگی به نوع سرفه دارد (سرفه هاي خشک وسرفه هاي پروداکتیو). سرفه هاي ناشی ازعفونتهاي دستگاه تنفسی فوقانی غالبا سرفه هاي خشک (Productive-Non (هستند و سرکوب کننده هاي سرفه نظیر دکسترومتورفان می توانند موثر باشند. 2 -آنتی هیستامین هاي سداتیو (به دلیل کاهش انتقال در اعصاب کولینرژیک) میتوانند باعث مهار سرفه شوند. دیفن هیدرامین در این بین پر مصرف ترین است. در ضمن آنتی هیستامین ها در مهار سرفه هاي ناشی از ترشحات پشت بینی موثرند. البته با توجه به اینکه باعث غلیظ و سفت شدن ترشحات می شوند مصرف آنها در سرفه هاي پروداکتیو توصیه نمی شود. 3 -شربت اکسپکتورانت با دوزهاي رایجی که مصرف می شود عملا نقش اکسپکتورانت را ندارد بلکه بیشتر آنتی هیستامین دکونژستانت است. چرا که محتواي گایافنزین در این شربت 5ml/mg 100 بوده و بعنوان خلط آور با دوزهاي 400 میلی گرم هر 4 ساعت باید مصرف شود که عموما این اتفاق نمی افتد و فقط کلرفینرآمین و سودوافرین (اجزاء داروئی آنتی هیستامین دکونژستانت) تاثیر درمانی خواهند داشت.4 -شربت اکسپکتورانت کدئین نیز وجودش تا حدي غیر منطقی است. چنانچه گایافنزین با دوز صحیح خلط آور مصرف شود، کدئین موجود در شربت باعث مهار سرفه پروداکتیو می شود که اصولا مهار سرفه پروداکتیو صحیح نیست. 5 -مصرف فرآورده هاي ضد سرفه در کودکان زیر دو سال توصیه نمی شود. 6 -فرآورده هاي OTC ضد سرفه و سرماخوردگی حاوي ترکیبات مختلفی نظیر ضد سرفه ها، اکسپکتورانت ها، سمپاتومیمتیک ها، آنتی هیستامین ها و ضد دردها هستند. بنابر این بیمار در معرض عوارض جانبی مختلفی قرار می گیرد. 7 -در ایران اخیرا Phenylpropanolamine از لیست داروئی حذف شد و ترکیبات داروهاي آنتی هیستامین دکونژستانت، اکسپکتورانت و اکسپکتورانت کدئین تغییر کرده است. در این داروها Pseudoephedrine جایگزین فنیل پروپانول آمین شده است. البته فنیل پروپانول آمین سالها بود که از لیست داروئی بسیاري از کشورها به دلیل ایجاد آریتمی هاي قلبی حذف شده بود. 8 -مختصري از اثر و مصرف فرآورده هاي مورد استفاده در سرفه.

عموما اثر این گونه داروها بر روی ریبوزوم می باشد، که ریبوزوم سلول های باکتری به دو سابیونیت 35S و 55S تقسیم می شود ولی سلول های پستانداران سابیونیت های 45S و 65S دارند و همین تفاوتی که در سابیونیت ریبوزم های این کونه سلول ها وجود دارد می تواند اساس انتخابی عمل کردن این داروها باشد چون وقتی دارویی روی سابیونیت 35S تاثیر می گذارد عمال باید در آنجا گیرنده ای داشته باشد که بتواند اثر خود را اعمال کند و بر روی 45S و یا 65S نمی تواند اثر بگذارد. بنابراین به طور اختصاصی اثر خود را بر روی باکتری ایجاد می کند. یک گروه مهم از این داروها ترکیباتی هستند تحت عنوان آمینوگلیکوزیدها که انواع مختلفی دارند و داروهایی مثل استرپتومایسین، جنتامایسین، نئومایسین، کاتامایسین، توبرامایسین، آمیکاسین از مهمترین انواع آمینوگلیکوزیدها محسوب می شوند.

منظور از داروهای ضد باکتریایی ، داروهایی است که بر علیه عوامل بیماری زا استفاده می شوند این داروها ممکن است منشاء طبیعی داشته باشند و یا ممکن است منشاء سنتیک داشته باشند و یا حتی نیمه سنتیک باشند. آنهایی که منشاء طبیعی دارند عموما منشاء آنها قارچ ها هستند. به داروهای ضد باکتری که از محیط کشت یک موجود زنده مثل قارچ به دست می آید و بر علیه موجودات زنده دیگری یعنی باکتری های بیماری زا به کار می رود آنتی بیوتیک می گویند ، یعنی کلمه آنتی بیوتیک این دسته از داروهای ضدباکتری را دربر می گیرد ولی بسیاری از اوقات پیش می آید که از واژه ی آنتی بیوتیک به طور تنها استفاده می شود بدون اینکه منشاء دارو را مشخص کنیم اما هم اکنون می دانیم که آنتی بیوتیک دارویی را در بر می گیرد که منشاء آن حتما طبیعی است. اولین آنتی بیوتیک که ساخته شد، پنی سیلین می باشد. به طور کلی می توان گفت داروهای ضد باکتری = داروهای آنتی بیوتیک.

