ليشمانيوز، يكي از بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان است. اين انگل در 88 كشور جهان اعم از دنياي قديم (عمدتا شمال و شرق افريقا، خاور ميانه، اسيا و جنوب اروپا) و دنياي جديد (مركز و جنوب امريكا)وجود دارد. ليشمانيوز از نظر باليني به صورت ليشمانيوز پوستي، پوستي- مخاطي و احشايي و حتي بيماري سيستميك شديدي ديده ميشود كه درصورت عدم درمان كشنده خواهد بود. نمونه اي از درمان سالك با استفاده از گياهان دارويي است . اثرات سمي شديد داروهاي شيميايي ضد ليشمانيوز بر روي قلب، كبد و كليه نشان داده شده است. علاوه بر ان طولاني بودن دوره درمان و گراني داروها و ايجاد مقاومت به داروهاي فعلي باعث رو اوردن به گياهان دارويي ميگردد.درمان هاي سالك در طب سنتي به شكل هاي گوناگون از جمله خوراكي، ماليدني و پماد بوده است. پاكسازي خلط (صفرا) از بدن نيز يكي از درمان هاي ياد شده براي درمان سالك در طب سنتي مي باشد. از گياهان دارويي نيز براي اثرات موضعي و سيستميك آنها استفاده مي شده است. گياهان مورد استفاده در درمان ليشمانيوز در طب سنتي منابع غني از آلكالوئيدها، كومارين، كينون، تترالن، ترپن، فلاونوييدها و ساپونينها ميباشند و بررسي اثر تركيبات تشكيلدهندهي آنها بر روي انواع گونههاي ليشمانيا ميتواند منجر به يافتن داروهايي با پيامدهاي جانبي كمتر و موثرتر گردد.درمانهاي سنتي ليشمانيوز پوستي در قسمت هاي مختلف ايران و مناطق اندميك به صورت يك امر عادي انجام ميشده است. در مطالعات صورت گرفته اسانس الكلي و يا روغني گياهان مختلف بر انگل ليشمانيا به صورتinvitro و ياinvivoانجام شده كه دراين ميان به نتايج برخي از اينها اشاره ميگردد. بررسي عصاره جوشانده و هيدروالكلي ميوه گياه فلوس، درمنه،باريجه،مورد،ترخون،سيرواوكاليپتوس،عصارهچايكوهيوبرگازگيل،عصاره گياهابوخلساوبومادران، عصاره هاي بومادران،افسنطينوبرگگردو،عصارهالكليگياهاكيناسهĤپورپورا،اپيوم،تركيب سه گياه هزاراسفند، خرزهره و فرفيون بخشي از اين تحقيقات است.