روشهاي مختلفي براي اندازهگيري هورمونهاي تيروئيدي وجود دارند كه در دامپزشكي به طور مرسوم از روش راديوايمونواسي(RIA (استفاده ميشود. سعي بر اين است كه از روشهاي جايگزين با حساسيت و مزاياي بيشتري همانند كمي لومينسانس يا الكتروكمي لومينسانس براي اندازه گيري اين هورمون ها استفاده شود. هدف از اين تحقيق بررسي اندازه گيري همبستگي هورمون تري يدوتيرونين(FT3 (پلاسماي گاو با استفاده از روش هاي كمي لومينسانس والكترو كمي لومينسانس مي باشد. بدين منظور نمونه هاي خوني از وريد وداج 30 رأس گاو نژاد هولشتاين به ظاهر سالم وغير ابستن اخذ شد.پلاسماي جدا شده براي اندازه گيري هورمون FT3 بادو روش كمي لومينسانس و الكترو كمي لومينسانس مورد استفاده قرار گرفت. براساس نتايج حاصله از نظر مقادير هورمون FT3 مابين دو روش اختلاف معني داري وجود نداشته(447.0=P (ولي ميانگين مقادير اين هورمون در روش كمي لومينسانس بيشتر از روش الكترو كمي لومينسانس به دست آمد. در تحليل آماري با استفاده از روش رگرسيون خطي رابطه و همبستگي معني داري مابين روش هاي ذكر شده از نظر مقادير هورمون FT3 مشاهده شد =(0914.r)(0001​

در بررسي اوليه كشتارگاهي بر روي ٥٠٠٠ قطعه مرغ گوشتي نژاد آرين در اهواز تعداد ٨ قطعــه از آنـها مشـكوك بـه نواقص در ناحيه آخر ستون فقرات شدند. اين نمونهها سپس از نظـر آنـاتوميك مـورد بررسـي دقيـق قـرار گرفتنـد و مشخص گرديد كه اولاً در آرايش طبيعي تعداد پرهاي ناحيه دم و عضلات دم چرخان داراي نواقصــي هسـتند و ثانيـاً فاقد غده يوروپيجيال هستند و ثالثاً درجات مختلفي از فقدان مهرههاي ازاد آخر دم و استخوان پايگوســتايل را نشـان ميدادند. درنهايت با تهيه تصاوير راديولوژيك فقدان مهرههاي آزاد آخر دم و استخوان پايگوستايل مــورد تـأييد قـرار گرفت. نظر به اينكه تاكنون گزارشي در اين خصوص اعلام نشده است موضوع از ابعــاد گونـاگـون بـالاخص منشـاء جنيني آن قابل بررسي است

بروسلوز يكي از بيماري هاي مهم زئونوز است كه انسان وطيف گسترده اي از حيوانات را مبتلا مي نمايد.شتر نيز به بروسلوز مبتلا شده و يكي از عوامل سقط جنين در اين حيوان ميباشد .هم چنين يكي از منابع آلودگي انسان محسوب ميشود. اين بيماري مي تواند عامل بازدارنده مهمي در راه توسعه صنعت شتر محسوب گردد اين مطالعه در پي آنست كه به رديابي بروسلوز در شترهاي استان هرمزگان در سال 1389 بپردازد .در اين مطالعه 103 نمونه سرم شتر ازاستان هرمزگان مورد آزمايش قرار گرفتند. نمونه هاي خون در لوله هاي ونوجكت جمع آوري و بلافاصله جهت جداسازي سرم، سانتريفوژگرديد. در ادامه ، سرم هاي تهيه شده از طريق تست رزبنگال مورد بررسي قرارگرفتند كه از اين ميان 3نمونه ( % 91/2 ( مثبتو در آزمايش 2me ورايت نيز 2%) 94/1(مورد مثبت تشخيص داده شد .هر چند نسبت آلودگي در جمعيت مورد مطالعه پايين مي باشد اما با توجه به اهميت بيماري ادامه مطالعات واعمال تدابير بهداشتي در جهت كنترل بيماري وعدم اشاعه آن توصيه ميشود وجهت كاهش ميزان درگيري، بالا بردن آگاهي شتربان ها، انجام تست ها به صورت منظم، كشتار شتران درگير و واكسيناسيون الزامي است