منظور از انگل موجوداتی هستند که در داخل و یا روی بدن موجود دیگری زندگی می کنند و از این راه زندگی خودشان را تامین می کنند. انگل ها می توانند تک سلولی باشند مثل بعضی از قارچ ها حتی باکتری ها و ویروس ها و می توانند پرسلولی باشند مثل کرم ها، بندپایان، عنکبوت، شپش، کنه، جرب این انگل ها می توانند چه در انسان و چه در حیوان و چه به شکل داخلی و چه شکل بیرونی زندگی کنند. اهمیت انگل در دامپزشکی : آلودگی های انگلی می تواند راندمان حیوانات را کاهش دهد مثال تولید گوشت، شیر و ... را کاهش دهد و بیماری های مختلفی را ایجاد کند و مخصوصا از لحاظ اقتصادی می تواند بسیار حائز اهمیت باشد. داروهای ضد انگل با مکانیسم های مختلفی انگل ها را از بین می برند. مهمترین جایی که داروهای ضد انگل تاثیر می گذارند : سیستم عصبی انگل است که می توانند باعث فلج انگل و مرگ شوند. داروهایی که روی سیستم کلینرژیک تاثیر دارند و یا داروهای ضد انگل ممکن است در مسیرهای متابولیکی انگل و بر روی تامین انرژی و گلیکوژن انگل تاثیر بگذارند مثال با مهار بعضی از آنزیم های فسفاتاز تبدیل گلیکوژن به گلوکز را مهار می کنند و یا روی میتوکندری ها با مهار آنزیم هایی تولید ATP را کاهش می دهند که مجموعه این اثرات باعث اختالل در فعالیت انگل و مرگ انگل می شود. انگل ها در دسته جات مختلفی تقسیم بندی می شوند که در رده بندی اولیه به انگل های داخلی و خارجی تبدیل می شوند. از انگل های داخلی می توان انواع انگل ها مثل نماتودها، ترماتودها و سستودها را نام ببریم که داروهای ضد نماتودها را در موردشان صحبت می کنیم که نماتودها همان کرم های گرد می باشند و هم در انسان و هم در حیوان این انگل ها شیوع دارند. داروهای مختلفی برای از بین بردن نماتودها معرفی شده است که یک گروه مهم و پر مصرف از این داروها تحت عنوان 1 )بنزایمیدازول ها هستند. که انواع مختلفی دارند مثل آلبندازول، من بندازول، تیابندازول ، اکسی بندازول و . . . این داروها وسیع الطیف هستند و هم الرو انگل و هم تخم انگل ها را از بین می برند و هم نقش پیشگیری و درمانی دارند و مکانیسم آن ها به این صورت است که به توبولین انگل متصل می شوند و از جذب مواد غذایی و انرژی جلوگیری می کنند. توبولین ها مسئول انتقال انرژی به انگل هستند پس وقتی این اتفاق می افتد باعث می شود که انگل با کمبود انرژی مواجه شود و نهایتا باعث مرگ انگل می شود. بعضی از این داروها جذب گوارشی خوبی دارند مثل آلبندازول، تیابندازول و اکسی بندازول اما بقیه آن ها جذب گوارشی چندان خوبی ندارند. در حیوانات مختلف این داروها استفاده می شوند این داروها در اسب بیشتر در خود انگل های دستگاه گوارش موثر هستند در سگ و گربه هم همینطور است و در نشخوارکنندگان هم انگل های گوارشی و انگل های ریوی را تحت تاثیر می گذارند در طیور هم انگل های گوارشی و انگل های ریوی را از بین می برند. آلبندازول: در دامپزشکی بسیار پر مصرف است و به صورت بلوس، سوسپانسیون خوراکی 25 درصد می باشد. معموال در حیواناتی مثل نشخوارکنندگان و اسب به صورت تک دوز به کار می رود اما در سگ و گربه ممکن است که نیاز به تکرار دوز باشد و آن هم به علت غلظت خونی می باشد که می خواهیم ایجاد شود چون اثر ضد کرم این داروها بیشتر به غلظت خونی این داروها بستگی دارد و هر چه غلظت خونی باالتری را ایجاد کنند اثر ضد انگل آن ها هم بیشتر خواهد بود. این دسته ی دارویی به ویژه آلبندازول که بیشتر استفاده می شود اثر تراتوژن دارد، بنابراین در یک یا دو ماه آبستنی مصرف آن ممنوع است و در دوره شیرواری هم همینطور است و به علت اینکه می تواند وارد شیر شود. دو داروی دیگر از این گروه: 1 )داروی متوبیمین 2 )داروی فبانتل این دو دارو اصطالحا prodrug( پیش دارو( هستند یعنی باید حتما در بدن تغییراتی پیدا کنند تا به داروی فعال تبدیل شوند یعنی به همین شکل خاصیت فارماکولوژیک ندارند. متوبیمین بعد از متابولیزه شدن تبدیل به آلبندازول می شود و فبانتل تبدیل به فن بندازول می شود. این ترکیبات علیه نماتودهای گوارشی استفاده می شوند به ویژه فبانتل که بیشتر در اسب استفاده می شود. دسته بندی ایمیدازول – تیازول ها هستند که نماتود هستند که شامل داروهای بوتامیزول و لوامیزول می باشند که لوامیزول یکی از ایزومرهای فعال تترامیزول می باشد یعنی ترکیب اصلی تترامیزول می باشد. لوامیزول به شکل دارو استفاده می شود. بوتامیزول بیشتر در سگ و به صورت تزریقی استفاده می شود و آن هم برای نماتودهای گوارشی. لوامیزول یک داروی وسیع الطیف است و در انواع حیوانات مثل سگ و گوسفند، اسب، گاو، خوک و طیور استفاده می شود و به اشکال مختلف به کار می رود و فرم های تزریقی، خوراکی، موضعی، بلوس، خمیرهای خوراکی، سوسپانسیون های خوراکی، این دارو تهیه می شود. یک ویژگی خاص لوامیزول این است که تا حدودی محرک سیستم ایمنی می باشد که در واقع باعث افزایش سلول ها وابسته به T می شود. در بعضی از مرغداری ها بعد از تزریق واکسن از لوامیزول استفاده می کنند. )جهت باال بردن سطح ایمنی طیور(. این دارو ممکن است به شکل موضعی هم استفاده شود و فرم موضعی به صورت پودرهایی است که بر روی بدن حیوان پاشیده می شود که اصطالحا به آن پورآن می گویند که حتی می تواند از این طریق هم جذب شود و معادل تزریق زیر جلدی دارو می تواند غلظت ایجاد کند. تزریق آن هم یا به صورت تزریق IM و یا به صورت تزریق زیر جلدی است و در فرم خوراکی هم همراه آب یا غذای دام استفاده می شود. اثرات خوبی که این دارو دارد این است که در نشخوارکنندگان بیشتر روی فرم بالغ انگل تاثیرگذار است و آن هم انگل هایی است که در دستگاه گوارش هستند اما می تواند در فرم های بالغ و نابالغ انگل در دستگاه تنفس و حتی در چشم موثر باشد. در سگ و اسب بیشتر برای آسکاریس استفاده می شود و در طیور هم برای انگل های گوارشی بیشتر استفاده می شود. از لحاظ سطح ایمنی نسبت به گروه قبل سطح ایمنی پایین تری دارد و اثر آن هم در شرایط خاص بر روی انگل نابالغ است ولی بیشترین اثر را بر روی انگل بالغ ایجاد می کند و در حیوانات شیروار هم ممنوعیت مصرف دارد

