قدمه و هدف بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان بخش بزرگي از بيماريهاي موجود در جامعه انساني و دامي كشور ، استان و شهرستان است و بخش وسيعي از انرژي عوامل اجرايي ، بهداشتي درماني و آزمايشگاهي صرف پيشگيري ، درمان و تشخيص اين بيماري مي شود ، بيماري تب مالت ( بروسلوز) كه بوسيله باكتري هاي متعلق به جنس بروسلا ايجاد مي شود ، جزء اولويتهاي اول اين دسته از بيماريها مي باشد وبا توجه به خسارات سنگيني كه اين بيماري چه از لحاظ انساني وچه از لحاظ دامي در پي دارد و از سويي با توجه به طولاني بودن سير بيماري و درمان آن و عوارض ناشي از آن و همچنين خسارات سنگين اقتصادي كه بر سيستم اقتصادي به جاي مي گذارد و همچنين از كارافتادگي انساني آن نياز به توجه خاص دارد . بروسلوز يك بيماري مشترك بين انسان و دام است كه از حيوانات آلوده به انسان منتقل ميشود و خصوصيات باليني آن براي بيماران اختصاصي نيست. بروسلوز نامهاي مترادف بسياري دارد كه برگرفته از مناطق جغرافيايي است كه بيماري در آن رخ مي دهد . ( تب مديترانهاي، تب مالت، تب جبل الطارق، تب قبرس)؛ يا از ماهيت بالا و پايين آورنده تب آن مشتق ميشود مثل تب مواج، يا ناشي از تشابه آن با مالاريا و تيفوئيد است مثل تب تيفومالاريايي و تيفوئيد متناوب. علت نامگذاري بروسلوز و عوامل مولد آن به ديويد بروس برمي- گردد، وي يك پزشك اسكاتلندي بود كه در طي اقامت خود در مالت، در سال 1887 عامل بيماري را كشف نمود . هدف از اين مطالعه بررسي اپيدميولوژي بروسلوز در شهرستان تويسركان در سال 1386 -1383 ميباشد .مواد و روشها اين مطالعه يك مطالعه پژوهشي – توصيفي مي باشد كه اطلاعات مربوط ، به روش آزمايشگاهي و با جمع آوري داده ها و آمار اين بيماري از آزمايشگاههاي خصوصي و دولتي در سطح شهرستان و حذف موارد تكراري به تفكيك ماه در سالهاي 83 لغايت 86 گردآوري شده است . همچنين از كتب و مقالات خارجي ، اينترنت ، مطالعه كتابخانهاي، دستورالعملهاي وزارتخانه و استاني و ... نيز استفاده شده است . بحث ونتيجه گيري عوامل اتيولوژيك بروسلوز در انسان مي تواند به علت يكي از چهار گونه زير ناشي شود : 1 -بروسلا مليتنسيس، شايعترين و مهاجم ترين علت بروسلوز در سراسر جهان مي باشد كه عمدتا از بز، گوسفند و شتر ناشي مي- شود . 2 -بروسلا ابورتوس كه از گاو سرايت ميكند. 3 -بروسلا سوئيس كه از خوك منتقل ميشود. 4 -بروسلا كانيس كه از سگ انتقال مييابد . اين باسيل كوچك، گرم منفي، هوازي، انگل اختياري داخل سلولي، بدون هاگ، غير متحرك و بدون كپسول است كه باعث عفونت مادام العمر در حيوانات ميشود . بروسلا با جوشاندن، پاستوريزه كردن شير و فرآوردههاي لبني از بين ميرود . اين باكتري در پنير نرم سفيد و غير پاستوريزه حاصل از شير بز تا 8 هفته زنده ميماند و با يخ زدن از بين نميرود . اين ارگانيسم به مدت 40 روز در خاك خشك آلوده به ادرار، مدفوع، ترشحات واژينال و محصولات خانگي حيوانات عفوني زنده ميماند و حتي به مدت طولاني تر در خاك مرطوب زنده باقي ميماند