اسب اين وسيله حمل و نقل دوران گذشته كه امروزه علاوه بر قابليت هاي كشف شــده در گذشـته نقـش پررنگـي در فعاليت ههاي ورزشي و فرهنگي ايفا ميمنمايد بطوري كه در حال حاضر نه تنها ارزش آن كمتر نشده اســت بلكـه در ايجاد مشغوليت سالم در اوقات فراغت انســان ماشـين، ايجـاد اشـتغال، صـادرات و كسـب درآمـد ارزي، فعاليت هـاي بهداشتي و پزشكي و ورزش حرفه اي و كسب افتخار ملي اهميتي دو چندان يافته است. بنابراين نگهداري صحيــح و رعايت اصول علمي در درمان و تيماردراي اين حيوان نقش بسزايي در پرورش آن داشته كه در اين ميان سلامت اندام حركتي با توجه به خلقت و نوع خدمات رساني اسب از اهميت بيشتري برخوردار اســت. از آنجـايي كـه سـم اوليـن بخش اندام حركتي است كه در معرض انواع آسيب ها قرار دارد و براســاس جملـه معـروفhorse No-foot No ميتوان به اهميت سلامت سم در كارآيي و بازدهي اسب پي برد. پيچيدگــي ديـواره سـم و وجـود بخشـهاي متعـدد (ديواره، پنجه، جسم قورباغه، پاشنه، غضروف هاي جانبي، خط سفيد. استخوانهاي بند سوم و ناويكولار نشان مي دهـد كه مشكلات، بيماريها و ضايعات متعددي مي تواند همراه با ســم وود داشـته باشـد. در ايـن مطالعـه بـا مراجعـه بـه باشگاههاي سواركاري اطراف تهران و تكميل پرسشنامه اي سعي شده است كه اولاً ميزان وقوع اختلالات سم مشـخص شود، ثانياً بتوان براساس تنوع اختلاف براي جلوگيري از آنها پيشنهاداتي ارائه نمود. در اين مطالعه ٥١٨ رأس اسب ارزيابي و معاينه گرديد كه از اين ميان ١٦ رأس اسب به ضايعات و بيماريهاي مختلف سم دچار بودند كه در كل ٠٨/٣ درصد كل اسبها را تشكيل مي دادند. توزيع اسبها براساس سن بدين صورت بود كــه ٥٠ درصد بين ١٠-٦ سال و ٢٥ درصد زير ٥ سال ٥/١٢ درصد بين ١٥-١٠ سال و ٥/١٢ درصد آنها بالاي شانزده سال سن داشتند. ٤٣ درصد اسبها نر و ٣٨ درصد ماديان و ١٨ درصد آنها نيز اخته بودند. توزيع نژاد آنها نيز بترتيب ٥/١٢ درصد عرب، ٥/١٢ درصد تركمن، ٥/٦٢ درصد دوخوني، ٥/١٢ درصد الونيزگ بوده است. نكته جــالب توجـه آنكـه ١٠٠ درصد اختلالات در اندام حركتي قدامي بوده است. ميزان تنوع اسبها براساس نوع بيماريها بصورت زير مي باشد. ترك سم ٧٦/١٨ درصد، سندرم ناويكولار ٢٥/٦ درصد، شكستگي سم ٥/١٢ درصد، تراش ٢٥/٦ درصد، كوفتگي ناحيه پنجه ٢٥/١٨ درصد زخم نفوذي، ٢٥/٦ درصد، لامينايتيس ٢٥/١٨ درصد و ساير بيماريها ٥/١٢

وجود اجسام فلزي و غيرفلزي در معده شتر و عوارض احتمالي ناشي از اين گونه اجسام نظير: انباشتگي شكمبه، نفـخ شكمبه، چسبندگي شكمبه به ديواره شكم، چسبندگي نگاري به ديواره شكم و ديافراگم، تــــورم ضربــه اي نگـاري، تورم پرده صفاق در اثر ضربـه ناشـي از اجسـام خـارجي در شـتر نـيز همـانند نشـخواركنندگـان از اهميـت خـاصي برخـــوردار اســت. تورم ضربه اي نگاري در شتر عمدتا“ به شكل انباشتگي، نفخ، توقف نشــخوار و لاغـري ظـاهر ميگردد و ممكن است در بعضي شرايط موجب مرگ و زيانهاي اقتصــادي گـردد. روش جراحـي بـراي درمـان ايـن بيماري توصيه شده است ولي بطور كلي شناخت بيماري نقش مهمي در موفقيت روشهاي پيشــگيري و درمـاني دارد. هدف از اين بررسي، تعيين ميزان و تنوع اجسام خارجي در معده شترهاي ذبح شده در كشتارگاه يزد مي باشد. به ايـن منظور در ماههاي آبان، آذر، دي، بهمن سال ١٣٧٧ ،تعداد ١٠٠ نفر شتر مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج نشان داد، ٥٣ %از شترهاي مورد مطالعه داراي اجسام خارجي بودند و ١٦ %از شترها داراي اجسام خارجي فلزي بودند. ١ %از شترها مبتلا به عوارض نفوذ جسم خارجي بودند كه به شكل چسبندگي موضعي شكمبه به ديواره شــكم بود. بيشترين محل نفوذ جسم خارجي فلزي در ديواره حجره هاي نگاري، در ناحيه تحتــاني نگـاري بـود و كمـترين محل نفوذ جسم خارجي فلزي در ديواره حجره هاي كيسه آب طرف راست شكمبه بوده است. در معده ٣٠ %از شترهاي ماده و ٥٨ %از شترهاي نر جسم خارجي وجود داشت. همچنين مشاهده گرديد كه با افزايش سن، درصد شترهايي كه حاوي جسم خارجي در معده مي باشند، افزايش مي يابد و ارتباط مستقيمي بين افزايش سـن و افزايش احتمال وجود جسم خارجي در معده مي باشد. بيشترين موارد جسم غيرفلزي و فلزي در نگاري بوده است. بيشترين جسم غيرفلزي ياقفت شده در معده شترهاي مورد مطالعه پس از شن و سنگريزه تكــه هـاي اسـتخوان بـوده است.