احتقان بینی از نشایگان رایج رینیت و سرماخوردگی بوده و ناشی از تورم عروق مخاط بینی است. سمپاتومیتمیک ها به صورت گسترده اي جهت برطرف کردن احتقان ناشی از رینیت و سرماخوردگی بکار می رود. مکانیسم سمپاتومیمتیک ها، اثر وازوکانستریکتیو آنها به دلیل خصوصیات آلفا آدرنرژیک آنهاست. سمپاتومیمتیک ها جهت برطرف کردن احتقان بینی به دو فرم خوراکی و موضعی (داخل بینی)به کار می روند. هر چند مصرف فرم نازال دارو با عوارض کمتري همراه است اما مصرف متوالی آن طی چند روز می تواند باعث احتقان بازگشتی(Congestion Rebound (شود. براي جلوگیري از احتقان ریباند توصیه می شود سمپاتومیمتیک نازال را چند روز در یک سوراخ بینی و چند روز بعد در سوراخ دیگر بینی استفاده شود(حداکثر 7 روز متوالی).

D منع مصرف سمپاتومیمتیک ها : هایپرتانسیون شدید، بیماریهاي عروق کرونري شدید؛ گلوکوم زاویه بسته و احتباس ادرار، مصرف کنندگان s’MAOI)تا دو هفته بعد از قطع مصرف هم کنترا اندیکه دارند). D احتیاطات : - مصرف سمپاتومیمتیک ها (علی الخصوص خوراکی) در کودکان زیر دو سال توصیه نمی شود. مصرف سمپاتومیمتیک ها در سالمندان بالاي 60 سال میتواند باعث توهم، تشنج، دپرسیون CNS و مرگ شود، مصرف این گروه داروئی در سالمندان باید با احتیاط صورت گیرد. - در بیماریهاي ایسکمیک قلبی، هایپرتانسیون، دیابت ملتیوس، هایپرتیروئیدي، دفع ادرار دشوار ناشی از هایپرتروفی پروستات با احتیاط مصرف شده و خود درمانی انجام نشود. D

عوارض جانبی ناشی از مصرف سمپاتومیمتیک ها : خوراکی : اضطراب، ترمور، توهم، تشنج، مشکلات تنفسی، مشکل در دفع ادرار، کلاپس قلبی – عروقی، بیقراري، گیجی، ضعف، بیخوابی، تاکیکاردي، تپش قلب، زردي و رنگ پریدگی. موضعی (نازال) : سوزش بینی، عطسه، افزایش ترشحات بینی و یا خشکی مخاط بینی عوارض سیستمیک ناشی از مصرف فرم نازال : تاکیکاردي، تپش قلب، انقباض زودرس بطنی، سردردهاي پس سر، زردي و رنگ پریدگی، ترمور (لرزش)، هایپرتانسیون. 

ویروسها ، پارازیت هاي درون سلولی اجباري هستند ، فاقد پروسه هاي متابولیک ، غشاء و دیواره سلولی هستند. تکثیر آنها از طریق پروسه هاي متابولیک میزبان انجام می شود و کمتر داروئی یافت می شود که بطور اختصاصی تکثیر آنها را مهار کند بدون اینکه به میزبان صدمه نزند. ساختار کلی آنها تشکیل شده است از یک کپسید که درون آن اسیدهاي نوکلئیک ( DNA یک یا دو رشته اي و یا RNA تک یا دو رشته اي ) قرار دارند. کپسید می تواند توسط غشاء لیپوپروتئینی پوشیده شود.

نوع ویروس                                                          بیماري ایجاد شده

 ویروس آنفولانزا                                                      آنفولانزا

ویروس اپشتن بار (EBV (                                        مونونوکلئوز عفونی

رینو ویروس                                                          سرما خوردگی

ویروس سرخک                                                     سرخک

ویروس اوریون                                                       اوریون

ویروس واریسلا                                                    آبله مرغان

ویروس سرخجه                                                   سرخجه

ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1                             تبخال دهانی 

آدنو ویروس و هانتا ویروس                                      پنومونی 

ویروس هپاتیت A                                                 هپاتیت A

پولیو ویروس                                                      پونیومیلیت روتا

ویروس اسهال                                                     پوست

ویروس هاري                                                      هاري

ویروس تب زرد                                                    تب زرد

ویروس پاپیلوماي انسانی                                       زگیل 

ویروس پاپیلوماي انسانی                                   زگیل تناسلی

ویروس هپاتیت B                                              هپاتیت B

ویروس نقص ایمنی انسان (HIV (                           ایدز

ویروس هرپس سیمپلکس تیپ 2                  تبخال تناسلی 

ویروس هپاتیت B                                            هپاتیت B

ویروس نقص ایمنی انسان (HIV (                      ایدز

ویروس هپاتیت C                                           هپاتیت C

سیتومگالو ویروس ( CMV (                              منونوکلئوز یا پنومونی

سیتومگالوویروس                                        نقایص مادر زادي سرخجه

ویروس نقص ایمنی انسان                                       ایدز

عفونت هاي قارچی عموما به شکل موضعی و محدود ایجاد می شوند و فرمهاي سیستمیک این عفونت ها تنها در شرایطی نظیر ضعف سیستم ایمنی ( بیماران ایدزي یا بیمارانی که کورتیکو استروئید به مدت طولانی با دوز بالا دریافت می کنند ) و بیماران بستري در بیمارستان دیده می شود. کاندیدیازیس ، کریپتوکوکوزیس ، آسپرژیلوزیس ، هیستوپلاسموزیس ، بلاستومایکوزیس ، کوکسیدومایکوزیس و مالاسزیازیس از جمله قارچ هاي مولد عفونت هاي قارچی هستند.

