به اين بيماری تخته بند و يا فلجی پس از زايماننيز مي گويند. (Post Parturition Paresis)بروز اين بيماری در گاوهای شيری از يکماه ماندهDanger به زايمان تا چند هفته پس از آن میباشد. ولی
برای گاوهای شيری از زايمان تا 10 روز بعد از Periodآن [عمدتاً 48 ساعت اول پس از زايمان] میباشد.گاوهايی که شير بيشتری توليد می کنند، برای بروزاين بيماری استعداد بيشتری دارند.
تب شير در گاو بصورت انفرادی است ولی در گوسفندمیتواند اپيدمی هم باشد.نژاد هلشاين بيشترين حساسيت را دارد.

اتیولوژي: کاهش کلسیم یونیزه نقص اصلی است. شروع شیرواري سبب افزایش درخواست کلسیم می شود، گاوي که 10 کیلوگرم آغوز تولید میکند به یکباره 23 گرم کلسیم از دست می دهد که تقریبا 9 برابر میزان کلسیم پلاسمایی است. از دست رفتن کلسیم پلاسمایی سبب افزایش بازجذب روده اي و استخوانی کلسیم جایگزین می شود. کمترین نیاز به کلسیم در زمان خشکی وجود دارد. در فقدان عملکرد مناسب پاراتیروئید و ویتامین D رخ می دهد. دام باید در طول 48 ساعت بعد از زایمان با افزایش هورمون هاي پارا تیروئیدي و ویتامین سبب موبیلیزاسیون و جذب روده اي و افزایش جذب استخوانی شود.

اپیدمیولوژي:

گاو: پر تولیدها بیشتر مبتلا می شوند. در بالغین بین سن 10 – 5 ساله بیشتر رخ می دهد و ندرتا در شکم اول و دوم و بیشترین شیوع را در شکم 3-7 مشاهده می کنیم. نژاد جرسی حساس تر است. زمان رخداد قبل از زایمان و در چند روز آخر آبستنی و در طول زایمان محتمل تر است. بعضی موارد در چند ساعت قبل زایمان که سبب می شود به علت اینرسی رحم مرحله دوم زایمان صورت نگیرد. بیشترین وقوع رخ داد در 48 ساعت اول بعد از زایمان است و تا 10 روز بعد از زایمان هم ممکن است رخ دهد. گاهی مواردي در 6 تا 8 هفته بعد از زایمان رخ می دهد. خستگی مفرط و هیجان نیز مستعد کننده است و زمان استروس به علت افزایش سطح استروژن و کاهش اشتها حساسیت بیشتر است. اپیزودهاي هیپوکلسمی 1-2 روز طول کشیده و ممکن است 2 تا 3 بار در طی روز رخ دهد. فرم تحت بالینی هیپوکلسمی مهم تر است چون سبب مهار حرکات شکمبه و نگاري و بالانس منفی انرژي در اوایل شیرواري می شود. cycler Calciumدامهایی هستند که در آن ها مکانیسم هموستاز کلسیم به صورت کاهش یافته آداپته شده و در طول نخستین هفته هاي شیرواري روي می دهد. گرسنگی به مدت 48 ساعت سبب افت کلسیم سرم می شود. تغذیه از علوفه بی کیفیت طی ماه هاي زمستان در مرحله اولیه یا پرخوري کربوهیدرات هاي قابل تخمیر نیز هیپوکلسمی ممکن است رخ دهد. تزریق وریدي آمینو گلیکوزیدها، خصوصا نئومایسین و جنتامایسین و دي هیدرواسترپتومایسین باعث کاهش کلسیم یونیزه سرم می شود. مصرف اکسید روي به عنوان جلوگیري از اگزماي صورت در میش ها سبب افت شدید کلسیم سرم بعد از 24 ساعت می شود.

گوسفند و بز: در گوسفندان به صورت گروهی بعد حرکت و فعالیت اجباري، طی مسافت طولانی، محرومیت ناگهانی از غذا، چرا روي مراتع حاوي اگزالات یا دانه اي سبز است. بالغین حساسیت بیشتري دارند، خصوصا 6 هفته قبل تا 6 هفته بعد از زایمان این حساسیت وجود دارد و ممکن است 25 % گله را درگیر کند. به دنبال چردن در مرتع زمستانه ممکن است بیماري ایجاد شود. به علت ایمبالانس کلسیم میش در اوایل شیرواري حساس تر است. به دنبال مصرف مکمل هایی که منیزیم زیادي دارند شیوع 10 % و مرگ و میر انفرادي 20 % در انتهاي آبستنی یا اوایل شیرواري رخ می دهد. بیماري ساپرس تولید گلوکز آندوژن و به عنوان یک محرك هیپرکتونمیا یا توکسمی آبستنی است. در بز افت فسفر و کلسیم مثل گاو است. بزهاي شیروار حساس تر هستند و بیشترین ابتلا را در 4-6 سالگی دارند. سندرم بالینی مانند گاو در دو مرحله آتاکسی و زمین گیري وجود دارد.

