برگشت ادرار از مثانه بداخل حالب در سيستم ادراري فوقاني يا وزيكواورترال اوليه و ثانويه متعاقب نارسايي مادرزادي يا اكتسابي وجود دارد امروزه عامل ايجاد كننده برگشت ادرار بداخل حالب را اختلال در عملكرد سيستم تخليهاي ميدانند. در انسان و مخصوصًا اطفال برگشت ادرار به سيستم ادراري فوقاني سبب عفونت مكرر ادراري (سيستيت، پيلونفريت)، اسكاركليوي، اختلال در عملكرد كليهها و تأخير در رشد فيزيكي ميشسود. روشهاي متفاوت درماني با مزاياي بيشتر مانند درمان با زمان كمتر، حداقل تروماي بافتي و دستكاري ناحيهاي محل اتصال حالب به مثانه مواردي است كه محققين از بين روشهاي روتين بدنبال آن ميباشند. درمان با دارو در مراحل اوليه با تجويز آنتي بيوتيكها ( آموكسي سيلين، آمپيسيلين) و با دوز پيشگيري در هفته اوّل و پس از كشت ادرار از شش هفتگي با كرتريموكسازول واز دو ماهگي با نتروفورانتوئين همراه است. امروزه درمان دارويي همراه با روش جراحي تزريق موارد زيستسازگار متداول است. در اين مطالعه با در نظر گرفتن پيشرفتهاي علمي و با انجام يك آزمايش تجربي براي ايجاد رفلاكس ادراري و درمان آن با مواد جديد زيستسازگار در يك قلاده سگ بروش اندوسكوپيك بصورت سرپايي بدون بازكردن ناحيه محوطه بطني و اعمال جراحي طولاني مدت با هدف دستيابي به روش ارزان و اقتصادي، قابل تهيه و توليد در كشور و داراي عوارض كمتر نسبت به روشهاي متداول انجام و پس از مشاهدات باليني، آزمايشگاهي و راديوگرافي بطور كلي با نتايج بسيار دلگرم كنندهاي همراه بود.
از آنجائيكه استفاده از موارد تزريقي يا كاشتني در سالهاي اخير براي متخصصين اورولوژي حتي با عدم سازگاري حياتي مورد توجه بوده است لذا تزريق مادهاي جديد و زيستسازگار براي درمان رفلاكس ادراري با روش آندوسكوپيك بسيار حائز اهميت است.