اقلام داروئی ، مکانیسم اثر و راههاي تجویز داروهاي ضد قارچ :

نام دارو                                                       مکانیسم اثر                                                                   راه تجویز

Amphotericin B                                        اتصال به ارگجوسترول و افزایش نفوذ پذیري غشاء                             IV 

 Clotrimazole                                          مهار ساخت ارگولسترول و اختلال در سنتز غشاء                         موضعی و واژینال

Fluconazole                                            مهار 14 آلفا استرول دمتیلاز و مهار سنتز ارگوسترول                   خوراکی IV ، در ایران موجود نیست

Flucytosine                                             مهار سنتز اسیدهاي نوکلئمیک                                                    خوراکی

Griseofulvin                                            جلوگیري از میتوز سلولهاي قارچ                                                  خوراکی

Itraconazole                                           نظیر فلوکونازول                                                                        خوراکی

Ketoconazole                                          نظیر فلوکونازول                                                                       خوراکی و موضعی و شامپو

سولفونيل

اوره ها سولفونيل اوره ها ترش ح انسولين را افزايش داده و موجب اصلاح حالت مقاومت به انسولين مي گردنـد . سولفونيل اوره ها كانالهاي پتاسيمي وابسته به ATP را در سـلول هـاي β لوزالمعـده مهـار مـي كننـد و بنابراين باعث دپلاريزاسيون غشاء اين سلولها و آزادشدن انسولين مي گردند (بخش A را ببينيد). درمان با سولفونيل اوره ها حساسيت بافت به انسولين موجود در جريان خون را از طريق افزايش اتصال آن بـه گيرنده، يا بهبود مكانيسم هاي هدايت پيـام پـس از گيرنـده افـزايش مـي دهـد . همچنيــن ايـن داروهـا كـه 21 گليكوژنوليز كبد را مهار كرده و خروج انسولين از خون توسط كبد را كاهش مي دهند . گلي پيزيـد يك سولفونيل اوره نسل دوم مي باشد، جهت درمان ديابت مليتوس تيپ II در گربه ها كاربرد دارد .گلـي پيزيد متعاقب تجويز خوراكي به خوبي جذب شده و در كبد متابوليزه مي شـــود و با ادرار دفع ميگردد . شايعترين عارضه جانبي آن هيپوگليسمي اسـت . سـاير عـوارض جـان بي آن شـامل اخـتلال در دسـتگاه گوارش و سميت كبدي مي باشد . سولفونيل اوره ها ممكن اسـت سـبب پيـشبرد آميلوئيـدوز لوزالمعـده شوند

مت فرمين

يك داروي بي گوانيدي پايين آورنده قند خون است كه از طريق مهار آزاد شــدن گلوكز از 22 مت فرمين كبد و بازگرداندن حساسيت به انسولين ب افتهاي محيطي عمل مي كند . ايـن دارو هـيچ گونـه تـاثيري بـر آزادسازي انسولين ندارد و بنابراين سبب هيپوگليسمي بعنـوان يـك عارضـه جانبـــــــي، نمــي شـود . عوارض جانبي آن در انسان شامل استفراغ و اسهال است. دارو دست نخورده با ادرار دفع مي شود

تيازوليدين ديون ها

از طريق افزايش حساسيت عضلات اسكلتي و بافـت چربـي نـسبت بـه هورمـون 24 تيازوليدين ديون ها يك داروي نسل اول است كه به دليل واكنش هاي سـ ميت كبـدي 25 انسولين عمل مي كنند . تروگليتازون 26 شديد در انسان از بازار جمـع آوري شـده اسـت . فـرآورده هـاي نـسل دوم نظيـر روزي گليــتازون و 27 پيوگليتازون در حال حاضر در بازار وجود دارند اما مصرف گسترده اي در دامپزشكي ندارند .

آنتی هیستامین ها داراي کاربردهاي مختلفی نظیر درمان رینیت، سرگیجه، تهوع، خارش، بیخوابی، سرفه و دیسکینزیا هستند. اما بیشترین کاربرد آنها در درمان رینیت و سرفه هاي آلرژیک است بنابر این در مبحث داروهاي تنفسی مطرح می شوند. رینیت : رینیت وضعیت است التهابی که غشاء موکوسی بینی و دستگاه تنفسی فوقانی را درگیر می کند. اما این واژه به طور کلی به مجموعه اي از علائم نظیر آبریزش بینی، خارش ، احتقان، عطسه و ترشحات پشت حلقه و بینی اطلاق می شود. در ضمن می تواند با قرمزي، خارش و آبریزش از چشم همراه باشد. رینیت عموما در پاسخ به یک آلرژن ایجاد می شود هر چند عوامل متعدد دیگري نیز می توانند باعث ایجاد رینیت شوند. درمان رینیت بسته به شدت بیماري توسط داروهاي بلاکرهاي H1 ، آنتاگونیست هاي لکوترین و پایدار کننده هاي ماست سیل دکونژنتانتوها و کورتیکواستروئیدها انجام می شود. بلاکرهاي H1 به فرم هاي خوراکی و داخل بینی استفاده می شوند. کورتیکواستروئیدها ترجیحا به فرم داخل بینی استفاده می شوند و در صورت شدید بودن رینیت به فرم خوراکی و گاها تزریقی نیز استفاده می شوند. D آنتی هیستامین ها : آنتی هیستامینها داراي دو دسته اصلی هستند. بلاکرهاي گیرنده هیستامین نوع 1) blocker H1 (وبلاکرهاي گیرنده هیستامین نوع 2) blocker H2 (دراین فصل منظورما از فرآورده هاي آنتی هیستامین، بلاکرهاي H1 هستند.