بروسلوز يك بيماري عفوني باكتريايي است كه توسط ميكروارگانيسمي از جنس بروسلا ايجاد مي شود. اين باكتري گونه هاي مختلفي از حيوانات را مبتلا ساخته و يكي از عوامل مهم سقط جنين در گوسفند و بز مي باشد. بروسلوز يكي از مهمترين بيماريهاي زئونوز محسوب شده و در اغلب كشورها از جمله كشورهاي 1 بروسلوز در ايران اندميك بوده و با شيوع متفاوت 2و3 منطقه مديترانه و خاورميانه از جمله ايران شايع مي باشد. درجمعيت دامي و انسان از نقاط مختلف كشور گزارش شده است. در استان فارس نيز سالانه بيش از 800 مورد تب مالت گزارش مي گردد كه بيش از 90 در صد آن روستايي و عشاير مي باشد. جمعيت عشاير در استان فارس129695نفر مي باشد كه بيشترين تعداد عشايركوچ رو را شامل ميگردد و از شمال تا جنوب و شرق تا غرب پراكنده مي باشند. از آنجايي كه شغل كليه افراد در عشاير، دامداري و دامپروري است و نوع زندگي آنها در ارتباط بسيار نزديك با زندگي دامهايشان مي باشد هم آمار تب مالت در آنها بالا است و هم پيشگيري و كنترل بيماري در آنها سخت تر مي باشد. مواد و روشها: با توجه به آمار عشاير و پراكندگي آنها در مناطق ييلاق استان، بررسي هاي صورت گرفته بر روي اين جمعيت و همچنين گزارشات ثبت شده از آمار موارد بيماري تب مالت در عشاير، براي تعيين حجم نمونه، با استفاده از داده هاي مكاني (GPS (و ثبت اين داده ها در نرم افزار GIS ،400خانوار عشاير به صورت راندوم در يازده شهرستان استان؛(آباده، اقليد، بوانات، پاسارگاد، خرامه، خرمبيد، سپيدان، سروستان، فيروزآباد، شيراز، كوار) انتخاب گرديد. هر خانوار به صورت يك خوشه در نظر گرفته شد و از سرپرست و تمامي اعضاي خانواده خونگيري به عمل آمد. همچنين فرمي طراحي و كليه اطلاعات ضروري خانوار در فرم ثبت و جمع آوريگرديد سپس سرم آنها جدا و در لوله هاي در پيچ دار و با حفظ زنجيره سرد به آزمايشگاه رفرال مركز بهداشت استان ارسال گردد. بر روي همه نمونه ها اول رپيد تست انجام شد و براي موارد مثبت، رايت لوله ايي و 2ME چك گرديد بر مبناي رايت مساوي و يا بيشتر 160/1 و 2ME بيشتر يا مساوي 40/1 ،موارد مثبت تشخيص داده شد. كليه داده ها در نرم افزار 5.SPSS11 وارد و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت . نتايج: جمعا تعداد 1641 خونگيري انجام شد و پس از آزمايش تعداد 165) 10درصد نمونه ها )مورد مثبت تشخيص داده شد. بحث و نتيجه گيري: بيماري بروسلوز در گوسفند و بز در بسياري از مناطق دنيا بخوبي مطالعه شده و اصول كلاسيك پيشگيري و كنترل آن بر مبناي مراقبت از آلوده نشدن گله هاي سالم، محدود كردن ميزان انتقال بيماري با شيوه هاي بهداشتي، واكسيناسيون حيوانات حساس و سرانجام استفاده از روش آزمايش و كشتار حيوانات راكتور مي باشد. در حال حاضر در ايران برنامه پيشگيري و كنترل بروسلوز در گوسفند و بز، بر مبناي يك بار واكسيناسيون دامهاي جوان با واكسن REV1 و واكسيناسيون دامهاي بالغ هر دو سال يك بار با واكسن دز كاهيده REV1 مي باشد. با توجه به نوع زندگي عشاير و پراكندگي و اسكان آنها در مناطق صعب العبور، واكسيناسيون دامها به صورت ناقص، تماسهاي نزديك و پياپي با دامها و استفاده از انواع محصولات لبني، مجموعه عوامل فوق باعث افزايش آلودگي دامي و در نتيجه آلودگي انساني و افزايش بيماري بخصوص در جمعيت روستايي و عشاير در كشور شده است. پيشنهاد مي گردد با بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد عشاير در خصوص بيماري تب مالت، مشكلات عمده ايي كه در پيشگيري و كنترل بيماري در اين گروه وجود دارد را مشخص و بر اساس شواهد بدست آمده اقدام لازم صورت گيرد.

سابقه و هدف : بروسلوز يكي از شايع ترين بيماري هاي عفوني در ايران بوده كه مشترك بين انسان و دام مي باشد و توسط گونه هاي جنس بروسلا ايجاد مي گردد .هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع سرمي بروسلوز در افراد مراجعه كننده به آزمايشگاه رفرانس نزاجا در طي سال هاي 1388 لغايت1391 مي باشد. مواد و روش ها : در اين مطالعه توصيفي ‐ مقطعي، از بيماران مشكوك به بروسلوز خون گرفته شد و سرم هايشان جدا گرديد. آنتي ژن رزبنگال، آنتي ژن بروسلا ابورتوس سويه 19 و بافر 2ME تهيه و روي تمام سرم ها تست رزبنگال انجام شد. در موارد مثبت، براي تعيين تيتر آنتي بادي، تست رايت لوله اي و2ME رايت انجام گشت(81/0 ≥مثبت در نظر گرفته شدند). نتـايج: از مجمـوع 318نفـر، 42مـورد(13/2درصـد) مثبـت بودنـد كـه از ميـان آن هـا 20 نفـر زن (47/6درصـد) و22نفرمـرد(52/4درصـد)بودنـد. بـا تسـت رزبنگـال 46 مـورد (5/14درصـد، رايـت لولـه .شده ديده مثبت)درصد7/10)مورد34(≥0/81)٢ ME و)درصد2/13)مورد42(≥0/81)اي

چنتيجه گيري: ميزان شيوع سرمي در منطقه مورد مطالعه بيانگر شيوع بالاي اين بيماري است . به نظر مي رسد تعداد زيادي از جامعه مورد بررسي به دليل شيوه زندگي (تماس نزديك با حيوانات خانگي و مصرف محصولات لبني غير پاستوريزه ) در معرض آلودگي باشند.با توجه به وابسته به شغل بودن بيماري در منطقه، واكسيناسيون، مراقبت از بيماري، نظارت بر كشتار دام ها، استفاده از محصولات لبني پاستوريزه توصيه مي گردد. 

