تنظیم کردن برنامه تغذی های گوسفندان قبل از جف تگیری، ب هعنوان یکی از رو شهای افزایش بازده تولیدمثل گوسفند و بز و افزایش درصد دوقلوزایی در آنان محسوب م یشود که به این عمل اصطلاحاٌ فلاشینگ م یگویند. فلاشینگ در دامپروری، به بالابردن سطح تغذیه میش ب همنظور آزاد شدن تخم کها و در نهایت افزایش چندقلوزایی و هماهنگی فحلی، گفته م یشود.فلاشینگ در لغت ب همعنی هر عمل ناگهانی و تهییج کردن است. بنابراین در تغذیه گوسفند و بز نیز فلاشینگ ب هطور سنتی، به تغذیه ناگهانی ماد هها با روزانه 250 الی 300 گرم دانه غات دو هفته )در صورت همزما نسازی فحلی، یک هفته( قبل از جف تدهی )قو چاندازی( تا 2 یا 3 هفته بعد از جف تدهی )جمعاً 21 الی 35 روز(، گفته م یشودسازوکار اثر فلاشینگ بدین ترتیب است که با تغذیه ناگهانی دانه غات، سطح گلوکز )قند( خون به یکباره بالا م یرود و این افزایش ناگهانی قند خون، ب هصورت یک شوک متابولیک روی مناطقی از مغز )هیپوتالاموس- هیپوفیز( و خود تخمدان اثر گذاشته و موجب افزایش فعالیت محور تولیدمثلی
)هیپوتالاموس-هیپوفیز –تخمدان( م یشودماد ههایی که تحت برنامه فلاشینگ قرار م یگیرند، احتمال آبستنی بالاتر و دوقلوزایی بیشتری دارند. تحقیقات در مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور و کنسانتر ههای مخصوص این مؤسسه که در ادامه معرفی م یشوند، نشان داده است که با اعمال برنامه فلاشینگ صحیح، بیش از 96 درصد آبستنی )کمتر از 4 درصد قصری( در جف تدهی پاییزه با 45 الی 50 درصد دوقلوزایی )در کل بیش از 140 درصد بر هزایی و بزغال هزایی( در نژادهای بومی گوسفند و بز ایران، قابل دستیابی است.