قدمه بيماري تب مالت يك بيماري مشترك انسان ودام (زئونوز) واز بيماريهاي شايع درايران ميباشد كه در دامها بدون علائم باليني فقط سقط جنين در دوران بارداري و در انسان باعلائم باليني مثل درد استخوان ومفاصل تب،لاغري، سردرد ، و.ميباشد. اولين بار در جزيره مالت انگلستان در سال 1860گزارش وثبت گرديد و در سال 1887 باكتري بروسلا ازطحال سربازان آن جزيره جداسازي شد. اين بيماري به نامهاي تب مواج، تب مديترانهاي، معرفي شده است در ايران نخستين بار در سال 1311 از خون بيماري در انستيتو پاستور جداسازي شد. پراكندگي بروز بيماري درايران زير 225 در يكصد هزار نفربوده و خوزستان جزء استانهاي با آلودگي كم مي باشد در بروسلوز 6 گونه عامل بيماري زا شامل بروسلا آبورتوس در گاو، سويس درخوك ، ملي تن سيس دربز، كانيس در سگ واويس در گوسفند شناسايي شدهاند بيشترين راه انتقال در انسان مصرف مواد لبني جوشيده نشده يا غير پاستوريزه بويژه شيرخام، پنيرتازه وخامه ميباشد باتوجه به فعاليت روزانه كارخانه شركت شيردر جمع آوري به موقع شير از دامداران وعمليات پاستوريزاسيون آن ، ترويج آموزش بهداشت و ارتقائ سطح آگاهي مردم از سلامتي، واكسيناسيون دامها وبيماريابي ودرمان كليه بيماران كشف شده ومشاركت فعال مطب هاي خصوصي بامركز بهداشت در رابطه با گزارش سريع بيماريها اقدامات مهم در اين راه برداشته شده است لذا نظربه اهميت مشكلات جسمي و روحي ناشي از بروسلوز براي فرد بيماروجامعه و با توجه به چهره هاي متعدد بيماري وارتباط آن با مصرف موادلبني كه در تمام سال بخصوص در فصول بهاروتابستان رخ مي دهد يك مسئله مهم بهداشتي تلقي مي گردد.اهداف بررسي اين بررسي به منظورتعيين روند بيماري تب مالت از سالهاي 1378لغايت 1381 در شهرستان شوش ،تعيين ميران بروز ومقايسه ساير اطلاعات بدست آمده طي چهار ساله گذشته مي باشد. روش بررسي مطالعه توصيفي مبني بر اطلاعات جمع آوري ازتعداد120 نفربيمار براساس فرمهاي بررسي انفرادي موارد بيماري تب مالت كشف ودرمان شده در شهرستان شوش. يافته ها با توجه به بررسيهاي انجام شده ميزان موارد بروز تب مالت در يكصد هزار نفر جمعيت اين شهرستان مربوط به سالهاي 78-81 به ترتيب 14،15،11،15 مي باشند و بالاترين ميزان بروز در طي چهارساله گذشته در مناطق روستائي و عشايري اتفاق افتاده است

مقدمه و اهداف بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود كه مشكلات فراواني در بهداشت ، طب عفوني ، سلامت جامعه و نيروي كار ايجاد كرده و بدليل سقط جنين در بين دامها و كاهش محصولات دامي به دامداري و اقتصاد كشور نيز لطمه وارد مي آورد. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است. در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 459 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. روش تحقيق اين بررسي به روش توصيفي انجام شد. كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 89 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده شناسايي، فراواني بيماري در آن شهرستانها به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق از 459 مورد بررسي شده در طي 9 سال در مجموع 3/81 % آن روستايي و 18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعدادمبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از آن پس در سالهاي 83 لغايت 89 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سال به بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است. اين ميزان در سالهاي 87و88و89 نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد. نتايج تحقيق با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و اداره دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد با دامها و جنين سقط شده، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينهاي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