بروسلوز يكي از مهمترين بيماريهاي واگير و عفوني مشترك بين انسان و دام است كه امروزه تعداد زيادي از دامها و عده زيادي از جامعه بشري از عوارض ناشي از آن رنج مي برند و عوامل مختلف تاثير گذار بر ميزان شيوع بيماري ،دامداري سنتي و عشايري ، تهيه فرآورده هاي لبني غير پاستوريزه ، تردد و جابجائي دام و ميزان آگاهي روستائيان است. لذا با توجه به ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت انساني و دامي و زيانهاي اقتصادي و مشكلات بهداشتي موجب شد كه اين مطالعه جهت تعيين ميزان شيوع بروسلوز در جمعيت دامي ، شناسائي مناطق و گله هاي آلوده و ارتباط آلودگي انسان و دامي و .... در استان بوشهر صورت پذيرد. اين مطالعه در فاصله زماني خرداد الي مرداد ماه سال 1391 در استان بوشهر ودر سه مرحله بررسي هاي سرولوژيك جهت رديابي بروسلوز صورت گرفت مرحله اول با انتخاب تصادفي واحدهاي اپيدميولوژيك ( 92 روستا ) در كل استان و مرحله دوم با انتخاب تصادفي تعدادي گله در هر واحد اپيدميولوژيك و مرحله سوم با انتخاب تصادفي تعدادي دام از هر گله انجام گرفت . نيروهاي عملياتي طبق برنامه زمان بندي شده وارد روستا شده و از گله ها و دامهاي واجد شرايط نمونه سرمي به ميزان 5 سي سي از هر دام تهيه و نمونه ها در شرايط مناسب به آزمايشگاه مركزي استان براي انجام آزمايش هاي سرمي ارسال گرديد . كليه نمونه هاي سرمي ابتدا با آزمايش رزبنگال غربالگري و نمونه هاي مثبت تحت آزمايش هاي رايت و2ME قرار گرفتند. بر اساس نتايج حاصله از آزمايشات تكميلي در اين مطالعه تعداد 3505 راس گوسفند و بز ( تعداد 2560 راس بز و تعداد 945 راس گوسفند ) و تعداد 398 راس گاو نمونه برداري گرديد. ميزان آلودگي گوسفند و بز بين روستائي ميزان 33/33 ، %بين گله اي 38/18 % و در آزمايشات تكميلي با شيوع25/2 %و آلودگي در نوع دام گوسفند 69/1 درصد و در بز 38/2درصد و ميزان آلودگي بين روستائي در جمعيت گاوي 25 درصد و آلودگي دامي در آزمايشات تكميلي 03/5 درصد مشخص گرديد . ( ميزان شيوع دامي به تفكيك دام جنس ، سن و شهرستان ها در مقاله بطور كامل آورده شده است . )ا توجه به ميزان شيوع بروسلوز در اين مطالعه علي رغم عدم افزايش شيوع آن در استان ، لذا بمنظور كاهش بيشتر و كنترل بهتر بيماري ، افزايش آموزش در سطح دامداران و همچنين واكسيناتورهاي بخش دولتي و خصوصي در كنار كنترل قرنطينه اي و بهداشتي ، كنتر ل تردد و نقل و انتقالات دام ، افزايش پوشش واكسيناسيون به بيش از 80 درصد و پرداخت غرامت كليه دامهاي راكتور به دامداران پيشنهاد مي گردد. 

در اين مطالعه ميزان بروز موارد انساني بيماري از سالهاي 87 لغايت 90و ارتباط آن با سن, جنس,تماس با دام و فرآورده هاي لبني ,راهكارهاي مبارزه اي شبكه دامپزشكي و... مورد تجزيه و تحليل آماري و اپيدميولوزيك قرار گرفتكه نشان دادميزان بروز از 33 مورد در سال 87 به 4 مورد در 6 ماهه اول سال90 كاهش يافته است . همچنين دوره اطمينان بيماري در طول اين سالها مورد تحليل اپيدميولوزيك قرار گرفت و مشخص شد كه بيشترين ميزان بروز در كليه سالها خرداد ماه هر سال بوده است. در نهايت نتيجه بررسي هاي اپيدميولوزيك نشان مي دهد كهكاهش چشمگير ميزان بروز بيماري در جمعيت انساني شهرستان ,باراهكارهاي مبارزه اي شبكه دامپزشكي شهرستان ني ريزشامل واكسيناسون دامها در كانون ها و مناطق پرخطر و آموزش بهره برداران ,ارتباط مستقيم و معني داري دارد.

بيماري تب مالت در تمام جهان مشاهده مي شود.كانون بيكاري بر حسب نقاط مختلف جغرافيايي متفاوت است.بيماري تب مالت از راههاي مختلفي وارد بدن مي شود.در كشور ما نيز بيماري باعث ابتلاء بسياري از هموطنان شده است.اين مطالعه به بررسي ميزان آگاهي مراجعين به مراكز بهداشتي درماني شهر خرم آباد در خصوص راههاي انتقال و عوارض بيماري تب مالت مي پردازد. مواد و روشها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي است كه برروي 1500 نفر از مراجعين كننده به مراكز بهداشتي ، درماني شهر خرم آباد صورت گرفت. اطلاعات اين مطالعه از طريق پرسشنامه استخراج گرديده و از طريق نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: از مجموع 1500 نفر مراجعه كننده، 63 % زن و 27 % مرد بودند.ميانگين سني افراد 14 ±29 سال بود.73 % ساكن شهر و 27 %ساكن روستا بودند. از اين تعداد 26 % داراي تحصيلات زير ديپلم، 41% داراي ديپلم و فوق ديپلم و 33% داراي تحصيلات بالاتر بودند.در خصوص راههاي انتقال و عوارض بيماري تب مالت ميزان آگاهي در سه سطح ضعيف، متوسط و خوب تقسيم بندي گرديد. كه بر اين اساس 5/43 %داراي آگاهي ضعيف ، 24 % داراي آگاهي متوسط و 5/32 % داراي آگاهي خوبي بودند.همچنين ميزان آگاهي براساس جنسيت، در زنان 5/35 % داراي آگاهي ضعيف،27 % داراي آگاهي متوسط و 5/36 % داراي آگاهي خوب بودند و در مردان 5/51 % داراي آگاهي ضعيف ، 21 % داراي آگاهي متوسط و 5/28 % داراي آگاهي خوب بودند.نتيجه گيري: باتوجه به يافته هاي اين مطالعه و با توجه به نقش آموزش در ارتقاء آگاهي هاي عمومي لازم است مسئولين امر برنامه هاي آموزشي وسيعتري متناسب با فرهنگ و ميزان دسترسي به اطلاعات را در برنامه كاري خود قرار دهند.

