به نظر مي رسد گله هاي رميده و يا در حال چراي اسب نقاشي شده در دشت هاي دور دست ، آنچنان قرابتي با اسبهاي اهلي درون اصطبلها آه ايام را به خوردن ، آارآردن و يا چريدن در پادآها مي گذرانند را ند اشته باشند . علي رغم اينكه تا چه اندازه اين اسبها اهلي و رام شده باشند، اعمال و رفتارشان را از اجداد وحشي خود به ارث برده و حفظ آرده اند .  اگر با اسب سر و آار داريم بايد بر رفتار او اشراف داشته باشيم تا از واآنش هاي او در قبال محرك هاي خاص آگاه بوده و زبان گوياي اندام او و اصوات هشدار دهنده اش را هم بدانيم . عمده دليل بر اين آگاهي ، ايمني است براي اجتناب از هر گونه خطر و يا آسيب احتمالي . ديگر ويژگي اين آگاهي حفظ سلامت جسم و روان اوست آه به موقع از بيماري و يا ناخشنودي او مطلع شده در پي رفع آن برآييم .

امروزه گله هاي اندآي آنهم در دور افتاده ترين نقاط آره زمين به ز ندگي وحشی ادامه مي دهند . در اين روش زندگي طبيعي و آزادانه ، آنها چراگاهها ، سبزينه زارها ، بوته زارها را براي پيدا آردن آب و غذا درمي نوردند . زندگي در گله حافظ امنيت آنها است و اين گله را اسبی برتر محافظت مي آند و احتمال خطر قريب الوقوع را هشدار مي دهد . • اسب وحشي بايد واآنش هاي سريعي داشته باشد تا بتواند به زندگي ادام ه دهد . آره هاي نو زائيده شده بايد به سرعت سرپا بايستند تا اگر گله رميد ، آنرا همراهي آنند . اسب فقط به هنگامي آه گير مي افتد با لگد ؤ سر دست زدن و يا گاز گرفتن به دفاع بر مي خيزد . ضامن تنازع بقا در اسب شنوائي خوب ، ديد وسيع و سرعت در فرار به هنگام لزوم است . • هنوز هم بسياري از ويژگي هاي و غرايز اسب هاي وحشي در اسب هاي اهلی امروزي به چشم مي خورد براي اطلاع از واآنش هاي خاص اسب بايد اين غرايز و ويژگي را بشناسيم .