اتیولوژي: متعاقب تب شیر، نکروز ایسکمیک عضلات بزرگ لگنی، آسیب عضلات اطراف لگن و عصب obturator رخ می دهد. بر اساس اتیولوژي به دو دسته تقسیم می شود: عصبی سیستم جراحات فاقد = Non ambulatory non progressive (1 2 (paralysis Ambulatory = داراي جراحات سیستم عصبی

اپیدمیولوژي: در 2 – 3 روز بعد زایمان در گاوهاي پر تولید متعاقب تب شیر و متعاقب ورم کلی فرمی و پرخوري کربوهیدراته رخ می دهد. در گاو پرواري فرم progressive به علت آسیب و تروما، عفونت و سپتی سمی و بیماري هاي CNS رخ می دهد.

بروز: وقوع بالا به دنبال فلج مادرزادي، هیپوفسفاتمی و فلج عصب obturator است.

ریسک فاکتور: 1 ( عوارض تب شیر: زمین گیري طولانی بزرگترین ریسک است (بیش از 4-6 ساعت) خصوصا در دام هاي سنگین وزن بیشتر رخ می دهد. مرده زایی و هیپوکلسمی خطر ابتلا را 5 برابر می کند. ریسک ابتلا در دام مبتلا به سخت زایی و جفت ماندگی بیشتر است. 2 (آسیب تروماتیک به لگن و اندام لگنی: در 25 % گاو هاي زمین گیر مشاهده می شود. عصب سیاتیک و obturator حین زایمان آسیب می بیند. 3 (ایمبالانس الکترولیتی و کمبود املاح: 1 (هایپوکلسمی: نوع پایدار آن یا عدم درمان مناسب تب شیر در گاو هاي بزرگ و سنگین جثه سبب زمین گیري طولانی و نکروز عضله می شود. 2 (هایپوفسفاتمی: سطح سرمی آن با موازات هایپوکلسمی کاهش می یابد. نوع پایدار آن سبب سندرم گاو زمین گیر در تب شیر می شود. 3 (هایپومنیزیمی: میزان کم آن به مدت طولانی سبب سندرم گاو زمین گیر می شود خصوصا اگر توام با هایپوکلسمی باشد. 4 (هیپوکالمی: همراه با هایپوفسفاتمی متداول ترین دلیل در رخداد سندرم Creeper) گاوهاي خزنده) در دام هاي هوشیاراست. هیپوکالمی سبب افزایش نفوذپذیري غشاي سلولی فیبرهاي عضلانی شده و سبب از دست رفتن پتاسیم درون سلولی و فلج عضلانی و زمین گیري می شود. پاسخ به درمان خوب است.

عوامل محیطی و مدیریتی: سطح لغزنده بزرگترین فاکتور خطر است، خصوصا در زمان زایمان اگر بستر لغزنده باشد بیشتر خطر آفرین است.

پاتوژنز: زمین گیري طولانی و تاخیر در درمان تب شیر سبب آسیب فشاري به عضلات می شود و نکروز ایسکمیک عضلات بزرگ اندام هاي خلفی خصوصا عضله tendinous semi و پشت زانو آغاز و فشار به عضله سبب آنوکسی بافتی و آسیب سلولی و التهاب و تورم می شود و تورم سبب افزایش فشار شده و پرفیوژن بافتی را محدود می کند. در 10 % موارد میوکاردیت کانونی رخ می دهد که پاسخ به درمان نامطلوب است. از عوارض اضافه زمین گیري ورم پستان حاد است. پاتوژنز گاو زمین گیر غیرهوشیار به درستی مشخص نیست اما به نظر می رسد مخلوطی از کمبود املاح معدنی (کلسیم، فسفر، منیزیم و پتاسیم) منجر به بروز عارضه می شود.