نقايص استخواني كه به دليل ضربه، شكستگي ها، برداشت تومور ها يا كيست ها ايجاد مي شوند يكي از مشكلات بزرگ جراحي هاي ارتوپدي مي باشد. اتوگرافت هاي استخوان اسفنجي يك روش موفق جهت درمان اين نقايص ميباشند. ١٩ كيلوگرم به طور اتفاقي به دو گروه / ٣ سال و ميانگين وزن ٤٢ / در اين مطالعه نه قلاده سگ سالم با ميانگين سن ٣ ٢ سانتيمتري در قسمت مياني استخوان زند زيرين دست راست هر سگ ايجاد / تقسيم شدند. يك نقيصه استخواني ٥ شد و سپس استخوان به وسيله پين داخل مدولايي تثبيت گرديد. در ٦ سگ (گروه آزمايش) نقيصه استخوان زند
زيرين به وسيله استخوان اسفنجي خودي كه از ستيغ ايلئوم گرفته شده بود پر شد. ولي در سه سگ (گروه كنترل) نقيصه استخواني پر نشد. ارزيابي كلنيكي بعد از عمل شامل اندازهگيري درجه حرارت بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس و ارزيابي درجه لنگش بود. ارزيابي راديوگرافي بر اساس ميزان پر شدن نقيصه، واكنش ضريع و تورم بافت نرم، بلافاصله پس از جراحي و در ميزان لنگش در بين دو گروه (P<٠/ ١٣ بعد از جراحي انجام شد. تفاوت معنيداري ( ٠٥ ،١٠ ،٧ ،٥ ،٣ ، هفتههاي ١ در روز ٢١ و بعد از آن مشاهده گرديد. از نظر ميزان واكنش ضريع و تورم بافت نرم بين دو گروه اختلاف معنيداري
وجود نداشت ولي ميزان استخوانسازي و پر شدن نقيصه استخواني تفاوت معنيداري را بين دو گروه نشان داد به طوري كه در گروه كنترل هيچ ترميمي صورت نگرفت ولي در سه سگ گروه آزمايش جوشخوردگي كلنيكي ايجاد و در سه سگ ديگر، نقيصه استخواني به درجات متفاوتي پر شد و چگالي راديوگرافي نقيصه با گذشت زمان افزايش يافت. نتايج اين مطالعه نشان ميدهد كه ميتوان از پيوند استخوان اسفنجي جهت پر كردن نقائص استخواني متوسط استفاده كرد.

با توجه به اينكه گاو قدرت تمايز دهاني موادي را كه به دهان مي گيرند ندارد، ممكن است اجسام خارجي را بلع كنند كه معمو ً لا توسط ساير گونه ها پس زده مي شود. اجسام خارجي نوك تيز بلع شده مي توانند به ديواره نگاري فرو رفته و باعث پريتونيت و يا بدنبال آن درگيري ساير اعضاء گردند. بيماري بدليل كاهش چشمگير توليد و ميزان مرگ و مير بالا از اهميت اقتصادي زيادي برخوردار است. هدف از انجام اين مطالعه تعيين حضور و انواع اجسام خارجي در گاوهاي به ظاهر سالم كشتار شده در كشتارگاه اهواز مي باشد. بعلاوه وجود چسبندگي نگاري نيز مورد توجه قرار گرفته است. اين بررسي بر روي ١٢٠ راس گاو از هر دو جنس صورت گرفته و سن دامها از كمتر از ٢ سال تا بالاي مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت . Z و T ، ٥ سا ل بوده است. نتايج با استفاده از آزمون مربع كاي چسبندگي نگاري در ١٤ راس از دامهاي تحت بررسي مشاهده شده جنسيت و آبستني در ميزان اين چسبندگي بيتاثير بود. در حاليكه در بعضي از گروههاي سني اختلاف از نظر وجود چسبندگي بامعنا بود. در ٣٩ راس از دامها، جسم خارجي يافت گرديده ١٣ قطعه فلزي در نگاري دامها فرو شده بود. از نظر وجود جسم خارجي در بين بعضي از گروههاي سني و يا دامهاي نر و ماده اختلاف معناداري مشاهده گرديد. در حاليكه از اين نظر آبستني يا عدم آبستني بياهميت بود. ارتباطي بين چسبندگي و حضور اجسام خارجي فلزي مشاهده شد.
e-