انديكاسيون اصلي درمان با مهاركننده هاي سنتركورتيكواستروئيدها يا داروهاي آدرنوليتيك درمان پركاري غده فوق كليه خودبخودي مي باشد. در اكثر موارد پركاري غده فوق كليه در سـگ ها، گربه ها و اسب ها ناشي از وجود يك تومور فونكسيونل ترشح كننده آدرنوكورتيكوتروپين در غده هيپوفيز مي باشد.(PDH .( ندرتاً سگ ها ممكن است دچار تومورهاي آدرنوكورتيكال فونكسيونل شوند. در PDH ترشح بيش از حد ACTH سبب هيپرپلازي دو طرفه غده فوق كليه و ترشح بيش از حـد كورتيكو استروئيدها مي شود. هدف درمان كاهش آزادسازي ACTH از تومور يا كاهش سنتـز كورتيكو استروئيدها در غدد فوق كليوي مي باشد

خون نوعی بافت همبند است که شامل سلولهای خونی )شامل اریتروسیتها و لوکوسیت ها، ترومبوسیتها ( ، رشته ها و پالسما )پایه از آب و یون ها مثل Na و Cl و مولکولهای آلی مثل اوره، قند، اسیدهای چرب و پروتئین( می باشد. حجم خون بر اساس سلسله مراتب تکاملی کاهش می یابد زیرا سیستم گردش خون پیشرفته تر می شود.

• هگ فیشها: 17 %کل وزن بدن

• المپری: 5/8 % کل وزن بدن

• ماهیان غضروفی: 6-8 %کل وزن بدن

• تن ماهیان: 8 %کل وزن بدن

• آزاد ماهیان: 5-7 %کل وزن بدن

وظایف خون:

• انتقال گازهای تنفسی )O2 و CO2 )بین اندامهای تنفسی و بافتها

• انتقال محصوالت دفعی تنفسی از بافتها به اندام های دفعی )آبشش، کلیه، ...(

• انتقال مواد غذایی از دستگاه گوارش با بافتها

• انتقال متابولیتهایی نظیر اسید الکتیک از اندامها به کبد

• انتقال هرمون ها

• انتقال سایر سلولها نظیر گلبولهای سفید

• تثبیت محیط داخلی مناسب برای سلولها

• حمل ترکیبات دخیل در سیستم ایمنی

بسیار خوب است بعضی اوقات در تغذیه اسب ها از غذاهایی خاص نظیر سیب، هویج و پلت های گوناگون استفاده کنیم. اما غذاهایی وجود دارند که اسب ها نباید بخورند. در این مقاله به غذاهایی که اسب ها نباید بخورند میپردازیم.

مقدار زیاد میوه جات: بیشتر مالکان دوست دارند از سیب به عنوان غذا استفاده کنند. اما بعضی وقت ها میوه ها می توانند مشکل ساز شوند. پر شدن معده از سیب یا هر میوه ای به آسانی می تواند منجر به کولیک و افتادگی شود. ممکن است که شما بیش از یک یا دو قطعه سیب به اسب خود ندهید اما این وقتی خطرناک است که اسب شما به میوه های درختان وحشی و یا آن ها که توسط باد افتاده اند دسترسی پیدا کند، یا به یک سطل سیب کپک زده دسترسی داشته باشد. همه ی این قندها می توانند سیستم گوارش اسب شما را ویران کنند.

چمن و گیاهان درو شده: چمن و گیاهان کوتاه شده می توانند خطرناک باشند. گیاهان کوتاه شده باغ ها می توانند شامل چندین گیاه باشند و ممکن است شامل گیاهانی باشند که از خودشان سم تولید می کنند. از قبیل زنبق و ریواس و بعضی از علف های هرز که دارای سم هستند. سم هایی که برای جلوگیری از آفات و علف های هرز استفاده می شوند هم مسموم کننده هستند؛ حتی اگر خیلی وقت پیش سم پاشی شده باشند. حتی قسمتی از گیاهان پالسیده یا خرد شده ممکن شامل مواد سمی باشد که می تواند مشکل ساز باشد. گرچه به نظر برسد که فقط از چمن تشکیل شده است. از آن جا که اسب ها توان نشخوار ندارند، ممکن است در طول چریدن غذا را بیندازند و مجددا به سرعت بردارند که این می تواند منجر به خفگی و کولیک شود. قند موجود در گیاهان تازه بریده شده ممکن باعث برهم زدن تنظیم گوارش و در نهایت منجر به لنگش شود.

گوشت: تحقیقات نشان داده اند که اسب ها می توانند گوشت بخورند و این کار را به طور معمول انجام می دهند. خوردن گوشت بر روی رفتار ان ها تاثیر می گذارد. به طوری که برای به دست آوردن آن به شیوه ای وحشیانه رفتار می کنند. اگر چه اسب ها می توانند گوشت بخورند اما به آن معنی نیست که این خوراک می تواند یک رژیم طوالنی مدت برای اسب ها باشد. هر چند که تا به حال اثرات طوالنی مدت استفاده گوشت در رژیم اسب به دلیل هزینه ریسک باالی این کار مورد تحقیق قرار نگرفته است.