علائم: تلاش مکرر جهت بلند شدن نمی کند و یا نمی تواند بایستد. 30 % گاو هاي درمان شده در تب شیر قادر به ایستادن در 24 ساعت بعد درمان نیستند، این ها هوشیار هستند. کاهش اشتها، دما نرمال و ضربان نرمال یا اندکی افزایش یافته است یا آریتمی بعضا دیده می شود، تنفس و مدفوع و ادرار طبیعی است، به علت آسیب عضلانی پروتئین اوري رخ می دهد. تلاش مکرر جهت ایستادن در سندرم Creeper دیده می شود که با کمک بعضا می ایستند اما خشکی پا و بی حس شدن آن ها وجود دارد. آسیب عصب peroneal وقتی رخ می دهد که مفصل fetlock زیاد خمیده شود. در بعضی موارد پاي عقب به طرفین کشیده شده و وزن روي بخش میانی عضله ران است. ممکن است در رفتگی مفصل لگن رخ دهد. در موارد شدید افزایش حساسیت داشته و نمی توانند غذا بخورند و آب بیاشامند و آسیب مغزي دارند و غیر هوشیار هستند. تقریبا 50 % گاو هایی که 4 روز اول یا کمتر رخداد بیماري به خوب مراقبت شوند می توانند بایستند و بهبود مییابند. در آن ها که بیشتر از 7 روز زمین گیر هستند پروگنوز ضعیف است، مرگ ممکن است 72 – 48 ساعت بعد شروع علایم به علت میوکاردیت رخ دهد. بر اساس علایم بالینی بیماران سه دسته هستند : 1 (هوشیار که تلاشی براي ایستادن نمی کنند. 2 (غیر هوشیار که دچار آسیب مغزي شده اند. 3 (پا قورباغه اي و سندرم گاو خزنده که در حال تلاش مکرر براي بلند شدن هستند.

کلینیکال پاتولوژي: افزایش AST) بهترین شاخص پیشگویی بهبود یا عدم بهبودي) و افزایش CPK 24 ساعت بعد از زمین گیري را داریم. 24 - 18 ساعت بعد از زمین گیري بروز پروتئین اوریا در ادرار قابل پیگیري است.

کالبدگشایی: هموراژي و ادم نواحی ضربه خورده، دژنراسیون عضله ران، خونریزي اطراف مفصل لگن و نکروز عضلانی جزو یافته هاي کالبدگشایی است. 

به وقوع درمانگاهی يک بيماری که عوامل شناخته شده و عوامل ناشناختهای باعث بروز آن میشوند، سندرم میگويند. به هر علتی که دام زمينگير شود و بمدت 4ـ6 ساعت روی زمين نشسته باشد، به علت وزن زيادی که دارد، روی عضلات و عروق خونی ماهيچهها فشار آمده و عضلات دچار عدم خونرسانی (ischemia (میشوند. در ادامه ايسکمی، نکروز عضلات اتفاق میافتد . اگر دليل زمين- گيری تب شير باشد، عليرغم درمان به علت نکروز عضلانی حيوان قادر به بلند شدن نيست. مهمترين علت بروز اين سندم عوامل زير میباشد: 1 (درمان ناقص تب شير 2 (دير درمان کردن حيوان مبتلا به تب شير 3 (ايجاد تورم به علت سخت زايی در کانال زايمان 4 (آسيبهای عضلانی 5 (آسيبهای عصبی مثل فلج عصب Obturator 6 (شکستگیهای استخواهنا 7 (عدم تعادل الکتروليتهای سرم (کمبود -k-p (... mg ca , کاهش پتاسيم سرم (هيپوکالمی) همراه با کاهش فسفر سرم (هيپوفسفاتميا )، در گاوها باعث برزو سندرم گاوهای خزنده(Cow Creeper (میشود که حيوان خودش را به اين طرف و آن طرف میکشد و قادر به بلند شدن نيست. برای درمان هيپوکالمی میتوان از 3 الی 4 ليتر سرم رينگر استفاده نمود. البته مراقب آرتيمی بايد بود. در 10 %گاوهای دچار سندرم زمينگيری، ميوکارديت حاد گزارش شده است که دليل احتمالی آنرا تزريق مکرر و بيش از حد کلسيم میدانند.

علائم بالينی: درجه حرارت، تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس در حد طبيعی است. گاو قادر به غذا خوردن و دفع و ادرار میباشد و کاملاً هشيار است. برخی از گاوها تقلايی برای بلند شدن میکنند و برخی بی تفاوت روی زمين مینشينند. برخی مواقع آرتيمی قلبی نيز وجود دارد.

درمان: بهترين راه درمان اين است که يک بستر نرم برای حيوان فراهم شود که میتواند تشکی از کاه و کلش با قطر زياد باشد حتی تيوبهای تراکتور (که پس از غلطاندن حيوان باد شده است )و هر چند ساعت يکبار حيوان را هپلو به هپلو کنيم و نواحی تکيه گاهی حيوان را ماساژ دهيم. برخی توصيه میکنند يک دوز کورتيکواستروئيد به حيوان تزريق شود که اثر ضدالتهابی دارد و از نکروز عضلانی جلوگيری میکند.