مقدمه: برسلوز يا تب مالت يكي از شايعترين بيماريهاي عفوني مشترك بين انسان و دام ميباشد و به عنوان مشكل اساسي بهداشت دام و بهداشت همگاني در بسياري از كشورهاي جهان از جمله ايران كه دام منبع درآمد واشتغال است به حساب مي آيد. تب مالت اولين بار در قرن 19 ميلادي در جزيره مالت شناسايي شد وبه همين منظور تب مالت ناميده ميشود .بيماري بيشتر شغلي بوده و در بين افرادي كه با حيوانات و دام كار ميكنند به ويژه كارگران كشاورزي،دامداري،دامپزشكي وكارگران كشتارگاهها مشاهده ميشود. هدف: منظور از اين مطالعه بررسي فراوني موارد گزارش شده تب مالت در 6 شهرستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي جيرفت در سال 1391 ميباشد. مواد و روشها: مطالعه بررسي توصيفي است بر مبناي اطلاعات بيماران ثبت شده در پرتال كشوري تب مالت واحد پيشگيري و مبارزه با بيماريهاي معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي جيرفت استخراج گرديد و در نرم افزار 17 spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نتايج ذيل حاصل شد. يافتهها: از تعداد 57 بيمار ثبت شده در سال 1391، 23 نفر(3.40(%مردو تعداد34 نفر(6.59 (%زن بودند. از نظر فاكتور شغل24 نفر (42 (%دامدار و كشاورز،تعداد17 نفر (8.29 (%خانه دار و تعداد 16 نفر(28(%سايرمشاغل را داشتند. بر اساس ماه بيشترين شيوع در مرداد ماه گزارش شده و از نظر محل سكونت تعداد 50 نفر(7.87(%در روستا و تعداد 7 نفر (3.12(%در شهر ساكن بودند.از نظر توزيع سني بيشترين تعداد مبتلايان با 33 مورد(8.57 (%در گروه سني بالاتر از 40 سال مي باشند و در گروه زير 10 سال 4 مورد(7 (%قرار داشتند و در گروه سني 10 تا 40 سال 20مورد(2.35 (%شناسايي و ثبت گرديد.از تعداد كل بيماران ثبت شده 15 نفر(26 (%تماس با دام زنده و نگهداري دام داشتند و تعداد 13 نفر(8.22(%سابقه استفاده از فراورده هاي لبني غير پاستوريزه داشتند و همچنين تعداد 6 نفر (5.10 (%از آنها ساير افراد خانواده آنها در يكسال گذشته سابقه بيماري داشتند اكثر افراد شناسايي شده با علايم بيماري بي اشتهايي،درد عضلاني و استخواني و كمر درد مراجعه نموده بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله ،پيشگيري ،كنترل و ريشه كني بروسلوز در يك كشور و يا منطقه نيازمند سياستگذاري و تصميم گيري و در اختيار داشتن آمار و اطلاعات اپيدميولوژيك دقيق مي باشد و از طرفي با توجه به جمعيت تحت پوشش دانشگاه و تعداد بيمار ثبت شده و شرايط زندگي در روستاها از نظر تماس با دام به نظر ميرسد كه ميزان افراد مبتلا بيشتر از اين تعداد باشد كه از بيماري خود آگاهي ندارند و يا در سيستم پرتال كشوري ثبت نشده اند كه اين امر آموزش بيشتر به افراد در معرض خطر در خصوص علايم بيماري و مراجعه جهت تشخيص از طريق برنامه هاي آموزشي خانه هاي بهداشت را مي طلبد و از طرفي با توجه به شيوع بيشتر در سنين بالاتر نيز آموزش بيشتر اين افراد نيز نياز ميباشد و به علت آلودگي در سطح بسياري از دامهاي منطقه نيز نياز به نظارت بيشتر و واكسيناسيون دامها را ميرساند. 

به منظور بررسي علل سختزايي در گاو اطلاعات مربوط به 255 مورد سختزايي كه طي يك دوره 20 ساله به درمانگـاه تخصـصي دانشكده دامپزشكي (اهواز، شيراز و اروميه) ارجاع شده بود، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. از اين تعداد كه گاوهاي آميخته بـومي و دورگ بودند، 80 مورد (4/31 درصد) در زايمان اول، 48 مورد (8/18درصد) در زايمان دوم، 45 مورد (6/17درصد) در زايمان سوم، 43 مورد (9/16درصد) در زايمان چهارم، 39 مورد (3/15درصد) در زايمان پنجم و بيشتر بودند. از ايـن تعـداد 110 مـورد (1/43درصـد) سختزايي با منشاء مادري و 127 مورد (8/49درصد) سختزايـي بـا منـشاء جنينـي داشـتند و در 18 مـورد (1/7درصـد) هـر دو نـوع سختزايي با هم مشاهده شد. فراواني موارد سختزايي و نوع مادري و جنيني آن با تعداد زايش ارتباط معنيدار معكوس در حد 001/0 داشتند. در سختزاييهاي با منشاء مادري باز نشدن گردن رحم (سرويكس) و پيچ خوردگي رحـم از بقيـه مـوارد بيـشتر بـود و بجـز سستي رحم و پارگي مجرا بقيه موارد با تعداد زايش ارتباط معنيدار داشتند. تنگي گردن رحم با پيچ خوردگي رحم بـه راسـت و تنگـي لگن ارتباط معنيدار مثبت داشت. از سختزاييهاي با منشاء جنيني تا خوردگي اندامها و به دنبال آن حالت “P2 ”شـكمي و ورود لگنـي “P1 ”خلفي بيشتر از حالات ديگر مشاهده گرديد. شكلهاي ظاهري غيرطبيعي (ناهنجاري) در همه زايمانها تقريباً بـه يـك نـسبت ديـده شد. همه اين نوع سختزاييها با تعداد زايش ارتباط خيلي معنيدار منفي داشتند و بجز ورود لگني عمودي و حالت جانبي بقيه موارد بـا هم ارتباط معنيدار داشتند. اين مشاهدات توجه را به علل احتمالي ايجاد سختزايي جلب كـرده و بـه آمـادگي دامپزشـك بـراي درمـان سختزايي كمك ميكند.