استفاده از سبزیجات تیره ی کلم: ممکن شما اشخاصی را بشناسید که پس از خوردن کلم یا هر عضو دیگه از خانواده آن احساس ناراحتی کنند. امکان دارد این چنین حالتی پس از خوردن سبزیجاتی که از خود گاز زیادی آزاد می کنند برای اسب شما هم ایجاد بشود. تعداد کمی از برگ ها و شاخه ها هستند که برای اسب ها مشکلی ایجاد نمی کنند. بنابراین رها کردن گیاهان چیده شده در بیرون جایگاه آن ها کار درستی نیست. ممکن است اسب شما اقدام به خوردن سبزیجات خانواده کلم نماید.

علوفه کپک زده و گرد و خاکی: اگر مرتع مناسب در دسترس نبود می توانیم از علوفه با کیفیت باال استفاده کنیم. استفاده از علوفه خاکی و کپک زده باعث بروز مشکالتی می شود که در مقاله مفصلی در آینده به آن پرداخته می شود.

سبوس: بیشتر افراد ممکن از این نکته که سبوس برای رژیم پیشنهاد نمی شود تعجب کنند. اسب ها در جیره ی غذایی خود مقدار زیادی فیبر می خورند. بنابراین اضافه کردن سبوس می تواند روی محتوای معده تاثیر بگذارد. سبوس مقدار کمی مواد مغذی دارد. بنابراین منابع غذایی بهتری به جای استفاده از سبوس وجود دارند

شبدر سوئدی: خوردن شبدر سوئدی ممکن باعث التهاب و ایجاد زخم در دهان شود و همچنین باعث بروز مشکالتی مانند کولیک، اسهال و همچنین بیماری های شدید کبدی شود. شبدر سوئدی در بیشتر مراتع وجود دارد. آن ها می توانند تا 76 سانتی متر رشد کنند. شما می توانید آن ها را از شبدرهای قرمز تشخیص بدهید، زیرا آنها شکل V سفید رنگ بر روی برگ خود ندارند. در صورتی که بقیه شبدرها این مشخصه را دارند. اگر اسب شما به طور اتفاقی از شبدر سوئدی تغذیه کرد مشکلی ایجاد نمی کند اما مصرف آن به مقدار زیاد می تواند مشکل زا باشد.

خوراک گاو: این غذاها شامل مکمل هایی است که برای گاوها استفاده می شوند، ولی برای اسب ها بسیار سمی است. داروهایی مانند رامنسین که ممکن است به خوراک گاوها اضافه شود می توانند منجر به مرگ برای اسب شود. این یک دلیل مناسب برای خرید غذا از کارخانجاتی که به طور انحصاری غذای اسب تولید می کنند است.

سیالژ و هایالژ: استفاده از سیالژ و هایالژ در انگلیس و اروپا نسبت به آمریکا شمالی بیشتر رواج دارد. در سیالژ بعضی مزایا از جمله مواد مغذی زیاد وگرد و خاک کم نوعی تمایز است. اما برخی از روشهای نادرستی که برای خرد کردن علوفه استفاده می شود می تواند منجر به بوتولیسم شود. اسب ها یه بوتولیسم بسیار حساس هستند و درگیر شدنشان با آن می تواند منجر به سکته و مرگ ناگهانی شود. زیرا علوفه هایی که بریده می شوند دارای رطوبت باالیی بوده، با پالستیک بسته بندی شده و باعث فراهم شدن یک محیط مستعد برای رشد بوتولیسم می شود. گرد و خاک می تواند میکروب عامل بوتولیسم را با خود حمل کند، کود ماکیان، حیوانات کوچک و پرندگان نیز می تواند به رشد باکتری ها کمک کند. واکسن هایی برای جلوگیری از بوتولیسم وجود دارند اما آن ها قادرند تنها از ابتال به فقط یک نوع از پنج نوع باکتری جلوگیری کنند. این امکان وجود دارد که سیالژ های یخ زده بتوانند منجر به کولیک شوند. الزم به ذکر است هنوز اثرات طوالنی مدت غذاهای اسیدی در تغذیه اسب بررسی نشده اند.