مقدمه و اهداف : بروسلوز يكي از شايع ترين بيماريهاي مشترك بين انسان و دام با انتشار جهاني است . اين بيماري ناتوان كننده يك بيماري شغلي است و نزد كساني كه با حيوانات و يا بافت هاي آلوده كار مي كنند مشاهده ميشود. بديهي است قطع حلقه انتقال بيماري به انسان در گروه سلامت دام و رعايت موازين بهداشتي واين دومنوط به آمـوزش جامعه واجرا راهكار هاي كنترلي مناسب است . در اين بررسي كه با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده انجام شده تعداد 601 مورد بيماري مورد ارزيابي قرار گرفته و تجمع بيماري در گروههاي سني و منطقه جغرافيايي تعيين گرديد كه مي توان در جهت تقويت و تحكيم هماهنگي هاي بين بخشي در اجراي راهكارهاي اساسي مثل ايمنسازي دامها ، كشف و جدا سازي و كشتار دامهاي آلوده ، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و انجام آموزشهاي عمومي اقدام نمود. مواد و روش ها : اين بررسي به روش توصيفي انجام شد . كليه گزارشات سالهاي 81 لغايت 91 به تفكيك شهرستانها جمع آوري و تجزيه و تحليل گرديد و شهرستانهاي آلوده ، فراواني بيماري و . . . به تفكيك روستا هاي آلوده مشخص شدند. يافته هاي تحقيق : از 601 مورد بررسي شده در طي 11 سال در مجموع 491 مورد 7/81 % آن روستايي و 110 مورد 3/18 % شهري بوده اند. در سال 1381 از تعداد 71 مورد ابتلاء 63 مورد در مناطق روستايي اتفاق افتاده و اكثريت موارد ابتلاء را مردان با نسبت 5/60 %تشكيل مي دادند. در سال 82 تعداد مبتلايان به اين بيماري با توجه به انجام ايمنسازي دامها در مناطق مختلف استان به 41 مورد رسيد كه 7/70 % آن روستايي و 56 %آن را مردان تشكيل ميدادند . از سال 83 لغايت 91 به ترتيب 40 ، 45 , 39و28 ,86 ,40 , 69 ،66، 76مورد بيماري ثبت شده است . هر ساله بيشترين موارد بيماري در استان مربوط به شهرستان رودسر بوده كه حدود نيمي از موارد را به خود اختصاص داده است . بيشترين فراواني در سال 81 مربوط به گروه سني 50 سالبه بالا بوده در سال 82 شامل گروه سني 49- 40 ساله و در سال 83 مربوط به گروه سني 29-20 ساله بوده است . اين ميزان در سالهاي 87 و 88 و 89 و 90 و 91نيز مربوط به گروه سني 50 سال به بالا مي باشد . نتايج تحقيق : با توجه به برقراري و تقويت سيستم مراقبت و نظارت مؤثر در كنترل بيماري در سالهاي اخير در سطح استان و تأثير آن در كاهش موارد ابتلاء بنظر مي رسد تقويت و تداوم هماهنگي هاي بين بخشي بهداشت و دامپزشكي در جهت استفاده از امكانات موجود و برنامه ريزي صحيح مشترك درجهت آموزش دامداران در ارتباط باچگونگي برخورد بادامهاوجنين سقط شده ، عدم مصرف شير خام و انجام واكسيناسيون فراگير دامها ورعايت مقررات بهداشتي و قرنطينه اي در قطع سريع تر سيكل بيماري در دام وكاهش قابل ملاحظه تعداد مبتلايان انساني به بيماري تب مالت بسيار موثر مي باشد. 

بروسلوز يا تب مالت يك بيماري مشترك بين انسان و دام مي باشد كه شيوع جهاني داشته و ايران يكي از مناطق اندميك آلوده به تب مالت است كه متوسط ميزان بروز سالانه آن 25 درصد هزار ذكر شده است. عامل بيماري كوكوباسيل گرم منفي غير متحرك و هوازي مي باشد كه ايجاد اسپور نمي كند. بروسلوز انساني معمولاً توسط يكي از چهار گونه بروسلا ملي تنسيس، آبورتوس، سوئيس و كنيس ايجاد مي شود. هر چند كه ممكن است برخي از گونه هاي حيواني بعد از مدتي خودبخود بهبود يابند ولي معمولاً براي مدت متغيري از طريق ترشحات رحمي، ادرار و شير خود، ارگانيسم ها را دفع نموده و موجب آلودگي ساير حيوانات و انسان ميشوند . دوام آلودگي درگاو و بزطولاني بوده و ممكن است تا پايان عمر دام، آلودگي باقي بماند.