بروسلوز اصولا در افراد جوان و ميانسال ديده مي شود و انسيدانس بيماري در اطفال و افراد مسن كم است. بروسلوز عفونت سيستميكي است كه هر ارگاني راممكن است درگير كند. سيستم عضلاني اسكلتي با شيوع بيشتري درگير مي شود. شيوع و نوع درگيري اين سيستم بر اساس سن و جنس و مدت زمان عفونت بستگي دارد. در اين مطالعه نوع و خصوصيات درگيريهاي اين سيستم بر حسب سن و جنس بيماران مورد مطالعه قرار گرفته است. روش كار در يك مطالعه مقطعي 384 بيمار با تشخيص بروسلوز بستري در بيمارستان الزهراي اصفهان مورد بررسي قرار گرفتند. تشخيص بروسلوز در بيماران بر اساس علائم باليني و جود اپيدميولوژي مثبت و آزمايش رايت به روش لولهاي Tube Standard(STAT تست يا و) Brucella Abortus M101, Cromatest, Linear Chemical, Spain) از استفاده با Agglutination Test) مثبت اليزا بود. يافتههاي عضلاني اسكلتي بيماران نيز به سه گروه درگيري مفصلي محيطي، درگيري مفصل ساكروايلياك و درگيري ستون فقرات با استفاده از يافتههاي راديولوژيك، سي تي اسكن و ام آر آي شناسائي شدند. بيماران بر اساس سن به هفت گروه سني G-A از كمتر از 5.2 سال تا بالاي 65 سال تقسيم شدند. آناليز داده ها با استفاده از نرم افزار 17 version SSPS مورد ارزيابي قرار گرفت و از تست آماري كاي دو براي آناليز داده ها استفاده گرديد. 05.0< P معني دار تلقي گرديد.نتايج از 384 بيمار مورد بررسي 238 بيمار (9.61 (%درگيري سيستم عضلاني اسكلتي داشتند. در اين مطالعه 158مرد (4.66(%و 80 زن (6.33 (%بودند. محدوده سني بيماران از 77 – 3 سال با ميانگين (03.15±14.36 (شايعترين درگير ي بصورت اسپونديليت و گروه سني شايع (65-40 (و جنس مرد بود. شايع ترين مفصل محيطي درگير مفصل هيپ و گروه سني (40-20 (سال و جنس مرد بود. سومين درگيري بصورت ساكروايلياتيس در گروه سني (65-40 (و جنس زن بود. نتيجه گيري سيستم عضلاني اسكلتي يكي از شايعترين ارگان هاي درگير در بروسلوز است. مردان هنوز بطور شايع تر دچار اين بيماري مي گردند. ستون فقرات، مفصل هيپ و ساكروايلياك از كانونهاي اصلي درگيري در بروسلوز هستند. در اين مطالعه مفصل ساكروايلياك در جنس زن و محدوه سني ميانسالي تا قبل از پيري بود. 

در اين تحقيق شكل ظاهري و ابعاد زائده گوش خوكي ٧٢ رأس گاوهاي كشــتاري از دو نـژاد هلشـتاين و دو رگ از كشتارگاه صنعتي فارس مورد بررسي قرار گرفت كه از اين تعداد ٣٨ رأس نر و ٣٤ رأس ماده بودند. اين گاوها از نظر سني به ٣ رده سني ٢-٠ سال، ٤-٢سال و ٤ سال به بالا تقسيم شده بودند. نتايج حاصلــه نشـان داد كـه ميـانگين وزن زائده گوش خوكي بين دو جنس نر و ماده از اختلاف آماري معني داري برخوردار بودند (٠٥/٠ ≤P ( و ميانگين وزن زائده گوش خوكي در جنس نر بيشتر از جنس ماده مي باشد. از اين نظر اختلاف آماري معنــي داري بيـن گروهـهاي سني مختلف مشاهده نشد ولي در رده سني ٤-٢ سال ميانگين وزني زائده گوش خوكي بيشـتر از دو رده سـني ديگـر بوده و رده سني ٤ سال به بالا كمترين ميانگين وزني را به خود اختصاص داده بود. از نظر نژادي نيز هيچگونه اختلاف آماري معني داري مشاهده نشد اگر چه در هر نژاد ميانگين وزن زائده گوش خوكي در جنس نر بيشتر از جنــس مـاده بود. طول و عرض زائده گوش خوكي در رابطه با ٣ فاكتور سن و جنس و نــژاد مـورد بررسـي قـرار گرفـت و هيچگونـه اختلاف آماري معني داري مشاهده نشد. زائده ها شكل هندسي منظمي نداشته و از نظر شكل ظاهري نيز متنوع بودند. همچنين برخي از دامها بيش از يك زائده داشتند و در ٣ رأس از دامها زائــده بسـيار كـوچكـي حـدود ١ سـانتي مـتر مشاهده گردي

مقدمه و اهداف : بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است . در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 601 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. مواد و روش ها : اين بررسي به روش توصيفي انجام شد . كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 91 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده ، فراواني بيماري و . . . به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق : از 601 مورد بررسي شده در طي 11 سال در مجموع 491 مورد 7/81 % آن روستايي و 110 مورد 3/18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعداد مبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از سال 83 لغايت 91 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 ،66، 76مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سالبه بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است . اين ميزان در سالهاي 87 و 88 و 89 و 90 و 91نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد . نتايج تحقيق : با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد بادامهاوجنين سقط شده ، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينه اي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

مقدمه و اهداف بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود كه مشكلات فراواني در بهداشت ، طب عفوني ، سلامت جامعه و نيروي كار ايجاد كرده و بدليل سقط جنين در بين دامها و كاهش محصولات دامي به دامداري و اقتصاد كشور نيز لطمه وارد مي آورد. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است. در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 459 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. روش تحقيق اين بررسي به روش توصيفي انجام شد. كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 89 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده شناسايي، فراواني بيماري در آن شهرستانها به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق از 459 مورد بررسي شده در طي 9 سال در مجموع 3/81 % آن روستايي و 18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعدادمبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از آن پس در سالهاي 83 لغايت 89 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سال به بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است. اين ميزان در سالهاي 87و88و89 نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد. نتايج تحقيق با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و اداره دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد با دامها و جنين سقط شده، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينهاي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