ز زمانیکه ویژگی سیستم ایمنی براي آنتی ژنهاي بیگانه شناخته شـد، ایـن احتمال که سیستم ایمنی فرد علیه آنتی ژنهاي خـود وارد واکـنش شـده و باعـث آزار بافتی میشود، نیز مورد توجه ایمونولوژیسـت هـا قـرار گرفـت. بیماریهـاي خودایمنی یکی از علل مهـم بیمـاري در انسـان بـوده و از شـیوع 2-1 درصـدي برخوردار هستند. بدلیل اینکه در جریان تکامل لنفوسیتی، گیرندههاي اختصاصـی BCR و TCR براي آنتی ژنهاي خودي در سطح لنفوسیت ها بروز مـییابـد. لـذا استعداد ابتلا به بیماریهاي خودایمنی، با توجه به اینکه بیشتر آنتی ژنهـاي خـودي بآسانی در دسترس سیستم ایمنی قرار دارند، در تمام افراد وجـود دارد. همـانطور که در فصول گذشته بیان شد، معمولاً هر فردي نسـبت بـه آنتـی ژنهـاي خـودي تحمل ایمونولوژیـک دارد. لـذا بیمـاري خـودایمنی زمـانی بوجـود مـیآیـد کـه مکانیزمهاي منظـور شـده بـراي حفـظ تحمـل خـودي بگونـهاي شکسـته شـود. اختلالات خودایمنی ممکن است در نتیجه نقایص ژنتیکـی آشـکار بوجـود آینـد. اکثر بیماریهاي خودایمنی اختلالات فرضی هسـتند کـه ناشـی از تحریـک مکـرر لنفوسیتهاي خودواکنشگر میباشند. در افراد عادي این عمل توسط مرگ برنامـه ریزي شده کنترل میشوند. یعنی اینکه طی این پدیده، آندسته از لنفوسیتهاي T که مکرراً تحریک شده اند، پروتئین Fas را بارز میکنند. این پدیده باعث میشود که لنفوسیت T بصورت هدفی براي کشته شدن توسط آندسته از لنفوسـیتهـاي+ که مولکول fasL را در سطح خود دارند، درامده و یا اینکـه باعـث القـاء آپوپتوزیس میشوند. افرادي که بطور ژنتیکی در مولکولهاي Fas یا fasL دچـار نقـص ژنتیکـی باشند، در این نوع از تحمل حفاظتی نقص پیدا کرده، لذا هنگامیکه سلولهاي آنهـا توسط آنتی ژنهاي خودي بطور مزمن تحریک شوند، از مرگ برنامه ریـزي شـده میگریزند. بیماري سندرم لنفوپرولیفراتیو خـودایمن و سـندرم کانـال اسـمیت در این دسته از علل قـرار مـیگیرنـد. عواقـب پاتولوژیـک آنهـا شـامل تـورم زیـاد عقدههاي لنفاوي، تولید آنتی بادیها علیه آنتی ژنهاي خودي و انباشته شدن تعـداد زیادي لنفوسیت T در اندامهاي لنفاوي ثانویه است. اگرچه برخی از اختلالات خودایمنی ناشی از نقایص ژنتیکی است، لـیکن، ایمنی شناسان معتقدند که اکثر بیماریهاي خودایمنی در افراد بدون نقص ژنتیکـی، زمانی بوجود میآید که، مکانیزمهاي القاء کننده تحمل براي حذف سلولهاي خود واکنشگر، دچار نقص شوند. با استناد به جدیدترین نظریات، حداقل چنـد شـرط براي ایجاد یک حالت خودایمنی مطـرح اسـت. اول اینکـه فـرد بایـد انـواعی از مولکولهاي MHC را بروز داده که بتوانند بطور موثر پپتیدهاي مشتق شده از آنتی ژنهاي خودي هدف را عرضه کنند. به ایـن نـوع بیماریهـاي خـودایمنی، بیمـاري خــودایمنی وابسـته بــه HLA گوینـد. دوم اینکـه افـراد مبـتلا بایــد انـواعی از لنفوسیتهاي T,B را تولید کنند که گیرندههاي آنها توانایی تشخیص آنتی ژنهاي خودي را داشته باشد. بنابراین، براي ایجـاد یـک بیمـاري خـودایمنی، فـرد بایـدمولکولهـایی از MHC کــه توانـایی عرضـه آنتـی ژنهـاي خــودي و همچنــین لنفوسیتهاي T که گیرنده آنها قادر به شناسایی آنتی ژنهاي عرضه شده باشند، را دارا باشـد. عـلاوه بـر ایـن مکـانیزمهـاي طبیعـی تحمـل کـه بـه منظـور حـذف لنفوسیتهاي خود واکنشگر طراحی شده اند، بایـد توسـط فاکتورهـاي محیطـی مختل شوند. عقیـده بـر ایـن اسـت کـه حمـلات میکروبـی شـاید یکـی از ایـن فاکتورهاي محیطی کلیدي باشند که ایجاد بیماري خود ایمنی را تحریک میکنند. همراهی عفونت میکروبی با حضور لنفوسیتهاي داراي گیرنده TCR و یا BCR بالقوه خود واکنشگر از عوامل تشدید کننده بیماریهـاي خـودایمنی مـیباشـند. در مورد اینکه چگونه عفونت ها میتوانند منجر به شکسته شدن تحمـل نسـبت بـه خود شوند. نظریه تقلید مولکولی را بیان نموده اند. طبق فرضیه تقلید مولکولی، آندسته از لنفوسیتهاي B یا T که گیرندههاي آنها، قادر به شناسایی آنتی ژنهاي میکروبی خاصی باشند، طی روند طبیعی پاسـخ ایمنی نسبت به تهاجم میکروبی فعال میشوند. در حالیکه، اگـر ایـن گیرنـده هـا توسط آنتی ژنهاي خودي مشابه آنتی ژنهاي میکروبی، اتصال متقـاطع پیـدا کننـد، میتوانند باعث ایجاد پاسخ خودایمنی در برابر آنتی ژنهاي خودي شوند. در ایـن لنفوسیتهاي بالقوه خود واکنشگر، گیرنده آنها تمایل بسیار کمی به آنتـی ژنهـاي خود دارنـد، لـذا قبـل از عفونـت میکروبـی، توانـایی لازم را بـراي فعـال کـردن لنفوسیت ندارند. از طرفی وقتی این لنفوسیتهاي خود واکنشگر در پاسخ بـه یـک آنتی ژن میکروبی فعال شوند، بدلیل احتمال ایجاد واکنش، توانایی ایجاد خطراتجدي را دارند. استعداد ژنتیکی نظیر نوع مولکولهاي MHC که به ارث میرسـند نیز از جمله عوامل دخیل در فرآیند بیماري خودایمنی میباشند. در مجمـوع نظـر اکثر ایمنی شناسان درباره شروع بیماري خودایمنی بدین صورت اسـت کـه یـک فرد با استعداد ژنتیکی خاص، توسط میکروبی مـورد تهـاجم قـرار گرفتـه و ایـن میکروب باعث شکسـت تحمـل نسـبت بـه خـود شـده و موجـب فعـال شـدن لنفوسیتهاي T میشود. این لنفوسیت هـا برحسـب اتفـاق داراي گیرنـدههـایی هستند که با یک آنتی ژن خودي واکنش متقاطع میدهند. همزمان با فعـال شـدن لنفوسیتهـاي T ،واکـنش التهـابی نیـز در بافـت داراي آنتـی ژن خـودي ایجـاد میشود. این التهاب میتواند ناشی از حضور میکـروب، عفونـت ثانویـه و ضـربه باشد. در پی این واکنش التهابی، سلولهاي پردازش کننده آنتی ژن فعال شده آنتـی ژنهـاي خــودي را برداشــت و آن را جهــت شناس ـایی و فعــال شــدن مجــدد لنفوسیتهاي T خودواکنشگر بکار میبرند. علاوه بر این فرآیند، سایتوکاینهـاي مترشحه در طی پاسخ التهابی نظیر اینترفرون گاما، باعث افزایش بروز مولکولهاي MHC ،میشوند، لذا این سلولها به هدف بهتري براي تخریب توسـط لنفوسـیت TCD8 + خودواکنشگر تبدیل میشوند. 