مقدمه و اهداف بروسلوزيس يكي از بيماريهاي مهم ميكروبي مشترك بين انسان و دام مي باشد كه مي تواند عوارض و ناتوانيهاي ماندگاردر انسان ايجاد نمايد. علائم بيماري اختصاصي نبوده و براساس گزارشات مختلف بروز واقعي آن بيشتر از آمارهاي رسمي مي باشد. روند رو به افزايش موارد تب مالت طي سالهاي اخير نگراني هايي را در خصوص اين بيماري ايجاد كرده است. اين بررسي با هدف شناخت مناطق و شهرستانهاي آلوده استان انجام شده و مشخص مي كند كه تجمع بيماري در چه منطقه اي بيشتر مي باشد تا بتوان عليرغم كمبود امكانات و محدوديت منابع درجهت مبارزه با بيماري در دام و انسان در مناطق آلوده اقدام نمود و راهكارهاي اساسي مثل ايمن سازي مناسب دامها، كشف و جداسازي و كشتار دامهاي آلوده، جلوگيري از جابجايي دامها از مناطق آلوده و آموزشهاي عمومي را اتخاذ كرد. روش تحقيق اين بررسي به روش توصيفي است و كليه گزارشات موارد تب مالت انساني سالهاي 80 لغايت 89 به تفكيك شهرستانهاي استان جمع آوري ، مرور و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته هاي تحقيق طي سالهاي 1380 تا 1389 ،22856مورد تب مالت انساني ثبت شده كه در 19 شهرستان استان شناسايي و گزارش شدهاند. از سال 80 تا 89 تعداد موارد خام به ترتيب عبارتند از 1000 ،1406 ،1217 ،2027 ،4080 ،3773 ،3514 ،3161 ،1623و 1505 مورد كه از سال 1380لغايت 1384روند افزايشي ولي از سال 1385 روند كاهشي داشته است بطوريكه در پايان سال 1389 به 1505 مورد رسيده است در طي 10سال گذشته بيشترين مورد در سال1384 به تعداد 4080 مورد تب مالت دراستان آذربايجان شرقي به ميزان4.113 كه بيشترين ميزان بروز گزارش شده مربوط به شهرستان چاراويماق با 1095 در صد هزار جمعيت بوده و شهرستانسراب با 459 و شهرستان ميانه با 5/397 درصد هزار جمعيت در رده هاي بعدي قرار داشته است و در پايان سال 1389 در كل استان به 1505 مورد به ميزان 40دريكصد هزارجمعيت كه بيشترين آن در شهرستان چاراويماق به ميزان 242و كمترين ميزان بروز آن در شهرستان جلفا به 16دريكصد هزار نفر رسيده است. نتيجه گيري بيماري از سال 1380 لغايت 1384 روند افزايشي موارد بيماري تب مالت گزارش شده در استان آذربايجان شرقي در سالهاي اخير كاملاً مشهود مي باشد بطوريكه در سال 1383 حدودا" 66 %نسبت به سال 82 و درسال 84 حدودا"100%0 افزايش يافته است قابل توجه اينكه بيش از 7.84 %گزارش شده در سال 84 در جمعيت روستائي بوده است كه از عمده علل بالا بودن ميزان بروز در جمعيت روستايي تماس مستقيم با دام و فرآورده هاي دامي و لبني غير پاستوريزه و دسترسي كمتر جمعيت روستايي به لبنيات پاستوريزه مي تواند مطرح گردد واز طرف ديگر روند كاهشي بيماري از سال 1385با تقويت و بهبود همكاري هاي بين بخشي ، اصلاح سياست هاي سازمان دامپزشكي كشور وپوشش بيشتر ايمنسازي دام ها بر عليه بيماري بروسلوز، توسعه و مكانيزاسيون كشتارگاهها و نظام مراقبت دام در استان آذربايجان شرقي به كاهش بروز بيماري تب مالت در جمعيت انساني منجر شده است. و همچنين با توجه به اينكه همه گروههاي سني و جنسي در استان در معرض خطر بوده اند، هماهنگي هاي بين بخشي بويژه با شبكه دامپزشكي و جلب مشاركت مردم در جهت افزايش پوشش واكسيناسيون دامها با توجه به مخزن حيواني بيماري، تسهيل دسترسي به لبنيات پاستوريزه در محيط روستائي و تقويت آموزشهاي همگاني جهت پيشگيري از بيماري موثر بوده است.