قدمه بروسلوز يك بيماري آندميك در ايران مي باشد كه تظاهرات باليني متعدد و غير اختصاصي دارد. يكي از اين تظاهرات اختلالات سايكياتريك مي باشد كه مي تواند بصورت اسكيزوفرني و دپرسيون تظاهر كند. از آنجا كه در ايران در مورد رابطه اختلالات سايكياتريك و بيماري بروسلوز تحقيقي صورت نگرفته است ، بررسي اين موضوع ضروري به نظر مي رسد. روش تحقيق دراين مطالعه در مدت 10 ماه از مهرماه 1388 تا مردادماه 1389 در بخش روانپزشكي بيمارستان امام حسين از بيماراني كه مبتلا به اختلالات سايكوتيك وخلقي بودند نمونه گيري جهت بررسي سرولوژي بيماري بروسلوز ,Wright s`Coomb, Wright( (2ME انجام شد. تنايج با نرم افزار SPSS تحليل گرديد. نتايج از بين 500 بيماربا اختلال سايكياتريك (بر اساس معيارهاي DSM4 (كه در طول مدت مطالعه بررسي شدند سه بيمار تست مثبت سرولوژي براي بيماري بروسلوز داشتند در حالي كه در بين 17352 بيمار بدون اختلالات سايكياتريك كه در ساير بخشهاي بيمارستان بستري بودند و براي 492 نفر از آنها كه مشكوك به بروسلوز بودند تست سرولوژي درخواست شده بود, فقط دو بيمار تست مثبت براي اين بيماري داشتند. با توجه به آناليز آماري تفاوت معني داري در مثبت شدن تست سرولوژي بين بيماران با و بدون اختلالات سا يكياتريك مشاهده شد(001.0​بحث و نتيجه گيري با توجه به نتايج فوق به نظر مي رسد كه در بيماران داراي اختلالات سايكياتريك مخصوصا در نواحي آندميك بيماري تب مالت, شك به وجود اين بيماري بايد در پزشكان عمومي و روانپزشكان مطرح گردد و بررسي تست سرولوژيك بروسلوز به عنوان قسمتي از تستهاي روتين آزمايشگاهي منطقي باشد

بروسلوز، بيماري باكتريايي است كه توسط عاملي از جنس Brucella ايجاد مي شود. اين بيماري باعث بروز خسارات اقتصادي فراوان به دامپروري ها و از طرف ديگر به عنوان يك بيماري مشترك بين انسان و دام مي تواند تهديدي براي سلامت جامعه باشد. عامل سقط بروسلايي در گاو abortus Brucella وmelitensis. B عامل سقط بروسلايي در گوسفند و بز مي باشد. شيوع عفونت در بين گله ها، نوع دام و مناطق جغرافيايي متفاوت است. از نظر اپيدميولوژيك ساير دامهاي غير نشخوار كننده از قبيل گوشتخواران نظير گربه و سگ نيز مي توانند به abortus B و melitensis. B آلوده شوند. هدف از مطالعه حاضر، بررسي سرواپيدميولوژي بروسلا ابورتوس و ملي تنسيس در گربه هاي ولگرد، گربه هاي صاحبدار و گربه هاي جمع آوري شده از گاوداري هاي شيري شهرستان مشهد مي باشد. در اين بررسي 140 قلاده گربه شامل، 48) 2.34(%گربه ولگرد، 42)30 (%گربه خانگي و 50) 7.35 (%گربه تله گذاري شده در گاوداري هاي صنعتي شيري شهرستان مشهد مورد بررسي قرارگرفتند. از آزمونهاي سرولوژيكي Bengal Rose ،Wright و 2ME استفاده شد. مقايسه بين سن، جنس، وزن و نوع گربه ها (ولگرد، خانگي و صيد شده از دامپروريها) با نتايج آزمونهاي سرمي بروسلوز، بوسيله آزمون هاي آماري مربع كاي و test exact Fisher مورد بررسي قرارگرفتند. ازمجموع 140 گربه موردآزمايش، 8) 71/5 (%قلاده گربه داراي آنتي بادي بر عليه بروسلا بودند. از اين تعداد 6) 2.4 (%و 2)4.1 (% گربه به ترتيب از گربه هاي ولگرد و صيد شده از دامپروري ها بوده اند. تيتر آنتي بادي تشكيل شده بر عليه بروسلا آبورتوس و مليتنسيس در آزمون هاي Wright) 2 و 3 (+ و 2ME بيش از 20/1 نبود. فقط 2) 42/1 (%گربه درآزمون ME-2) 2 (+تيتر مثبت را نشان دادند كه يك گربه متعلق به گروه گربه هاي ولگرد و يك گربه از گروه گربه هاي صيد شده در گاوداري هاي اطراف مشهد بود. ارتباط آماري معني داري بين جنس گربه با نتايج سرولوژي مشاهده نشد(07.0=p .(اماارتباط معني داري بين گروههاي سني گربه ها مشاهده گرديد (009.0=p .(ارتباط قابل توجهي بين گربه هاي ولگرد وگربه هاي دامپروري مشاهده نشد، اما بين گربه هاي ولگرد وگربه هاي خانگي رابطه معني داري مشاهده شد (028.0=p .( بررسي حاضر نشان مي دهد 1 -گربه ها قادر به آلودگي با بروسلا آبورتوس و ملي تنسيس مي باشند، آلودگي بروسلايي درگربه ها به صورت اوليه وخفيف ديده شد 2-آلودگي بروسلايي درگربه هاي نر و ولگرد سنين 1-2 سال بيشتر از ساير گربه هاست. 3 -عدم آلودگي درگربه هاي خانگي نشان دهندة وضعيت مطلوب بهداشت وپايش دقيق سلامت درآنهاست. گربه هاي ولگرد مي توانند عامل احتمالي خطر ابتلا به بروسلوز در جمعيت هاي انساني و حيواني در داخل شهر و حومه مشهد باشند و توصيه ميشود كه درشهرهايي مثل مشهد نظارت وكنترل بيشتري روي گربه هاي ولگرد بوسيله نهادهاي زيربط انجام گيرد. مطالعه بيشتر جنبه هاي اساسي شيوع، اپيدميولوژي و ايمونولوژيك بروسلوز در گربه ها در ايران ضروري است.