شیر بز به لحاظ ترکیب شیمیایی و محتوی قند، چربی و پروتئین دارای بالاترین شباهت با شیرانسان است و به دلیل عدم ایجاد حساسیت در مقایسه با شیر گاو، جایگزین بهتری برای تغذیهنوزادان و سالمندان است. شیر بز در مقایسه با شیر گاو به لحاظ کیفیت پروتئین و چربی وقابلیت هضم و جذب مواد معدنی نظیر: کلسیم، منیزیم، مس و آهن مطلوب تر است. درصدچربی شیر بز اندکی بالاتر از شیر گاو است و به این دلیل شیر بز برای مصرف کنندگان به لحاظطعم و مزه مقبولیت بیشتری نسبت به شیر گاو دارد.

گوشت كبك جوان، نرم و لطيف بوده و به سرعت پخته مي شود. بر خالف قرقاول) كه ضرورتاً بعد از ذبح مي بايستي چند روز با پر در داخل يخچال نگه داري شود( بهتر است كبك با فاصله كوتاهي بعد از شكار يا ذبح مورد استفاده قرار گيرد .گوشت كبك گرم و خشك بوده و خواص فراوان دارد در ضمن زود هضم نيز مي باشد .جهت تقويت قواي جنسي و بر طرف نمودن ضعف عمومي بدن و پرورش قواي فكري و تقويت جگر و طحال و دستگاه گوارش مي توان از گوشت اين پرنده استفاده نمود .اطباء سنتي به افرادي كه به يرقان هاي سرد مزاج مبتال بوده اند دستور مي داده اند تايك مثقال از مغز سر كبك را با نيم مثقال صندل ساييده شده مخلوط و ناشتا ميل نمايند و چند روز اين عمل را ادامه دهند در ضمن جگر خام اين پرنده براي بيماران صرعي و زهره او براي تقويت چشم مفيد است كه آن را با قدري روغن زيتون رقيق كرده و در چشم مي چكانند چشم را بسيار شفاف و قومي مي سازد. افرادي كه حافظه آنها رو به نقصان مي رود چنان چه زهره كبك را با روغن زيتون مخلوط نموده و ماهي يك بار در بيني خود بكشد حافظه آنان را تقويت نموده و فراموشي را از آنان زايل مي سازد. افراد الغر اگر الغريشان در اثر انگل يا بيماري خاصي نباشد چنان چه بيضه كبك را كباب كرده و مقداري كندر پودر شده بر آن بپاشند و بخورند و هر چند روز يك بار اين عمل را ادامه دهند بدن آنان چاق و فربه مي گردد

اجزای مختلف گياه گل محمدي به ويژه گل هاي آن ارزشمند هستند و در صنايع مختلف دارويي، غذايي، عطرسازي، آرايشي و تزئيني كاربرد دارند. از عصاره به دست آمده از تقطير گل محمدي در قرون
وسطي و عهد رنسانس براي درمان افسردگي استفاده مي شده است. از گذشته دور در پزشكي سنتي، از قسمت هاي مختلف گل و ميوه آن جهت مصارف دارويي به صورت رسمي تا دهة 1930 استفاده مي شده است. از گلاب نيز كه يك قابض ملايم و يك محلول طبي شستشو دهنده با ارزش براي كاهش التهاب و درد چشم، همچنين براي دردهاي رماتيسمي، قلبي، تقويت اعصاب معده و رفع پاره اي از سردردها و بيهوشي استفاده مي شود.

1 -فعـال كـردن كمپلمـان از راه كلاسـيك(pathway Complement Classical Activation :(اولـين جـزء كمپلمان در سيستم كلاسيك C1q داراي شش گيرنده براي حوزه CH2 ناحيه Fc مولكـول IgG اسـت. بـراي فعـال شدن اولين جزء كمپلمان، كمپلكس آنتي بادي با آنتي ژن و يا پليمرآنتي بادي لازم است،زيرا كه مولكول IgG بتنهائي و بصورت منومر قادر به اين كار نمي باشد(جدول شماره 1-2 .( از بين پـنج كـلاس ايمونوگلبـولين فقـط IgM ،IgG1 ،IgG2 و IgG3 بجـز IgG4 قادرنـد كـه از راه كلاسـيك پروتئينهاي سيستم كمپلمان را فعال نمايند.اگر چه اين خاصيت در از بين بردن ميكروارگانيـسم هـا و بعـضي از اعمـال بيولوژيكي به نفع ميزبان است ولي در مواردي كه كمپلمان زيادي فعال شود، ايجاد صدمات بافتي تيپ دو و سه ازديـاد حساسيت ميكند. 2 -عبور از پلاسنتا يا جفت : از بين پنج كلاس ايمونوگلبولين فقط IgG قادر است از پلاسنتا عبور كند و وارد خـون جنـين شود. اين خاصيت IgG در انتقال ايمني از مادر به نوزاد بسيار مهم است . از طرف ديگر، در مواردي مي تواند به جنـين نيز صدمه بزند. مانند ناسازگاري گروه خوني سيستم Rh كه سبب بروز بيماري اريتروبلاستوز جنيني مي گردد. 3 -اتصال به گيرنده هاي Fc در سطح سلولها:خاصيت اتصال ناحيه Fc ايمونوگلبولينها به سطح سلولها، در بعضي از مـوارد به نفع ميزبان است مانند عمل اوپسونيزاسيون در بيگانه خوارها توسط IgG و در موارد ديگر بضرر ميزبان است، ماننـد اتصال IgE به سطح سـلولهاي بازوفيـل و ماسـت سـل در بيماريهـاي آلـرژي آتوپيـك كـه سـبب ترشـح هيـستامين مي شود.